اخلاص در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[اخلاص]]''' در لغت به معنای [[خالص]] کردن، ویژه کردن، [[خلوص نیت]] داشتن و [[عقیده]] [[پاک]] و ارادت صادق داشتن است. اخلاص یعنی پاک کردن [[نیت]] از تمام آلودگی‌ها برای [[خدا]] و [[اقرار]] به [[یگانگی]] او. اخلاص یعنی به طور کامل رو سوی خدا آوردن و از دیگران بریدن<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.</ref>.

==مقدمه==

# '''اخلاص در عمل''': اخلاص در عمل یعنی [[بنده]] هر عملی را محض [[رضای خدا]] انجام دهد. در [[روز]] حساب هر عملی که [[مُهر]] اخلاص نداشته باشد تیره و مردود است. [[امام سجاد]]{{ع}} از [[پروردگار]] درخواست می‌کند: «پروردگارا دلم را از [[خودبینی]] و [[شک]] و ستایش‌جویی در دینت [[پاک]] گردان تا عملم [[خالص]] برای تو باشد»<ref>مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه.</ref>. شرط اخلاص در عمل این است که [[عمل]] [[انسان]] از [[ریا]] و [[سُمعه]] پاک و مبرّا باشد. ریا آن است که فرد عمل خویش را به قصد نشان دادن به دیگران انجام دهد؛ و سُمعه آن است که عمل [[نیکی]] را دور از چشم [[مردم]] انجام دهد اما هدفش این باشد که آوازه آن بعداً به گوش مردم برسد. امام سجاد{{ع}} در این مورد از [[خدا]] می‌خواهد: «ای خداوندی از تو می‌خواهیم که این همه [[اعمال]] (در [[ماه رمضان]]) را از ریای [[ریاکاران]] و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری. و چنان باد که کسی را در [[عبادت]] با تو [[شریک]] نسازیم و جز تو برای خود مرادی نجوییم»<ref>نیایش چهل و چهارم.</ref>. وی همچنین از خدا می‌خواهد مجاهدت‌های [[ارزشمند]] [[مرزداران]] از هر ریا و سمعه‌ای به دور باشد: «خداوندا.... (مرزدار [[مجاهد]] را) از ریاکاری برکنار دار و از [[دلبستگی]] به نام و آوازه [[برهان]]»<ref>نیایش بیست و هفتم.</ref>.

# '''[[اخلاص در توبه]]''': [[توبه]] و [[بازگشت به خدا]] نیز باید صادقانه و خالصانه باشد. توبه وقتی خالصانه خواهد بود که با [[قلب]] [[طاهر]] ([[دل]] پاک) صورت گیرد<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. همچنین توبه خالص ([[توبه نصوح]]) توبه‌ای است که آمیخته به [[شک و تردید]] نباشد<ref>نیایش چهل و پنجم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، الوفاء، لبنان، ۱۴۰۴ ه‍: التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن المصطفوی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ۱۴۲۰ ه‍: الخصال، ابن‌بابویه (شیخ صدوق)، مؤسسه النشرالاسلامی، قم، ۴۰۳ ه‍؛ الصحیفة السجادیة الجامعة، (تصحیح) سیدمحمدباقر موسوی ابطحی اصفهانی، مؤسسة الامام المهدی، قم، ۱۳۸۱؛ صحیفه سجادیه ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴؛ غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد آمدی، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، ۱۳۶۶؛ قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ لغت‌نامه، علی‌اکبر دهخدا، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ دوره جدید، چاپ دوم؛ مفاتیح الجنان، عباس قمی، انتشارات اسلامی، تهران.</ref>.<ref>[[فاطمه رکنی یزدی|رکنی یزدی، فاطمه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «اخلاص»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۷.</ref>

== جستارهای وابسته ==

{{پانویس}}

[[رده:مدخل]]