علم معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع علم معصوم
| خط ۲۱۳: | خط ۲۱۳: | ||
{{اصلی|الف باب}} | {{اصلی|الف باب}} | ||
"الف باب" عنوان روایات پرتعدادی است که بیان‌گر یکی از منابع [[علوم ائمه]]{{ع}} است. در این روایات با اشاره به دعوت [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از امیرالمؤمنین{{ع}}، به انتقال دانشی از پیامبر به امیرالمؤمنین{{ع}} در ساعات پایانی عمر حضرت اشاره شده و از [[تعلیم هزار باب علم]] که از هر یک، هزار باب [[دانش]] باز می‌شود بحث شده است. این [[علم]] پس از [[امام علی]]{{ع}} به [[امامان]] بعدی منتقل گردید<ref>ر.ک: [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[علی رضا بهرامی|بهرامی، علی رضا]]، [[واکاوی نگاه فریقین به احادیث هزار درب دانش (مقاله)|واکاوی نگاه فریقین به احادیث هزار درب دانش]]، مجلۀ تحقیقات علوم قرآن و حدیث، ش ۱۲، ص۱۳۵؛ [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[پژوهشی در روایات الف باب (مقاله)|پژوهشی در روایات الف باب]]، مجلۀ علوم حدیث، ش ۶۶، ص۱۵۸.</ref>. | "الف باب" عنوان روایات پرتعدادی است که بیان‌گر یکی از منابع [[علوم ائمه]]{{ع}} است. در این روایات با اشاره به دعوت [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از امیرالمؤمنین{{ع}}، به انتقال دانشی از پیامبر به امیرالمؤمنین{{ع}} در ساعات پایانی عمر حضرت اشاره شده و از [[تعلیم هزار باب علم]] که از هر یک، هزار باب [[دانش]] باز می‌شود بحث شده است. این [[علم]] پس از [[امام علی]]{{ع}} به [[امامان]] بعدی منتقل گردید<ref>ر.ک: [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[علی رضا بهرامی|بهرامی، علی رضا]]، [[واکاوی نگاه فریقین به احادیث هزار درب دانش (مقاله)|واکاوی نگاه فریقین به احادیث هزار درب دانش]]، مجلۀ تحقیقات علوم قرآن و حدیث، ش ۱۲، ص۱۳۵؛ [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[پژوهشی در روایات الف باب (مقاله)|پژوهشی در روایات الف باب]]، مجلۀ علوم حدیث، ش ۶۶، ص۱۵۸.</ref>. | ||
===اسم اعظم=== | ===اسم اعظم=== | ||
{{اصلی|اسم اعظم}} | {{اصلی|اسم اعظم}} | ||
[[اسم اعظم]] بزرگ‌ترین نام [[خداوند]] است که [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] به وسیلۀ آن، [[دست]] به تصرفات غیر طبیعی و خوارق عادات می‌زنند و از [[امور غیبی]] [[آگاهی]] پیدا می‌کنند. در [[روایات]]، اسم اعظم الهی اصل و عنوانی دانسته شده که شامل امور و حروف متعددی است که قابل انتقال به دیگران است. این اسم یکی از [[منابع علم]] [[ائمه]] {{ع}} دانسته شده است<ref>ر.ک: [[سید امین موسوی|موسوی، سید امین]]، [[گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی (کتاب)|گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی]]، ص۲۷۳؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص۷۸ ـ ۸۰؛ [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[منابع علم امام در قرآن (مقاله)|منابع علم امام در قرآن]]، ش ۶، ص۱۷۰.</ref>. | [[اسم اعظم]] بزرگ‌ترین نام [[خداوند]] است که [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] به وسیلۀ آن، [[دست]] به تصرفات غیر طبیعی و خوارق عادات می‌زنند و از [[امور غیبی]] [[آگاهی]] پیدا می‌کنند. در [[روایات]]، اسم اعظم الهی اصل و عنوانی دانسته شده که شامل امور و حروف متعددی است که قابل انتقال به دیگران است. این اسم یکی از [[منابع علم]] [[ائمه]] {{ع}} دانسته شده است<ref>ر.ک: [[سید امین موسوی|موسوی، سید امین]]، [[گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی (کتاب)|گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی]]، ص۲۷۳؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص۷۸ ـ ۸۰؛ [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[منابع علم امام در قرآن (مقاله)|منابع علم امام در قرآن]]، ش ۶، ص۱۷۰.</ref>. | ||
===[[روح القدس]]=== | ===[[روح القدس]]=== | ||
| خط ۲۳۱: | خط ۲۲۷: | ||
===[[قلب]]=== | ===[[قلب]]=== | ||
===[[ارتباط معصوم با ارواح]]=== | |||
===[[حس]]=== | |||
==[[ویژگی‌های علم معصوم]]== | ==[[ویژگی‌های علم معصوم]]== | ||