سوره ناس: تفاوت میان نسخه‌ها

دارای ۶ آیه و ۲۰ کلمه و ۱۰۲ حرف است. از دیدگاه [[سیوطی]] و طباطبایی [[مدنی]] است ولی برخی گفته‌اند مکّی است<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی؛ تفسیر نمونه.</ref>. از نظر حجم از سوره‌های «مفصّلات» و در این گروه نیز هفدهمین و آخرین سوره از سوره‌های «قصار» (کوتاه) قرآن است. همچنین پنجمین و آخرین سوره از سوره‌های پنجگانه «مقولات» است که با کلمه «قُل» آغاز می‌شود. این سوره از سوره‌های چهاردهگانه‌ای است که تمام [[آیات]] آنها به طور مجموع و یکجا نازل شده‌اند.

[[احادیث]] متعددی در [[فضیلت]] معوّذتان (سوره فلق و ناس) وارد شده است. [[عقبة بن عامر]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نقل می‌کند که بعد از [[نزول]] این دو سوره فرمود: «آیا نمی‌دانی که آیاتی امشب نازل شده‌اند که نظیر آنها را هرگز کسی ندیده است؟ {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}}<ref>«بگو: به پروردگار سپیده‌دم پناه می‌برم» سوره فلق، آیه ۱.</ref> و {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}}<ref>«بگو: به پروردگار آدمیان پناه می‌برم» سوره ناس، آیه ۱.</ref>. آن [[حضرت]] از [[جن]] و از چشم بد [[انسان‌ها]] به [[اللّه]] [[پناه]] می‌برد و [[دعا]] می‌کرد تا این که معوّذتین نازل شد و وقتی این دو [[سوره]] نازل گردید، این دو تا را می‌خواند و چیز دیگری را برای این منظور نخواند. فرمود: «هیچ پناه‌ برنده‌ای با چیزی بهتر از این دو سوره نمی‌تواند به اللّه [[پناهنده]] شود. وقتی دردی در [[بدن]] خود [[احساس]] می‌کرد، معوّذات را خوانده و بر خود می‌دمید. و هر شب هنگامی که بهر رختخوابشان تشریف می‌برد، دو [[کف دست]] خود را جمع می‌کرد و سه بار {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}}<ref>«بگو او خداوند یگانه است» سوره اخلاص، آیه ۱.</ref> و {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}}} و {{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ}} را خوانده، در دستش می‌دمید و سپس تا جایی از بدن خود را که می‌توانست با دستانش مسح می‌فرمود. و این کار را ابتدا از سر و صورت و قسمت جلوی بدنش آغاز میکرد و سه بار این عمل را تکرار می‌فرمود. و به خواندن آنها بعد از هر [[نماز]] امر فرموده است. همچنین، فرموده است: {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و معوّذتین را [[صبح و شام]] سه بار بخوان؛ تو را از هر چیزی کفایت و [[حفاظت]] خواهند کرد<ref>فرهنگ‌نامه علوم قرآنی؛ مجمع البیان؛ مستدرک الوسائل، ج۴، ص۲۹۱.</ref>.