زبیر بن اروج تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

زبیر بن اروج تمیمی به همراه [[هانی بن ابی حیه همدانی]] [[سفیر]] [[عبیدالله بن زیاد]] به سوی [[دمشق]] بودند تا سرهای [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] را به نزد [[یزید]] ببرند و گزارش کار را ارائه نمایند<ref>ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹،۳۴۱-۳۴۲؛الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۲۴۰-۲۴۱؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۶،۳۸۰.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۷۱.</ref>

زبیر بن اروج تمیمی پس از به [[حکومت]] رسیدن [[عبدالملک بن مروان]] به او پیوست و در کنار [[حجاج بن یوسف ثقفی]] – استاندار عبدالملک بن مروان در [[عراق]]- در [[استحکام]] بخشیدن پایه‌های [[حکومت اموی]] تلاش کرد. در برخی از منابع نقل شده است که در پی [[قیام]] [[صالح بن مسرح خارجی]] در عراق،<ref>این قیام در سال ۷۱ هجری به وقوع پیوست.</ref> حجاج بن یوسف ثقفی او را [[فرمانده]] [[جناح چپ]] [[لشکر]] خود قرار داد و او را برای [[درهم]] کوبیدن قیام صالح بن مسرح خارجی، به سوی اردوگاه او گسیل داشت.<ref>البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۸، ص۹ و الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۶، ص۲۲۲.</ref>