بحث:عبادت در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'صالح{{ع}}' به 'صالح{{ع}}'
(صفحهای تازه حاوی «==معنای واژه "عبادت" در کاربری قرآن کریم== *از مجموع کاربریهای واژه عباد...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
*بنابراین، [[مُلک]] و [[حکومتی]] که به [[انبیاء]] داده می شود، از قبیل [[برتری]] های [[دنیوی]] [[آلوده]] به جاهطلبی و برتری جویی نیست، بلکه [[فضل الهی]] و گزینشی است که از سوی [[خدا]] صورت می گیرد و معیار آن مراتب [[فضل]] و تقدمی است که [[انبیای الهی]] در نتیجه [[خضوع]] کامل و [[عبودیت]] تام در پیشگاه [[الهی]] بدان دست یافته اند {{متن قرآن|اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ}}<ref>«خدا میداند رسالت خود را در کجا و در چه جایگاهی قرار دهد» سوره انعام، آیه ۱۲۴.</ref>. | *بنابراین، [[مُلک]] و [[حکومتی]] که به [[انبیاء]] داده می شود، از قبیل [[برتری]] های [[دنیوی]] [[آلوده]] به جاهطلبی و برتری جویی نیست، بلکه [[فضل الهی]] و گزینشی است که از سوی [[خدا]] صورت می گیرد و معیار آن مراتب [[فضل]] و تقدمی است که [[انبیای الهی]] در نتیجه [[خضوع]] کامل و [[عبودیت]] تام در پیشگاه [[الهی]] بدان دست یافته اند {{متن قرآن|اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ}}<ref>«خدا میداند رسالت خود را در کجا و در چه جایگاهی قرار دهد» سوره انعام، آیه ۱۲۴.</ref>. | ||
*بنابراین، اتهامی که در [[سوره مؤمنون]] از زبان سران [[قوم نوح]]{{ع}} به ایشان نسبت دادهشده {{متن قرآن|يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ}}<ref>«میخواهد بر شما برتری جوید» سوره مؤمنون، آیه ۲۴.</ref> نشانه روشنی است که [[نوح]]{{ع}} [[مردم]] را به [[اطاعت]] و [[پذیرش]] [[فرمانروایی]] خویش به عنوان فرستاده [[خداوند]] فرا می خوانده است - همانگونه که در [[آیات]] دیگری که در گذشته آوردیم بدان تصریح شده - بدین جهت سران [[قوم]] او برای بیاثر کردن سخن [[نوح]]{{ع}} و پراکنده کردن [[مردم]] از پیرامون او، او را به برتری جویی و ریاست طلبی متهم می ساختند. | *بنابراین، اتهامی که در [[سوره مؤمنون]] از زبان سران [[قوم نوح]]{{ع}} به ایشان نسبت دادهشده {{متن قرآن|يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ}}<ref>«میخواهد بر شما برتری جوید» سوره مؤمنون، آیه ۲۴.</ref> نشانه روشنی است که [[نوح]]{{ع}} [[مردم]] را به [[اطاعت]] و [[پذیرش]] [[فرمانروایی]] خویش به عنوان فرستاده [[خداوند]] فرا می خوانده است - همانگونه که در [[آیات]] دیگری که در گذشته آوردیم بدان تصریح شده - بدین جهت سران [[قوم]] او برای بیاثر کردن سخن [[نوح]]{{ع}} و پراکنده کردن [[مردم]] از پیرامون او، او را به برتری جویی و ریاست طلبی متهم می ساختند. | ||
*در ادامه [[آیات]] [[سوره مؤمنون]] با اشاره به [[رسالت]] [[صالح]]{{ع}} می فرماید: {{متن قرآن|ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ * فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ * وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاء الآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ * وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ}}<ref>«سپس گروه دیگرى را بعد از آنها بهوجود آوردیم. * و در میان آنان پیامبرى از خودشان فرستادیم که: "خداى یگانه را بپرستید؛ که جز او معبودى براى شما نیست؛ آیا (با این همه، از شرک) پرهیز نمىکنید؟!"* ولى اشرافیان (خودخواه) از قوم او که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب مىکردند، و در زندگى دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: این بشرى است مثل شما؛ از آنچه شما مىخورید مىخورد؛ و از آنچه مىنوشید مىنوشد! * و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت کنید، در این صورت به یقین شما زیانکارید» سوره مؤمنون، آیه ۳۱-۳۴.