ایمن بن خریم بن فاتک اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی از تیره [[اسد]] [[خزیمه]] و کنیه‌اش «ابوعطیه شامی» است. [[ابن سعد]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۳۷.</ref>، [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۱، ص۲۸۹.</ref>، [[ابن قانع]]<ref>ابن قانع، ج۱، ص۵۳.</ref>، [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۱۹.</ref>، [[مرزبانی]]<ref>ابن عساکر، ج۱۰، ص۴۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۱۶.</ref>، [[ابن منده]]<ref>مغلطای، ج۱، ص۱۰۰.</ref>، [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۱۷.</ref>، [[ابن ابی خیثمه]]، [[بغوی]]، [[باوردی]]<ref>ر.ک: مغلطای، ج۱، ص۱۰۱.</ref> و [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۷۰.</ref> او را [[صحابی]] دانسته‌اند. [[واقدی]]<ref>مزی، ج۸، ص۲۴۰؛ ابن اثیر، ج۲، ص۱۶۷؛ ابن حجر، ج۲، ص۲۳۷-۲۳۶.</ref> و [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۱۷.</ref> گویند که اَیمن در [[فتح مکه]] در حالی که [[نوجوان]] بالیده‌ای <ref>[[غلام]] بفاع = غلام مترعرع - الصبی الذی تحرک و نشأ و [[کبر]].</ref> بود، [[اسلام]] آورد. [[ابن عساکر]] نیز با اینکه او را به {{عربی|"الصحابي"}} و یا {{"له صحبة"}} [[وصف]] کرده<ref>ابن عساکر، ج۲، ص۲۸۹ و ج۱۰، ص۳۸.</ref>، اما بر روایاتی که مستند این وصف بوده - چنان که خواهد آمد - [[نقد]] جدی کرده است<ref>ابن عساکر، ج۱۰، ص۳۸ و ۳۹.</ref>.