ابوالجواظ: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[نقلی]] از [[کلبی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> از این شخص که یکی از [[منافقان]] [[صدر اسلام]] بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که [[‌رسول ‌خدا]]{{صل}} زکاتِ جمع‌آوری شده را میان [[مسلمانان]] تقسیم می‌کرد، [[ابوالجواظ]] ([[ابن‌الجواظ]])<ref>مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.</ref> [[پیامبر]] را به تقسیم ناعادلانه [[زکات]] متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> درباره‌اش نازل شد<ref>التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.</ref>. جز این [[نقل]]، در هیچ منبع [[تاریخی]] و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>