</ref>. | *در ادامه [[آیات]] [[سوره مؤمنون]] با اشاره به [[رسالت]] [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} می فرماید: {{متن قرآن|ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ * فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ * وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاء الآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ * وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ}}<ref>«سپس گروه دیگرى را بعد از آنها بهوجود آوردیم. * و در میان آنان پیامبرى از خودشان فرستادیم که: "خداى یگانه را بپرستید؛ که جز او معبودى براى شما نیست؛ آیا (با این همه، از شرک) پرهیز نمىکنید؟!"* ولى اشرافیان (خودخواه) از قوم او که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب مىکردند، و در زندگى دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: این بشرى است مثل شما؛ از آنچه شما مىخورید مىخورد؛ و از آنچه مىنوشید مىنوشد! * و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت کنید، در این صورت به یقین شما زیانکارید» سوره مؤمنون، آیه ۳۱-۳۴.</ref>. | ||
*در این [[آیات]]، پس از آنکه [[پیام]] و [[رسالت]] [[نبی]] را به [[قوم]] خویش در این عبارت بیان می کند: {{متن قرآن|اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ}} عکسالعمل سران [[طغیانگر]] و مترف [[قوم]] [[صالح]]{{ع}} را در این جمله بیان می کند: {{متن قرآن|لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ}}. | *در این [[آیات]]، پس از آنکه [[پیام]] و [[رسالت]] [[نبی]] را به [[قوم]] خویش در این عبارت بیان می کند: {{متن قرآن|اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ}} عکسالعمل سران [[طغیانگر]] و مترف [[قوم]] [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} را در این جمله بیان می کند: {{متن قرآن|لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ}}. | ||
*در تعبیری که از پاسخ [[مستکبران]] و مترفان [[قوم]] [[صالح]]{{ع}} به [[دعوت]] [[صالح]]{{ع}} به کار رفته است، چنین آمده {{متن قرآن|لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ}} که [[دلیل]] بر آن است که [[صالح]]{{ع}} [[قوم]] خود را به [[اطاعت]] از [[فرمانروایی]] خود [[دعوت]] نموده است؛ همانگونه که در [[سوره شعراء]] به صراحت از زبان [[صالح]]{{ع}} بیان شد که به [[قوم]] خود میگفت: {{متن قرآن|فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ * وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ * الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ}}<ref>«پس پرهیزگاری خدا را پیشه کنید و از من فرمان برید، * و از دستور زیادهخواهان فرمان نبرید * آنانکه در زمین فساد میکنند و اصلاح نمیکنند» سوره شعراء، آیه ۱۵۰-۱۵۲.</ref>. | *در تعبیری که از پاسخ [[مستکبران]] و مترفان [[قوم]] [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} به [[دعوت]] [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} به کار رفته است، چنین آمده {{متن قرآن|لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ}} که [[دلیل]] بر آن است که [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} [[قوم]] خود را به [[اطاعت]] از [[فرمانروایی]] خود [[دعوت]] نموده است؛ همانگونه که در [[سوره شعراء]] به صراحت از زبان [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} بیان شد که به [[قوم]] خود میگفت: {{متن قرآن|فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ * وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ * الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ}}<ref>«پس پرهیزگاری خدا را پیشه کنید و از من فرمان برید، * و از دستور زیادهخواهان فرمان نبرید * آنانکه در زمین فساد میکنند و اصلاح نمیکنند» سوره شعراء، آیه ۱۵۰-۱۵۲.</ref>. | ||
