پرش به محتوا

تولد امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۴۴۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱
خط ۳۰: خط ۳۰:


[[نبی اکرم]]{{صل}} بدو فرمود: امّ ایمن، نگران مباش، حسینم از [[فاطمه]] متولد می‌شود و [[تربیت]] و شیر دادنش را تو به عهده خواهی گرفت، بنابراین، بخشی از اعضای بدن من در خانه توست<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۴۲.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۶۶.</ref>
[[نبی اکرم]]{{صل}} بدو فرمود: امّ ایمن، نگران مباش، حسینم از [[فاطمه]] متولد می‌شود و [[تربیت]] و شیر دادنش را تو به عهده خواهی گرفت، بنابراین، بخشی از اعضای بدن من در خانه توست<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۴۲.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۶۶.</ref>
==ماه و [[روز]] تولد==
منابع حدیثی و تاریخی، ماه و روز ولادت امام حسین{{ع}} را مختلف گزارش کرده‌اند: سوم [[ماه شعبان]]، پنجم ماه شعبان، آخر ماه [[ربیع]] اول، سیزدهم [[ماه رمضان]]، پنجم ماه [[جمادی]] اول و پانزدهم ماه جمادی ثانی. [[علامه مجلسی]]، سوم ماه شعبان را مشهورتر می‌داند؛ لیکن تتبع در [[منابع تاریخی]] و [[حدیثی]]، نشان می‌دهد که پنجم ماه شعبان، از [[شهرت]] بیشتری برخوردار است<ref>ر.ک: بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۰۱.</ref>.
در کتاب [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]] آورده شده که: [[ابن عیاش]] می‌گوید: شنیدم [[حسین بن علی بن سفیان بزوفری]] می‌گوید: شنیدم امام صادق{{ع}} این [[دعا]] را در این روز می‌خوانْد و فرمود: «این، از دعاهای روز سوم شعبان، روز تولد [[حسین]]{{ع}} است»<ref>{{متن حدیث|قَالَ ابْنُ عَيَّاشٍ سَمِعْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ سُفْيَانَ الْبَزَوْفَرِيَّ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَدْعُو بِهِ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ قَالَ هُوَ مِنْ أَدْعِيَةِ الْيَوْمِ الثَّالِثِ مِنْ شَعْبَانَ وَ هُوَ مَوْلِدُ الْحُسَيْنِ‏{{ع}}}} (مصباح المتهجد، ص۸۲۸).</ref>.
[[حسین بن زید]] از [[امام صادق]]{{ع}} این گونه نقل می‌کند: [[حسین بن علی]]{{ع}}، پنج شب از شعبانْ گذشته، در [[سال چهارم هجری]] متولد شد<ref>{{متن حدیث|وُلِدَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ{{ع}} لِخَمْسِ‏ لَيَالٍ‏ خَلَوْنَ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ سَنَةَ أَرْبَعٍ مِنَ الْهِجْرَةِ}} (مصباح المتهجد، ص۸۵۲).</ref>.
