مهاجر بن اوس تمیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا به نقل مؤرخین، [[زهیر بن قین]] دلاورانه‌ جنگید و با [[شمشیر]] از امامش‌ دفاع‌ کرد. دو نفر از کوفیان‌ با نام‌های‌ [[کثیر بن عبدالله شعبی]] و [[مهاجر بن‌ اوس تمیمی‌]] بر وی‌ حمله‌ کرده‌ و او را به‌ شهادت‌ رساندند.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۳، ص۴۰۳؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۱؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۱؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی.، ج۸، ص۱۸۴. </ref> [[امام]] خود را به بالین‌ او رساند. او را [[دعا]] نمود و کشندگانش‌ را نفرین‌ کرد.<ref>تسلیة المجالس و زینة المُجالس الموسوم بمقتل الحسین{{ع}}، موسوی حائری کرکی، محمدبن ابی‌طالب، تحقیق فارس حسون کریم، قم: مؤسسه المعارف الاسلامیه، ۱۴۱۸ قمری. ج۲، ص۲۹۵؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار{{ع}}، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی، ج۴۵، ص۲۵-۲۶. </ref> پس از بستن [[شریعه]] [[فرات]] به [[دستور]] [[عبیدالله بن زیاد]]، [[مهاجر بن اوس]] به [[رویارویی]] [[امام حسین]]{{ع}} آمد و گستاخانه گفت: ای [[حسین]]! آیا این آب را نمی‏‌بینی که همچون سینه مارها می‌درخشد؟ به [[خدا]] [[سوگند]] یک قطره از آن نخواهی چشید، تا بمیری. [[امام]] فرمود: امیدوارم [[خداوند]] مرا به آن درآورد و شما را از آن بازدارد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶– ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۸۹. </ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref>