خارجة بن زید انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

خارجه و گروهی از انصار و مهاجران در [[سال دوم هجرت]] با پیامبر{{صل}} همراه شدند که برای [[تصرف]] کاروان [[قریش]] از [[مکه]] خارج شده بود و پس از آنکه کاروان قریش مسیر خود را [[تغییر]] داد و از دسترس [[مسلمانان]] خارج شد و سپاهی از مکه برای مقابله با پیامبر{{صل}} به [[راه]] افتاد، ضمن [[پیروی]] از نظر [[سعد بن معاذ اوسی]] در کنار آن [[حضرت]] ماند، تا از او در این رویارویی [[حمایت]] کند. ([[بدر]]) وی یکی از ۴ بنی‌حارثیِ این [[نبرد]] بود <ref> السیرة النبویه، ج ۲، ص ۵۱۲.</ref> و توانست با کمک دو تن دیگر، [[امیة بن خلف جُمَحی]] از سران قریش را بکشد.<ref> السیرة النبویه، ج ۲، ص ۵۲۵.</ref> او در سال سوم پس از [[لشکرکشی]] [[قریش]] به [[مدینه]] در [[نبرد]] [[احد]] شرکت کرد و به رغم فرار بسیاری از [[مسلمانان]] به ویژه [[مهاجران]] [[ایستادگی]] کرد و از آنها می‌خواست از [[فرمان پیامبر]]{{صل}} [[سرپیچی]] نکنند، زیرا [[نافرمانی]] مسلمانان را سبب پیش آمدن چنین شرایطی در احد می‌دانست و چون شایعه [[شهادت پیامبر]]{{صل}} در این [[زمان]] [[سپاهیان]] آن [[حضرت]] را دلسرد و [[ناامید]] کرده بود، آنان را با این گفتار که "اگر [[محمد]] کشته شده، خدای محمد همواره زنده است" و اینکه "اگر محمد کشته شود و ما زنده بمانیم، هیچ عذری در درگاه [[خدا]] پذیرفته نخواهد شد" به ادامه [[جنگ]] [[ترغیب]] کرد و خود نیز به [[قلب]] [[دشمن]] زد؛ ولی در محاصره نیزه‌داران قریش بیش از ۱۰ زخم برداشت و بر [[زمین]] افتاد. [[صفوان بن امیه]] که پدرش یک سال پیش در نبرد [[بدر]] به دست [[خارجه]] کشته شده بود، به [[انتقام]] [[خون]] وی خارجه را به [[شهادت]] رساند و بدنش را برای [[آرامش]] خود مثله کرد. وی یکی از سه [[شهید]] [[طایفه]] [[بنی‌حارث]] در نبرد احد بود.<ref> السیرة النبویه، ج ۳، ص ۶۳۷؛ المغازی، ج ۱، ص ۳۰۲؛ الطبقات، ج ۳، ص ۵۲۵.</ref> کشتگان احد، دو تا دو تا در یک [[قبر]] [[دفن]] می‌شدند و [[بدن]] خارجه را نیز با بدن پسر عمویش [[سعد بن ربیع]] دفن کردند.<ref>الطبقات، ج ۲، ص ۴۴؛ الاستیعاب، ج ۲، ص ۴۱۷؛ اسدالغابه، ج ۲، ص ۷۲.</ref>

در حادثه سیلی که در دوره [[معاویه]] در وادی قنات به [[راه]] افتاد، برخی [[قبور]] شهدای احد باز شدند، از این رو از [[مردم]] خواسته شد محل [[قبر]] بستگانشان را [[تغییر]] دهند تا دیگر در [[معرض]] [[تهدید]] سیلاب قرار نگیرد؛ ولی قبر [[خارجه]] به جهت آنکه از تهدید سیلاب به دور بود، همانجا ماند.<ref> المغازی، ج ۱، ص ۲۶۸.</ref> از خارجه روایتی درباره اهمیت احیای شب‌های ۱۹ و ۲۳ [[رمضان]] گزارش شده است.<ref> تاریخ طبری، ج ۲، ص ۱۳۰.</ref>.<ref>[[محسن ثابتی|ثابتی، محسن]]، [[خارجه بن زید انصاری (مقاله)|مقاله «خارجه بن زید انصاری»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۱.</ref>.