سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بخش پنجم:''' آیات {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا }}<ref>«از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟ تو کجا و یادکرد آن؟ منتهای (دانش) آن با پروردگار توست. تو تنها به کسی که از آن می‌ترسد، هشدار می‌دهی. آنان روزی که آن را ببینند، چنان است که (در دنیا) جز در پایان روزی یا نیمروزی درنگ نکرده بوده‌اند» سوره نازعات، آیه ۴۲-۴۶.</ref>. سؤال و جواب راجع به [[زمان]] رخداد [[قیامت]]. تأکید جایگاه [[پیامبر]]{{صل}} به عنوان هشداردهنده قیامت و نزدیکی زمان [[برپایی قیامت]]. در این [[سوره]] بعد از این همه بیانات [[قرآن]] در بخش‌های اول تا چهارم، در بخش پنجم مخاطبان، سؤال از زمان قیامت میپرسند و با توجه به اینکه [[سیاق]] سوره که درباره [[طغیان]] و [[مخالفت]] است، سؤال [[کافران]] از زمان قیامت، آخرین حربه در [[نفی]] قیامت به شمار می‌آید. بنابراین [[خدای متعال]] با جوابی که می‌دهد، اوّلاً اصل سؤال را خنثی می‌کند و زیر سؤال می‌برد و می‌گوید که جای سؤال پرسیدن نیست و جواب دادن به این سؤال بر عهده پیامبر نیست و بعد هم [[تهدید]] را به خود آنها متوجه می‌کند که قیامت برپا می‌شود و شما در آن [[روز]] می‌بینید که زمان قبل از آن، جز به اندازه یک عصرگاه یا صبحگاه به نظر نمی‌رسد.<ref>[[سید سلمان صفوی|صفوی، سید سلمان]]، [[سوره نازعات (مقاله)|مقاله «سوره نازعات»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>