[[ابن شهرآشوب]] در کتابش [[المناقب (کتاب)|المناقب]] آورده است که: [[امام حسین]]{{ع}}، [[سال]] [[خندق]]<ref>یعنی سال پنجم هجری که نبرد خندق، اتفاق افتاد.</ref>، [[روز]] [[پنج‌شنبه]] یا روز سه‌شنبه، پنج روز از [[شعبان]] و چهار سال از هجرتْ گذشته و ده ماه و بیست روز پس از [[تولد]] برادرش ([[امام حسن]]{{ع}}) در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد<ref>{{متن حدیث|وُلِدَ الحُسَينُ{{ع}} عامَ الخَندَقِ فِي المَدينَةِ، يَومَ الخَميسِ أو يَومَ الثُّلاثاءِ، لِخَمسٍ خَلَونَ مِن شَعبانَ، سَنَةَ أربَعٍ مِنَ الهِجرَةِ، بَعدَ أخيهِ بِعَشَرَةِ أشهُرٍ و عِشرينَ يَوماً}} (المناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۷۶).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۶۳.</ref>
==چگونگی تولد امام حسین==
==چگونگی تولد امام حسین==
[[محمد بن عمرو ذریات]]، از یکی از [[راویان شیعه]] از امام صادق نقل است که: [[جبرئیل]]{{ع}} بر [[محمد]]{{صل}} نازل شد و به ایشان گفت: ای محمد! [[خداوند]] به تو مژده تولد [[فرزندی]] از [[فاطمه]] را می‌دهد که امتت پس از تو، او را می‌کُشند. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: «ای جبرئیل! بر خدایم [[درود]] می‌فرستم؛ اما من به فرزندی که از فاطمه{{س}} متولد شود و امتم پس از من، او را بکُشند، نیاز ندارم». جبرئیل{{ع}} بالا رفت و سپس فرود آمد و [دوباره] مانند آنچه گفته بود، گفت. پیامبر{{صل}} فرمود: «ای جبرئیل! بر خدایم درود می‌فرستم؛ اما من به فرزندی که امتم پس از من، او را می‌کُشند، نیازی ندارم». جبرئیل{{ع}} به سوی [[آسمان]]، بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: ای محمد! خدایت، بر تو [[سلام]] می‌رساند و تو را چنین مژده می‌دهد که [[امامت]]، [[ولایت]] و [[وصایت]] را در [[نسل]] او قرار می‌دهد. پیامبر{{صل}} فرمود: «[[راضی]] شدم». سپس به فاطمه{{س}} [[پیام]] داد که: «خداوند، مرا به فرزندی مژده داده که از تو متولد می‌شود و امتم پس از من، او را می‌کُشند». [[فاطمه]]{{س}} پیغام داد: من به [[فرزندی]] که از من، متولد شود و امتت پس از تو، او را بکُشند، نیازی ندارم. [[پیامبر]]{{صل}} به او [[پیام]] داد که [[خداوند]]، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[وصایت]] را در [[ذریه]] او (آن فرزند) قرار داده است و فاطمه{{س}} پیام داد: من، [[راضی]] شدم<ref>{{متن حدیث|إِنَّ جَبْرَئِيلَ{{ع}} نَزَلَ عَلَى مُحَمَّدٍ{{صل}} فَقَالَ لَهُ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ‏ بِمَوْلُودٍ يُولَدُ مِنْ‏ فَاطِمَةَ تَقْتُلُهُ أُمَّتُكَ مِنْ بَعْدِكَ فَقَالَ يَا جَبْرَئِيلُ وَ عَلَى رَبِّيَ السَّلَامُ لَا حَاجَةَ لِي فِي مَوْلُودٍ يُولَدُ مِنْ فَاطِمَةَ تَقْتُلُهُ أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي فَعَرَجَ ثُمَّ هَبَطَ{{ع}} فَقَالَ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ فَقَالَ{{صل}}: يَا جَبْرَئِيلُ وَ عَلَى رَبِّيَ السَّلَامُ لَا حَاجَةَ لِي فِي مَوْلُودٍ تَقْتُلُهُ أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي فَعَرَجَ جَبْرَئِيلُ{{ع}} إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ هَبَطَ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ رَبَّكَ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يُبَشِّرُكَ بِأَنَّهُ جَاعِلٌ فِي ذُرِّيَّتِهِ الْإِمَامَةَ وَ الْوَلَايَةَ وَ الْوَصِيَّةَ فَقَالَ قَدْ رَضِيتُ ثُمَّ أَرْسَلَ إِلَى فَاطِمَةَ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُنِي بِمَوْلُودٍ يُولَدُ لَكِ تَقْتُلُهُ أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ لَا حَاجَةَ لِي فِي مَوْلُودٍ مِنِّي تَقْتُلُهُ أُمَّتُكَ مِنْ بَعْدِكَ فَأَرْسَلَ إِلَيْهَا أَنَّ اللَّهَ قَدْ جَعَلَ فِي ذُرِّيَّتِهِ الْإِمَامَةَ وَ الْوَلَايَةَ وَ الْوَصِيَّةَ فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ أَنِّي قَدْ رَضِيتُ‏}} (الکافی، ج۱، ص۴۶۴، ح۴؛ کامل الزیارات، ص۱۲۳، ح۱۳۷).</ref>.
