پرش به محتوا

اطاعت پیامبر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۱۹: خط ۱۹:
## [[اطاعت از رسول خدا]]{{صل}}، اطاعت از خداست: در شانزده [[آیه]]، اطاعت از خدا و [[رسول]] بدون تکرار کلمه {{متن قرآن|أَطِيعُوا}} آمده است که دلالت بر ملازمه بین [[اطاعت خدا]] و [[پیغمبر]] دارد، یعنی هیچ یک بدون دیگری فایده ندارد. در جای دیگر به [[صراحت]] به همین [[یگانگی]] [[اطاعت خدا]] و [[پیامبر]]، اشاره شده است: {{متن قرآن|مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ}}<ref>«هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است» سوره نساء، آیه ۸۰.</ref>. در [[آیه]] دیگر نیز آمده است: {{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا}}<ref>«آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.</ref>. در این آیه تصریح شده همۀ آنچه به وسیله [[رسول خدا]] بیان شده؛ چه به صورت امر و چه به صورت [[نهی]]، به [[امر الهی]] است و باید بر اساس آن عمل کرد.  
## [[اطاعت از رسول خدا]]{{صل}}، اطاعت از خداست: در شانزده [[آیه]]، اطاعت از خدا و [[رسول]] بدون تکرار کلمه {{متن قرآن|أَطِيعُوا}} آمده است که دلالت بر ملازمه بین [[اطاعت خدا]] و [[پیغمبر]] دارد، یعنی هیچ یک بدون دیگری فایده ندارد. در جای دیگر به [[صراحت]] به همین [[یگانگی]] [[اطاعت خدا]] و [[پیامبر]]، اشاره شده است: {{متن قرآن|مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ}}<ref>«هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است» سوره نساء، آیه ۸۰.</ref>. در [[آیه]] دیگر نیز آمده است: {{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا}}<ref>«آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.</ref>. در این آیه تصریح شده همۀ آنچه به وسیله [[رسول خدا]] بیان شده؛ چه به صورت امر و چه به صورت [[نهی]]، به [[امر الهی]] است و باید بر اساس آن عمل کرد.  
##بر اساس برخی [[آیات]] همه [[انسان‌ها]] موظف به [[اطاعت از پیامبر]] هستند: {{متن قرآن|قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ}}<ref>«بگو از خداوند و پیامبر فرمان برید» سوره آل عمران، آیه ۳۲.</ref>  و در برخی از آیات به خصوص [[مؤمنان]] [[دستور]] به اطاعت از پیامبر داده شده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>.
##بر اساس برخی [[آیات]] همه [[انسان‌ها]] موظف به [[اطاعت از پیامبر]] هستند: {{متن قرآن|قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ}}<ref>«بگو از خداوند و پیامبر فرمان برید» سوره آل عمران، آیه ۳۲.</ref>  و در برخی از آیات به خصوص [[مؤمنان]] [[دستور]] به اطاعت از پیامبر داده شده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>.
## [[لزوم]] [[تسلیم]] همه جانبه در برابر پیامبر و [[احکام]] قضائی آن [[حضرت]]: {{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref>. گرچه [[شأن نزول]] این آیه [[قضاوت]] پیامبر در باب [[مشاجره]] بین برخی از [[یاران]] ایشان است، لیکن [[خداوند]] در این آیه کبرای کلی را بیان فرموده که مورد [[نزول]]، مصداقی از آن است. طبق این آیه اگر [[مسلمانی]] به کاری از کارهای پیامبر [[اعتراض]] نماید و [[اندیشه]] خود را بر پیامبر مقدم دارد، [[کافر]] است<ref>طباطبایی، المیزان، ج ۴ ص ۴۰۶</ref>.<ref>ر.ک: اراکی، محسن، فقه نظام سیاسی اسلام، ج۱؛ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص۲۱-۲۳؛ بیات، محمد حسین، عواقب شرعی آزاررسانی به پیامبر و مخالفت با اوامر و اعمال آن حضرت از منظر آیات و روایات؛ جعفرپیشه‌ فرد، مصطفی ، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۳، ص ۵۲۷ ـ ۵۳۵؛ ثابتی پور، علیرضا، جایگاه اطاعت پیامبر (ص) و نتایج آن، سایت راسخون؛ حیدری اصفهانی، ‌‌‌اطاعت‌ از خاتم پیامبران در قرآن کریم به نقل از حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثناعشری، ج ۲، ص ۲۴۲؛ طیبی زینب، تحلیل انتقادی نگرش قرآنیون در تفسیر آیات اطاعت از پیامبر.</ref>
## [[لزوم]] [[تسلیم]] همه جانبه در برابر پیامبر و [[احکام]] قضائی آن [[حضرت]]: {{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref>. گرچه [[شأن نزول]] این آیه [[قضاوت]] پیامبر در باب [[مشاجره]] بین برخی از [[یاران]] ایشان است، لکن [[خداوند]] در این آیه کبرای کلی را بیان فرموده که مورد [[نزول]]، مصداقی از آن است. طبق این آیه اگر [[مسلمانی]] به کاری از کارهای پیامبر [[اعتراض]] نماید و [[اندیشه]] خود را بر پیامبر مقدم دارد، [[کافر]] است<ref>طباطبایی، المیزان، ج ۴ ص ۴۰۶</ref>.<ref>ر.ک: اراکی، محسن، فقه نظام سیاسی اسلام، ج۱؛ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص۲۱-۲۳؛ بیات، محمد حسین، عواقب شرعی آزاررسانی به پیامبر و مخالفت با اوامر و اعمال آن حضرت از منظر آیات و روایات؛ جعفرپیشه‌ فرد، مصطفی ، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۳، ص ۵۲۷ ـ ۵۳۵؛ ثابتی پور، علیرضا، جایگاه اطاعت پیامبر (ص) و نتایج آن، سایت راسخون؛ حیدری اصفهانی، ‌‌‌اطاعت‌ از خاتم پیامبران در قرآن کریم به نقل از حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثناعشری، ج ۲، ص ۲۴۲؛ طیبی زینب، تحلیل انتقادی نگرش قرآنیون در تفسیر آیات اطاعت از پیامبر.</ref>


==گستره [[اطاعت از پیامبر]]==
==گستره [[اطاعت از پیامبر]]==
۲۱۹٬۰۱۶

ویرایش