|
|
| خط ۷: |
خط ۷: |
|
| |
|
| ==لبابه [[همسر ابوالفضل]]{{ع}}== | | ==لبابه [[همسر ابوالفضل]]{{ع}}== |
| لبابه دختر [[عبیدالله بن عباس]] بانوی [[قمر]] [[بنی هاشم]] بود که در کربلا هم حاضر شد. ایشان پس از [[شهادت]] [[حضرت ابوالفضل]]{{ع}} به همراه سایر [[اهل بیت]]{{عم}} به [[اسارت]] رفت و پس از آن با اهل بیت به [[مدینه]] مراجعت نمود<ref>ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۵، ص۴۹.</ref>. یقیناً برای این [[زنان]]، مقامی مثل شوهران و مردان آنها در [[بهشت]] منظور شده است<ref>پیامبر اکرم{{صل}} در جنگ احد: {{متن حدیث|إن زوج المرأة منها البمكان}} (تاریخ طبری، ج۲، ص۷۴.</ref>. | | لبابه دختر [[عبیدالله بن عباس]] بانوی [[قمر]] [[بنی هاشم]] بود که در کربلا هم حاضر شد. ایشان پس از [[شهادت]] [[حضرت ابوالفضل]]{{ع}} به همراه سایر [[اهل بیت]]{{عم}} به [[اسارت]] رفت و پس از آن با اهل بیت به [[مدینه]] مراجعت نمود<ref>ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۵، ص۴۹.</ref>. یقیناً برای این [[زنان]]، مقامی مثل شوهران و مردان آنها در [[بهشت]] منظور شده است<ref>پیامبر اکرم{{صل}} در جنگ احد: {{متن حدیث|إن زوج المرأة منها البمكان}} (تاریخ طبری، ج۲، ص۷۴.</ref>.<ref>[[ملیحه خادری|خادری، ملیحه]]، [[زنان در نهضت عاشورا (مقاله)|مقاله «زنان در نهضت عاشورا»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۹ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۹]] ص ۵۰.</ref> |
| | |
| آری، زنان بیدار پس از [[شهادت امام حسین]]{{ع}}<ref>کشف الغمه، ج۲، ص۲۵۲: در ۵۶ سالگی؛ تاریخ طبری، ج۳، ص۳۰۰: در ۵۵ سالگی؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۶۳ با ترجمه، کتاب الحجة، عمر شریف امام حسین{{ع}} را ۵۷ سالگی ذکر نموده است.</ref> هم با احساس‌های پاکشان جو را برای برکناری [[اوباش]] از [[حکومت]] فراهم می‌کردند و در هر [[فرصت]] ممکن به [[رسالت]] انقلابی خود عمل می‌کردند و باعث و بانیان جنایت‌های هولناکی کربلا را به [[عاقبت]] شومشان [[وعده]] می‌دادند.
| |
| همسر [[کعب بن جابر]]، [[قاتل]] «[[بریر]]» آن [[صحابی]] معروف [[امام حسین]]{{ع}}، بعدها به او گفت: علیه [[فرزند فاطمه]] [[اقدام]] کردی و [[سید]] [[قاریان قرآن]] را کشتی (بریر)، خطای بسیار بزرگی مرتکب شدی، به [[خداوند]] قسم! بعد از این با تو سخن نخواهم گفت<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۳۲۳.</ref>.
| |
| | |
| در ماه صفر [[سال ۶۴ هجری]] درست سه سال پس از [[شهادت امام حسین]]{{ع}} [[یزید]] به [[درک]] [[واصل]] شد<ref>در ۳۳ سالگی جوان‌مرگ شد (مسعودی، مروج الذهب، جزء ۳، ص۵۳).</ref>. جماعتی از [[مردم]] برای [[بیعت]] به سراغ [[عمر سعد]] رفتند، تا او را به [[حکومت]] تعیین کنند. [[زنان]] شجاعی از [[قبیله همدان]] و زنانی دیگر از کھلان، [[انصار]]، [[ربیعه]] و [[نخع]] به [[کوفه]] آمدند و در حالی که می‌گریستند و مویه می‌کردند و برای [[امام حسین]]{{ع}} [[زاری]] می‌نمودند، وارد [[مسجد جامع شهر]] شدند.
| |
| | |
| آنان فریاد می‌زدند: مگر نه این است که همین عمر سعد بود که با امام حسین{{ع}} جنگید و [[راضی]] به [[قتل]] [[امام]] شده بود، تا برای ما در کوفه حکومت کند، پس مردم گریستند و از [[عمر بن سعد]] صرف‌نظر کردند، در این جریان فعالیت زنان قبیله همدان چشمگیرتر بود<ref>مسعودی، مروج الذهب، جزء ۳، ص۹۳.</ref>.
| |
| | |
| آری، این [[سلسله]] ادامه داشت و در تمامی ادوار [[تاریخ]] زنان [[شجاع]] و [[متدین]] به هر نحو ممکن از [[خاندان]] [[عترت]] و [[طهارت]]{{عم}} [[جانب‌داری]] کردند و شعرهای زیبای خود را در تاریخ به ثبت رساندند، که از آن جمله می‌توان به حضور فعال زنان نوغان [[مشهد مقدس]] در [[تشییع جنازه]] [[امام رضا]]{{ع}}<ref>زنان نوغان برای این که شوهرانشان اجازه دهند در تشییع جنازه حضرت رضا{{ع}} شرکت کنند، از مهریه‌های خودشان گذشتند (قادتنا، ج۶، ص۴۴۷).</ref> اشاره نمود.
| |
| | |
| راهپیمایی زنان غیور و شجاع [[ایرانی]] در [[انقلاب اسلامی]] به [[رهبری]] فرزند امام حسین{{ع}} یعنی [[امام خمینی]] - [[قدس سره]] الشریف - در سال‌های ۵۶ و ۵۷ نمونه دیگری از [[رشد]] [[سیاسی]] زنان و [[مادران]] پاکدامن است که با [[عفت]] و [[نجابت]] خود و حضور فراگیر و کارآمد در مقاطع حساسی [[تاریخی]]، [[مسئولیت]] سیاسی، انقلابی و [[شرعی]] خود را به انجام رساندند.
| |
| [[امید]] آنکه زنان امروز هم این [[رسالت]] خطیر را به عهله بگیرند، لااقل گریه‌های ما در مصیبت‌های فرزند [[زهرا]] یک نوع شرکت در [[حماسه]] اوست و هیچکس به مثل امام حسین{{ع}} [[شایسته]] [[گریه]] نیست، [[گریه بر امام حسین]] در راستای [[حفظ]] دستاوردهای [[نهضت]] [[مقدس]] او و [[جاودانگی]] راه او صورت می‌پذیرد؛ زیرا [[امام حسین]] [[شایستگی]] آن را دارد که در [[تاریخ]] [[بشریت]] باقی بماند<ref>کورت فریشلر نویسنده آلمانی در کتاب امام حسین{{ع}} و ایران می‌نویسد: کشته شدن حسین و یارانش قطع نظر از هر نوع نظریه ایدئولوژی از لحاظ شجاعتی که از آن مرد و یارانش به ظهور رسید یکی از حماسه‌های رزمی بزرگ جهان است و شایستگی دارد که در تاریخ دنیا باقی بماند. (ص ۵۶۵)</ref>.<ref>[[ملیحه خادری|خادری، ملیحه]]، [[زنان در نهضت عاشورا (مقاله)|مقاله «زنان در نهضت عاشورا»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۹ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۹]] ص ۵۰.</ref>
| |
|
| |
|
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
