سوره معارج در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مطالب مهم سوره معارج
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==مطالب مهم سوره معارج== | ==مطالب مهم سوره معارج== | ||
#بیان [[عذاب]] [[منکران]] [[گفتار پیامبر اکرم]]{{صل}}؛ | #بیان [[عذاب]] [[منکران]] [[گفتار]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}}؛ | ||
#ویژگی‌های [[روز قیامت]] و وضعیت [[کافران]] در آن [[روز]]؛ | #ویژگی‌های [[روز قیامت]] و وضعیت [[کافران]] در آن [[روز]]؛ | ||
#نشانه‌های [[نمازگزاران]]؛ | #نشانه‌های [[نمازگزاران]]؛ | ||
#ویژگی‌های [[روحی]] و [[اخلاقی]] [[انسان]]. | #ویژگی‌های [[روحی]] و [[اخلاقی]] [[انسان]]<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن؛ جلد۲۰؛ صفحه ۵؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز؛ جلد۱؛ صفحه ۴۸۰؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه؛ جلد۲۵؛ صفحه ۱؛ سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن؛ جلد۱؛ صفحه ۱۹۶و(۴۳-۴۴)؛ جمعی از محققان؛ علوم القرآن عندالمفسرین؛ جلد۱؛ صفحه ۳۱۶؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)؛ جلد۱؛ صفحه ۱۹۳؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن؛ صفحه ۵۸۸؛ هاشم‌زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن؛ صفحه ۴۶۹.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۳۰۷۸.</ref> | ||
<ref> | ==اسامی سوره معارج== | ||
سوره معارج سه نام دیگر نیز دارد: | |||
#{{متن قرآن|سَأَلَ}}: «سأل» فعل ماضی از ریشه «سؤال» و به معنای پرسیدن است. این واژه در آغاز این سوره، سبب اشتهار سوره به این نام شده است. | |||
#{{متن قرآن|وَاقِعٍ}}: در نخستین آیه سوره معارج جمله{{متن قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}}<ref>«خواهنده‌ای عذابی رخ‌دهنده را خواست» سوره معارج، آیه ۱.</ref> آمده است. «عذاب واقع» عذابی است که قطعاً بر کافران واقع خواهد شد. این سوره به جهت پیام خاص این آیه، «واقع» نیز نامیده شده است. | |||
#{{متن قرآن|ذِي الْمَعَارِجِ}}: از آنجا که واژه {{متن قرآن|ذِي الْمَعَارِجِ}} در آیه {{متن قرآن|مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ}}<ref>«از سوی خداوند دارنده پایگاه‌ها (ی بلند)» سوره معارج، آیه ۳.</ref> این سوره به کار رفته است. سوره را {{متن قرآن|ذِي الْمَعَارِجِ}} نامیده‌اند. {{متن قرآن|ذِي الْمَعَارِجِ}} به معنای خداوندی است که فرشتگانش به آسمان‌ها صعود و عروج می‌کنند یا به معنای خداوند صاحب درجات است.<ref>سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء،جلد۱،صفحه ۱۸۳؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ۷۲۹ - ۸۱۷ق،بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز،جلد۱،صفحه ۴۸۰؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق.،الاتقان فی علوم القرآن،جلد۱،صفحه ۱۹۶</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۸۰۶.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||