سوره زمر: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
و در آیه {{متن قرآن|أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ}}<ref>«آیا خداوند بنده خویش را بسنده نیست؟ و تو را از کسانی جز او میترسانند و هر کس را خداوند گمراه گذارد رهنمونی نخواهد داشت» سوره زمر، آیه ۳۶.</ref> میپرسد. و در آیه {{متن قرآن|قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ}}<ref>«بگو: ای قوم من! در خور یارایی خویش هر چه میخواهید انجام دهید من نیز انجام خواهم داد و به زودی خواهید دانست» سوره زمر، آیه ۳۹.</ref> [[تهدید]] میکند. و در آیه {{متن قرآن|قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ}}<ref>«بگو ای نادانان! آیا به من فرمان میدهید که جز خداوند را بپرستم؟» سوره زمر، آیه ۶۴.</ref> و همچنین اشارات دیگری که همه دلالت بر این دارد که [[مشرکان]] از آن جناب خواسته بودند دست از [[دعوت به توحید]] بردارد. | و در آیه {{متن قرآن|أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ}}<ref>«آیا خداوند بنده خویش را بسنده نیست؟ و تو را از کسانی جز او میترسانند و هر کس را خداوند گمراه گذارد رهنمونی نخواهد داشت» سوره زمر، آیه ۳۶.</ref> میپرسد. و در آیه {{متن قرآن|قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ}}<ref>«بگو: ای قوم من! در خور یارایی خویش هر چه میخواهید انجام دهید من نیز انجام خواهم داد و به زودی خواهید دانست» سوره زمر، آیه ۳۹.</ref> [[تهدید]] میکند. و در آیه {{متن قرآن|قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ}}<ref>«بگو ای نادانان! آیا به من فرمان میدهید که جز خداوند را بپرستم؟» سوره زمر، آیه ۶۴.</ref> و همچنین اشارات دیگری که همه دلالت بر این دارد که [[مشرکان]] از آن جناب خواسته بودند دست از [[دعوت به توحید]] بردارد. | ||
آن گاه به [[استدلال]] بر [[یکتایی خدا]] در [[ربوبیت]] و [[الوهیت]] پرداخته، هم از [[طریق وحی]] و هم از طریق [[برهان عقلی]]، و هم از راه مقایسه بین [[مؤمنان]] و مشرکان، آن را [[اثبات]] میکند. و مقایسه مزبور مقایسهای لطیف است. چند نوبت مؤمنان را به [[بهترین]] اوصاف ستوده، و به پاداشهایی [[اخروی]] [[بشارت]] میدهد. و هر جا سخن از مشرکان به میان آورده- علاوه بر وبال اعمالشان، که در [[دنیا]] گریبانشان را میگیرد، وبالی نظیر وبالهایی که به سایر امتهای گذشته به [[کیفر]] [[تکذیب]] [[آیات خدا]] رسید، و آن عبارت بود از [[خواری]] در دنیا که البته [[عذاب]] [[آخرت]] قابل مقایسه با آن نیست- ایشان را به [[خسران]] و عذاب آخرت نیز [[انذار]] میدهد. | آن گاه به [[استدلال]] بر [[یکتایی خدا]] در [[ربوبیت]] و [[الوهیت]] پرداخته، هم از [[طریق وحی]] و هم از طریق [[برهان عقلی]]، و هم از راه مقایسه بین [[مؤمنان]] و مشرکان، آن را [[اثبات]] میکند. و مقایسه مزبور مقایسهای لطیف است. چند نوبت مؤمنان را به [[بهترین]] اوصاف ستوده، و به پاداشهایی [[اخروی]] [[بشارت]] میدهد. و هر جا سخن از مشرکان به میان آورده - علاوه بر وبال اعمالشان، که در [[دنیا]] گریبانشان را میگیرد، وبالی نظیر وبالهایی که به سایر امتهای گذشته به [[کیفر]] [[تکذیب]] [[آیات خدا]] رسید، و آن عبارت بود از [[خواری]] در دنیا که البته [[عذاب]] [[آخرت]] قابل مقایسه با آن نیست - ایشان را به [[خسران]] و عذاب آخرت نیز [[انذار]] میدهد. | ||
و به همین منظور در این [[سوره]]، [[روز قیامت]] را به روشنترین اوصافش [[وصف]] کرده، و با تکیه بر این توصیف سوره را خاتمه داده است. | و به همین منظور در این [[سوره]]، [[روز قیامت]] را به روشنترین اوصافش [[وصف]] کرده، و با تکیه بر این توصیف سوره را خاتمه داده است. |