*لذا سرکشان و سرکردگان [[قوم]] [[صالح]]{{ع}} در واکنش به فراخوانی [[صالح]]{{ع}} به [[اطاعت]] و [[تسلیم]] در برابر [[فرمانروایی]] [[الهی]] گفتند: {{متن قرآن|لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ}}<ref>«اگر بشری همانند خود را اطاعت کنید زیانکار خواهید شد» سوره مؤمنون، آیه ۳۴.</ref>؛ زیرا از فراخوانی [[صالح]]{{ع}} به [[عبادت]] [[خداوند]] یکتا {{متن قرآن|اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ}}<ref>«خدا را بپرستید که خدایی جز او ندارید» سوره اعراف، آیه ۵۹.</ref> فراخوانی به [[اطاعت]] خویش و [[تسلیم]] در برابر [[امر و نهی]] و [[فرمانروایی]] [[الهی]] خویش می فهمیدند. | *لذا سرکشان و سرکردگان [[قوم]] [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} در واکنش به فراخوانی [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} به [[اطاعت]] و [[تسلیم]] در برابر [[فرمانروایی]] [[الهی]] گفتند: {{متن قرآن|لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ}}<ref>«اگر بشری همانند خود را اطاعت کنید زیانکار خواهید شد» سوره مؤمنون، آیه ۳۴.</ref>؛ زیرا از فراخوانی [[حضرت صالح|صالح]]{{ع}} به [[عبادت]] [[خداوند]] یکتا {{متن قرآن|اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ}}<ref>«خدا را بپرستید که خدایی جز او ندارید» سوره اعراف، آیه ۵۹.</ref> فراخوانی به [[اطاعت]] خویش و [[تسلیم]] در برابر [[امر و نهی]] و [[فرمانروایی]] [[الهی]] خویش می فهمیدند. | ||
*همچنین در ادامه [[آیات]] [[سوره مؤمنون]]، [[خداوند]] در ضمن [[نقل]] داستان [[موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] میفرماید: {{متن قرآن|ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ * إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ * فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ}}<ref>«سپس موسی و برادرش هارون را با آیات و دلیل روشنی فرستادیم * به سوی فرعون و سران همراه او پس برتریجویی کردند و قومی سرکش بودند * پس گفتند آیا بر دو تن انسان همانند خود ایمان آوریم درحالیکه تیره و تبار آنان فرمانبران سرسپرده مایند؟!» سوره مؤمنون، آیه ۴۵-۴۷.</ref>. | *همچنین در ادامه [[آیات]] [[سوره مؤمنون]]، [[خداوند]] در ضمن [[نقل]] داستان [[موسی]]{{ع}} و [[فرعون]] میفرماید: {{متن قرآن|ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ * إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ * فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ}}<ref>«سپس موسی و برادرش هارون را با آیات و دلیل روشنی فرستادیم * به سوی فرعون و سران همراه او پس برتریجویی کردند و قومی سرکش بودند * پس گفتند آیا بر دو تن انسان همانند خود ایمان آوریم درحالیکه تیره و تبار آنان فرمانبران سرسپرده مایند؟!» سوره مؤمنون، آیه ۴۵-۴۷.</ref>. | ||
*واژه {{متن قرآن|عَابِدُونَ}} در این [[آیه]] به معنای "مطیعون" به کار رفته است که مؤید دیگری است بر اینکه کاربری واژه [[عبادت در قرآن]] [[کریم]] معمولاً به معنای [[اطاعت]] است. | *واژه {{متن قرآن|عَابِدُونَ}} در این [[آیه]] به معنای "مطیعون" به کار رفته است که مؤید دیگری است بر اینکه کاربری واژه [[عبادت در قرآن]] [[کریم]] معمولاً به معنای [[اطاعت]] است. |