[[محمد بن عمرو ذریات]]، از یکی از [[راویان شیعه]] از امام صادق نقل است که: [[جبرئیل]]{{ع}} بر [[محمد]]{{صل}} نازل شد و به ایشان گفت: ای محمد! [[خداوند]] به تو مژده تولد [[فرزندی]] از [[فاطمه]] را می‌دهد که امتت پس از تو، او را می‌کُشند. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: «ای جبرئیل! بر خدایم [[درود]] می‌فرستم؛ اما من به فرزندی که از فاطمه{{س}} متولد شود و امتم پس از من، او را بکُشند، نیاز ندارم». جبرئیل{{ع}} بالا رفت و سپس فرود آمد و [دوباره] مانند آنچه گفته بود، گفت. پیامبر{{صل}} فرمود: «ای جبرئیل! بر خدایم درود می‌فرستم؛ اما من به فرزندی که امتم پس از من، او را می‌کُشند، نیازی ندارم». جبرئیل{{ع}} به سوی [[آسمان]]، بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: ای محمد! خدایت، بر تو [[سلام]] می‌رساند و تو را چنین مژده می‌دهد که [[امامت]]، [[ولایت]] و [[وصایت]] را در [[نسل]] او قرار می‌دهد. پیامبر{{صل}} فرمود: «[[راضی]] شدم». سپس به فاطمه{{س}} [[پیام]] داد که: «خداوند، مرا به فرزندی مژده داده که از تو متولد می‌شود و امتم پس از من، او را می‌کُشند». [[فاطمه]]{{س}} پیغام داد: من به [[فرزندی]] که از من، متولد شود و امتت پس از تو، او را بکُشند، نیازی ندارم. [[پیامبر]]{{صل}} به او [[پیام]] داد که [[خداوند]]، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[وصایت]] را در [[ذریه]] او (آن فرزند) قرار داده است و فاطمه{{س}} پیام داد: من، [[راضی]] شدم<ref>{{متن حدیث|إِنَّ جَبْرَئِيلَ{{ع}} نَزَلَ عَلَى مُحَمَّدٍ{{صل}} فَقَالَ لَهُ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ‏ بِمَوْلُودٍ يُولَدُ مِنْ‏ فَاطِمَةَ تَقْتُلُهُ أُمَّتُكَ مِنْ بَعْدِكَ فَقَالَ يَا جَبْرَئِيلُ وَ عَلَى رَبِّيَ السَّلَامُ لَا حَاجَةَ لِي فِي مَوْلُودٍ يُولَدُ مِنْ فَاطِمَةَ تَقْتُلُهُ أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي فَعَرَجَ ثُمَّ هَبَطَ{{ع}} فَقَالَ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ فَقَالَ{{صل}}: يَا جَبْرَئِيلُ وَ عَلَى رَبِّيَ السَّلَامُ لَا حَاجَةَ لِي فِي مَوْلُودٍ تَقْتُلُهُ أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي فَعَرَجَ جَبْرَئِيلُ{{ع}} إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ هَبَطَ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ رَبَّكَ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يُبَشِّرُكَ بِأَنَّهُ جَاعِلٌ فِي ذُرِّيَّتِهِ الْإِمَامَةَ وَ الْوَلَايَةَ وَ الْوَصِيَّةَ فَقَالَ قَدْ رَضِيتُ ثُمَّ أَرْسَلَ إِلَى فَاطِمَةَ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُنِي بِمَوْلُودٍ يُولَدُ لَكِ تَقْتُلُهُ أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ لَا حَاجَةَ لِي فِي مَوْلُودٍ مِنِّي تَقْتُلُهُ أُمَّتُكَ مِنْ بَعْدِكَ فَأَرْسَلَ إِلَيْهَا أَنَّ اللَّهَ قَدْ جَعَلَ فِي ذُرِّيَّتِهِ الْإِمَامَةَ وَ الْوَلَايَةَ وَ الْوَصِيَّةَ فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ أَنِّي قَدْ رَضِيتُ‏}} (الکافی، ج۱، ص۴۶۴، ح۴؛ کامل الزیارات، ص۱۲۳، ح۱۳۷).</ref>.
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش