رهبانیت: تفاوت میان نسخهها
جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== جستارهای وابسته == {{فهرست اثر}} {{ستون-شروع|7}} +== جستارهای وابسته == {{مدخلهای وابسته}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
*[[ابن حنبل]] در کتاب مسندش طبق [[نقل]] [[مجاهد]] از مردی [[انصاری]] آورده است که روزی نزد [[پیامبر]]{{صل}} درباره کنیزی از [[بنی عبدالمطلب]] سخن به میان آوردند؛ مرد [[انصاری]] گفت: "آن [[زن]]، نمازها عبادت میکند و روزها [[روزه]] میگیرد"، [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: "اما من میخوابم، [[نماز]] میخوانم، گاه [[روزه]] میگیرم و گاه [[روزه]] نمیگیرم؛ پس هر که به من [[اقتدا]] کند، از من است و هر که به راه و رسم من پشت کند، از من نیست"<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۴۰۹ و نیز ر. ک: الهیثمی، مجمع الزوائد، ج ۳، ص ۱۹۳.</ref>. | *[[ابن حنبل]] در کتاب مسندش طبق [[نقل]] [[مجاهد]] از مردی [[انصاری]] آورده است که روزی نزد [[پیامبر]]{{صل}} درباره کنیزی از [[بنی عبدالمطلب]] سخن به میان آوردند؛ مرد [[انصاری]] گفت: "آن [[زن]]، نمازها عبادت میکند و روزها [[روزه]] میگیرد"، [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: "اما من میخوابم، [[نماز]] میخوانم، گاه [[روزه]] میگیرم و گاه [[روزه]] نمیگیرم؛ پس هر که به من [[اقتدا]] کند، از من است و هر که به راه و رسم من پشت کند، از من نیست"<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۴۰۹ و نیز ر. ک: الهیثمی، مجمع الزوائد، ج ۳، ص ۱۹۳.</ref>. | ||
*با وجود تمام توصیههای [[رسول خدا]]{{صل}} درباره [[حرمت]] گوشهگیری، متأسفانه مدتی از [[وفات]] ایشان نگذشته بود که عدهای در [[لباس]] [[زهد]] و عرفان، رهبانیت [[مسیحی]] را در قالب تصوف در [[جامعه اسلامی]] گسترش دادند؛ چیزی که [[فرستاده خدا]]{{صل}} همواره از آن نگران بود و از اینکه افرادی در [[آینده]]، [[قرآن]] را به غنا بخوانند و به رهبانیت روی آوردند و... ابراز نگرانی میکردند<ref>الکافی، ج ۲، ص۶۱۴؛ تاج الدین شعیری، جامع الاخبار ، ص۴۸-۴۹؛ قطب الدین راوندی، الدعوات، ص ۲۴ و عوالی اللآلی، ج ۴، ص ۲۴.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۵.</ref>. | *با وجود تمام توصیههای [[رسول خدا]]{{صل}} درباره [[حرمت]] گوشهگیری، متأسفانه مدتی از [[وفات]] ایشان نگذشته بود که عدهای در [[لباس]] [[زهد]] و عرفان، رهبانیت [[مسیحی]] را در قالب تصوف در [[جامعه اسلامی]] گسترش دادند؛ چیزی که [[فرستاده خدا]]{{صل}} همواره از آن نگران بود و از اینکه افرادی در [[آینده]]، [[قرآن]] را به غنا بخوانند و به رهبانیت روی آوردند و... ابراز نگرانی میکردند<ref>الکافی، ج ۲، ص۶۱۴؛ تاج الدین شعیری، جامع الاخبار ، ص۴۸-۴۹؛ قطب الدین راوندی، الدعوات، ص ۲۴ و عوالی اللآلی، ج ۴، ص ۲۴.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۵.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |