خزانه‌داری علم الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از برخی روایات چنین برداشت می‌شود که [[امامان]] {{عم}} خزانه‌دار علم خدا و صندوق وحی او و حجت رسا بر همۀ کسانی هستند که زیر آسمان و روی زمین‌اند.  

واژۀ "خُزّان" و "خزنة" جمع خازن است به معنای حافظ و نگهدارنده<ref>فراهیدی، العین، ج ۴، ص ۲۰۹؛ ابن‌ منظور، لسان العرب، ج ۱۳، ص ۱۳۹.</ref> و "مخزن" به معنای "محلّ حفظ چیزی" است. "خزانه، اسم مکانی است که در آن چیزی حفظ می‌گردد"<ref>معجم مقاییس اللغه، ص۲۹۶.</ref>. خزینه و معدن یعنی چیزی که کم‌کم و به تناسب نیازهای گوناگون از آن برداشته شود. آن بزرگواران مخزن علم و دانش هستند، حقیقت و ملکوت همۀ موجودات نزد امامان{{عم}} حاضر است و این یعنی دسترسی به علم غیب.  

#علوم دینی که ارتباط مستقیم با دین دارند؛

#علوم دنیوی که ارتباط مستقیم با دین ندارد.  

به مقتضای "خُزَّانُ‏ الْعِلْمِ" هر دو قسم از علوم در نزد امامان{{عم}} است. امامان{{عم}} در هر عصری که زندگی می‌کردند از همۀ مردم آگاه تر بودند و لذا تطبیق {{متن حدیث|خُزَّانَ‏ الْعِلْمِ‏}} از نظر عقلی، نقلی و واقع خارجی بر ایشان روشن است<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]، ج ۲، ص ۱۲۶ ـ ۱۳۳؛ [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص ۶۷؛ [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص ۱۳۰؛ [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹؛ [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[امامان گنجینه‌های علم خداوند (مقاله)|امامان گنجینه‌های علم خداوند]] و [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۲۱۰؛ [[کاظم صدیقی|صدیقی، کاظم]]، [[سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا (کتاب)|سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا]]، ص ۱۴۸؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود؟]]؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]؛ [[محمد مهدی محقق فرید|محقق فرید، محمد مهدی]]، [[مفتاح‌ الأسرار فی علم‌ الأئمة الأطهار (کتاب)|مفتاح‌ الأسرار فی علم‌ الأئمة الأطهار]]، ص ۶۴، پاورقی شماره ۲۹؛ </ref>.

==روایات خزانه دار بودن اهل بیت{{عم}}==

# [[امام مهدی]]{{ع}} هم در [[وصف]] [[اهل بیت]]{{ع}} می‌‌فرماید: "خداوند اهل بیت را گنجوران [[دانش]] خود و ودیعت‌داران [[حکمت]] خویش قرار داده است"<ref>{{متن حدیث|وجعلهم خزان علمه ومستودع حکمته}}؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص۵۳۸؛ الغیبة طوسی، ص۲۸۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]].</ref>

==برداشت‌هایی از روایات==

از روایات مذکور در باب [[خزان العلم]] بودن [[اهل بیت]]{{ع}} نکاتی برداشت می‌شود که به برخی از آنها اشاره می‌شود:

#چیزی که در خزینه، [[حفظ]] و نگهداری می‌شود ممکن است به دیگران برسد و آنان نیز بهره‌مند گردند، لکن چون در [[اختیار]] [[خازن]] و [[کلیددار]] است حساب و برنامه‌ای دارد، همانند چشمه جوشان نیست که معمولاً از [[اختیار انسان]] خارج است و هر کسی می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند، بلکه اولاً در اختیار خود خازن و [[نگهبانی]] است که هرگاه بخواهد، از آن استفاده می‌کند، ثانیا از دسترسی و دست برد دیگران خارج است و ثالثاً هر مقدار که خود خزانه‌دار بخواهد، به دیگران می‌دهد بدون اینکه از اختیار و کنترل او خارج شود<ref>ر.ک. [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹</ref>.

# [[علم]] در رأس تمام [[فضائل]] [[انسان]] است؛ زیرا به [[برکت]] علم، [[خدا]] و [[رسول]] شناخته می‌شوند و به واسطۀ علم، [[انسان]] از [[جهل]] و [[ضلالت]] خلاص می‌شود و به برکت علم [[دین]] را می‌شناسد و بالاخره به سبب علم [[خیر]] [[دنیا]] و [[آخرت]] حاصل می‌گردد پس [[عالم]] [[افضل]] است و هر کس از این [[نعمت]] بیشتر برخوردار گردد به همان نسبت فضیلت و [[شرف]] او بیشتر می‌شود پس کسانی که خازن علم‌اند یعنی دارای تمام [[علوم]] هستند افضل از دیگران هستند؛ لذا امامان{{ع}} افضل از تمام افراد و بلکه از تمام ملائکه‌اند چون هیچ مخلوقی غیر از اهل بیت{{ع}} خازن تمام علوم نیست<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی نقوی|نقوی، سید محمد تقی]]، [[شرح زیارت جامعه کبیره ۵ (کتاب)|شرح زیارت جامعه کبیره]]، ص۴۵ ـ ۵۰.</ref>.

#لازمۀ آنکه کسی خازن چیزی باشد، این است که بر آن علم داشته باشد و اگر [[تصور]] شود کسی خازن {{متن حدیث|مَا فِی‏ السَّمَاوَاتِ‏ وَ مَا فِی‏ الْأَرْضِ‏‏}} است، معنایش آن است که در همۀ [[عوالم]]، [[خازن]] همۀ موجودات است و لازمه‌اش [[عالم]] بودن به همۀ اشیاء است. بنابراین، این [[روایات]]، [[دلالت]] التزامی بر [[عمومیت]] [[علم امامان]]{{ع}} می‌نمایند<ref>ر.ک: [[سید حبیب بخارایی‌زاده|بخارایی‌زاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص۱۷۷؛ ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود]].</ref>.

#تعبیر خزانه‌دار، به این نکته اشاره دارد که این [[علوم]]، [[علوم ذاتی]] [[اهل بیت]]{{ع}} نیستند؛ بلکه ایشان خزانه‌داران علوم [[خداوند]] هستند<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود]].</ref>.

بنابراین بر اساس روایات امامان{{عم}} به عنوان خزانه داران علم الهی محسوب می‌شوند.