پرش به محتوا

مردم‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۸۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ نوامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مردم‌داری در قرآن]] - [[مردم‌داری در حدیث]] - [[مردم‌داری در معارف و سیره نبوی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
مردم‌داری و داشتن تعامل [[اخلاقی]] مثبت با عموم توده‌ها و تأمین انتظارات متقابل، یکی از ضرورت‌ها و بایسته‌های اجتناب‌ناپذیر [[جامعه انسانی]] و یکی از [[ارزش‌های اخلاقی]] متعالی است. به بیان [[شهید مطهری]]: از نظر [[اسلام]] [[خدمت]] کردن به [[خلق]] و [[احسان]] به [[مردم]]، خود ارزشی از [[ارزش‌های انسانی]] و [[الهی]] است. [[محبت]] و [[خدمت به مردم]]، و درد مردم را داشتن، از نظر اسلام خود یک کمال و یک [[ارزش]] و یک [[نیکی]] است و مقامش هم بسیار عالی است<ref>مرتضی مطهری، انسان کامل، ص۲۸۹.</ref>.
مردم‌داری و داشتن تعامل [[اخلاقی]] مثبت با عموم توده‌ها و تأمین انتظارات متقابل، یکی از ضرورت‌ها و بایسته‌های اجتناب‌ناپذیر [[جامعه انسانی]] و یکی از [[ارزش‌های اخلاقی]] متعالی است. به بیان [[شهید مطهری]]: از نظر [[اسلام]] [[خدمت]] کردن به [[خلق]] و [[احسان]] به [[مردم]]، خود ارزشی از [[ارزش‌های انسانی]] و [[الهی]] است. [[محبت]] و [[خدمت به مردم]]، و درد مردم را داشتن، از نظر اسلام خود یک کمال و یک [[ارزش]] و یک [[نیکی]] است و مقامش هم بسیار عالی است<ref>مرتضی مطهری، انسان کامل، ص۲۸۹.</ref>.
بی‌شک، رعایت مجموعه‌ای از ارزش‌های اخلاقی متناسب با سطح [[انتظار]] و نیازهای [[اجتماعی]]، در بسط و تعمیق [[روابط انسانی]] و کاهش تعارض‌ها و اصطکاک‌ها و در نتیجه تقویت [[اعتماد]] عمومی و مطبوع‌سازی فضای تعامل جمعی بسیار موثر خواهد بود. توجه به این نکته مهم است که بسیاری از [[هدف‌ها]] و نیازهای [[دینی]] و [[دنیوی]]، تنها با کمک دیگران حاصل می‌گردند. [[علامه طباطبایی]] در توضیح [[ادب]] اجتماعی [[پیامبران الهی]] می‌نویسد: این بزرگواران پیرو [[تعلیم]] و [[تربیتی]] بودند که [[بهترین]] گفتار و زیباترین ادب را تلقین‌شان می‌کرد و از همین [[تعلیم الهی]] است [[دستوری]] که در [[آیه]] ۴۴ و ۴۵ [[سوره طه]] به [[موسی]] و [[هارون]] داده و فرمود: به سوی [[فرعون]] بروید که [[طغیان]] کرده است، اما به [[نرمی]] با او سخن بگویید؛ شاید متذکر شود یا [از [[خدا]]] بترسد. در آیه ۲۸ [[سوره اسراء]] به [[رسول]] گرامی‌اش{{صل}} نیز فرمود: و هرگاه از آنان [[[مستمندان]]] روی برتابی و انتظار [[رحمت]] پروردگارت را داشته باشی، با گفتار نرم و آمیخته با [[لطف]] با آنها سخن بگو<ref>[[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۴۲۶.</ref>. شهید مطهری با استناد به [[روایات]] “تراحم و تعاطف”، بر [[دوستی]] و [[دشمنی]] با دیگران بر پایه دوستی و دشمنی ایشان با خدا و [[حقیقت]]، به عنوان یکی از آموزه‌های خدشه‌ناپذیر اسلام در تعامل‌های اجتماعی تأکید کرده است<ref>مرتضی مطهری، تکامل اجتماعی انسان به ضمیمه هدف زندگی، ص۱۵۶-۱۵۷.</ref>. علاوه بر توجه به [[انسانیت]] [[انسان]]، باید در محبت‌ورزی، [[رعایت مصلحت]] و خیر و [[سعادت]] فرد و بلکه [[مصلحت]] جمع و [[مصالح]] [[انسانی]] نیز در نظر گرفته شود<ref>مرتضی مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص۳۵۸-۳۶۰.</ref>.
بی‌شک، رعایت مجموعه‌ای از ارزش‌های اخلاقی متناسب با سطح [[انتظار]] و نیازهای [[اجتماعی]]، در بسط و تعمیق [[روابط انسانی]] و کاهش تعارض‌ها و اصطکاک‌ها و در نتیجه تقویت [[اعتماد]] عمومی و مطبوع‌سازی فضای تعامل جمعی بسیار موثر خواهد بود. توجه به این نکته مهم است که بسیاری از [[هدف‌ها]] و نیازهای [[دینی]] و [[دنیوی]]، تنها با کمک دیگران حاصل می‌گردند. [[علامه طباطبایی]] در توضیح [[ادب]] اجتماعی [[پیامبران الهی]] می‌نویسد: این بزرگواران پیرو [[تعلیم]] و [[تربیتی]] بودند که [[بهترین]] گفتار و زیباترین ادب را تلقین‌شان می‌کرد و از همین [[تعلیم الهی]] است [[دستوری]] که در [[آیه]] ۴۴ و ۴۵ [[سوره طه]] به [[موسی]] و [[هارون]] داده و فرمود: به سوی [[فرعون]] بروید که [[طغیان]] کرده است، اما به [[نرمی]] با او سخن بگویید؛ شاید متذکر شود یا [از [[خدا]]] بترسد. در آیه ۲۸ [[سوره اسراء]] به [[رسول]] گرامی‌اش{{صل}} نیز فرمود: و هرگاه از آنان [[[مستمندان]]] روی برتابی و انتظار [[رحمت]] پروردگارت را داشته باشی، با گفتار نرم و آمیخته با [[لطف]] با آنها سخن بگو<ref>[[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۴۲۶.</ref>. شهید مطهری با استناد به [[روایات]] “تراحم و تعاطف”، بر [[دوستی]] و [[دشمنی]] با دیگران بر پایه دوستی و دشمنی ایشان با خدا و [[حقیقت]]، به عنوان یکی از آموزه‌های خدشه‌ناپذیر اسلام در تعامل‌های اجتماعی تأکید کرده است<ref>مرتضی مطهری، تکامل اجتماعی انسان به ضمیمه هدف زندگی، ص۱۵۶-۱۵۷.</ref>. علاوه بر توجه به [[انسانیت]] [[انسان]]، باید در محبت‌ورزی، [[رعایت مصلحت]] و خیر و [[سعادت]] فرد و بلکه [[مصلحت]] جمع و [[مصالح]] [[انسانی]] نیز در نظر گرفته شود<ref>مرتضی مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص۳۵۸-۳۶۰.</ref>.


خط ۲۰: خط ۲۲:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{ارزش‌های اجتماعی}}


[[رده:مردم‌داری]]
[[رده:مردم‌داری]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
{{ارزش‌های اجتماعی}}
۷۳٬۲۶۲

ویرایش