حفظ اتحاد در امت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n))
خط ۱۰: خط ۱۰:
==[[اعتقاد]] به [[توحید]] منشأ [[اتحاد]]==
==[[اعتقاد]] به [[توحید]] منشأ [[اتحاد]]==
*با توجه به [[آیات]] و تأکیدات [[قرآن]] بر نبود [[تفرقه]] و همچنین [[سنت]] و [[سیره عملی]] [[نبوی]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{ع}}، [[دعوت به وحدت]] و [[انسجام]] و [[لزوم]] حفظ آن، تنها یک توصیه [[اجتماعی]] و [[نیاز]] مقطعی و تاکتیک [[سیاسی]] و [[اقدام عملی]] برای حفظ [[منافع]] مشترک نیست، بلکه تلاش برای [[حفظ وحدت]] و پرهیز از [[تفرقه]]، [[واجب]] عینی است که ریشه در [[اعتقاد به وحدانیت]] الوهی دارد. به تعبیر جامعه‌شناسی، [[وحدت]]، هنجار پذیرفته شده‌ای از سوی [[مسلمانان]] به شمار می‌‌رود و اسلوب و متد [[رفتار پیامبر]] {{صل}}، مؤید آن است<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروه‌های سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینه‌ساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروه‌های سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینه‌ساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>؛ از این رو مهم‏ترین چیزی که در [[عصر غیبت]] [[واجب]] است، [[یکپارچگی]] و [[اتحاد]] [[شیعیان]] و [[پایبندی]] به عهدشان با [[امام زمان]]{{ع}} است. چرا که هرگونه اخلال در صفوف متحد [[منتظران]]، منافی با [[وظایف دینی]] آنان و [[کمک]] به [[دشمنان]] آن [[حضرت]] است. چنانچه [[امام]] در [[توقیع]] معروف خود به [[شیخ مفید]] می‏‌‏نویسد<ref>{{متن حدیث|"و لو انّ اشیاعنا ـ وفقهم الله لطاعة ـ علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا علی حق المعرفة منهم بنا"}} بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما ـ که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد ـ در وفا به پیمانی که با ما دارند، یکپارچه می‏‌‏شدند، هرگز از میمنت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تأخیر نمی‏‌‏افتاد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما، با معرفتی [[حقیقی]] هرچه زودتر نصیبشان می‏‌‏شد».<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref> طبق این [[حدیث]]، چنانچه جامعۀ [[منتظر]]، راه [[وحدت]] و [[یکدلی]] را در [[وفای به عهد]] [[امام]] خویش، پیش گیرد، به [[فیض]] [[حضور امام زمان]]{{ع}} نایل خواهد شد<ref>ر.ک: نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>.
*با توجه به [[آیات]] و تأکیدات [[قرآن]] بر نبود [[تفرقه]] و همچنین [[سنت]] و [[سیره عملی]] [[نبوی]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{ع}}، [[دعوت به وحدت]] و [[انسجام]] و [[لزوم]] حفظ آن، تنها یک توصیه [[اجتماعی]] و [[نیاز]] مقطعی و تاکتیک [[سیاسی]] و [[اقدام عملی]] برای حفظ [[منافع]] مشترک نیست، بلکه تلاش برای [[حفظ وحدت]] و پرهیز از [[تفرقه]]، [[واجب]] عینی است که ریشه در [[اعتقاد به وحدانیت]] الوهی دارد. به تعبیر جامعه‌شناسی، [[وحدت]]، هنجار پذیرفته شده‌ای از سوی [[مسلمانان]] به شمار می‌‌رود و اسلوب و متد [[رفتار پیامبر]] {{صل}}، مؤید آن است<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروه‌های سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینه‌ساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروه‌های سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینه‌ساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>؛ از این رو مهم‏ترین چیزی که در [[عصر غیبت]] [[واجب]] است، [[یکپارچگی]] و [[اتحاد]] [[شیعیان]] و [[پایبندی]] به عهدشان با [[امام زمان]]{{ع}} است. چرا که هرگونه اخلال در صفوف متحد [[منتظران]]، منافی با [[وظایف دینی]] آنان و [[کمک]] به [[دشمنان]] آن [[حضرت]] است. چنانچه [[امام]] در [[توقیع]] معروف خود به [[شیخ مفید]] می‏‌‏نویسد<ref>{{متن حدیث|"و لو انّ اشیاعنا ـ وفقهم الله لطاعة ـ علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا علی حق المعرفة منهم بنا"}} بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما ـ که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد ـ در وفا به پیمانی که با ما دارند، یکپارچه می‏‌‏شدند، هرگز از میمنت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تأخیر نمی‏‌‏افتاد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما، با معرفتی [[حقیقی]] هرچه زودتر نصیبشان می‏‌‏شد».<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref> طبق این [[حدیث]]، چنانچه جامعۀ [[منتظر]]، راه [[وحدت]] و [[یکدلی]] را در [[وفای به عهد]] [[امام]] خویش، پیش گیرد، به [[فیض]] [[حضور امام زمان]]{{ع}} نایل خواهد شد<ref>ر.ک: نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>.


==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
خط ۲۶: خط ۲۵:
# [[پرونده:152008.jpg|22px]] [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|'''حضرت مهدی فروغ تابان ولایت''']]
# [[پرونده:152008.jpg|22px]] [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|'''حضرت مهدی فروغ تابان ولایت''']]
# [[پرونده:11235.jpg|22px]] [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران (مقاله)|'''سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران''']]
# [[پرونده:11235.jpg|22px]] [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران (مقاله)|'''سبک اخلاق اجتماعی مهدی‌یاوران''']]


{{پایان}}
{{پایان}}
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش