ظلم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خداوند]] پس از این که داستان [[اقوام]] پیشین را که دچار [[کفر]] و [[مخالفت]] با [[دعوت]] [[پیامبران]] شده بودند [[نقل]] می‌‌کند {{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ}} و می‌گوید از محل زیست بعضی آنها آثاری باقی مانده است {{متن قرآن|مِنْهَا قَائِمٌ }}و از بعضی آنها هیچ اثری باقی نمانده و همانند زراعت درو شده‌اند {{متن قرآن|وَحَصِيدٌ}}می‌‌فرماید ما به آنها [[ظلم]] نکردیم {{متن قرآن|وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ}}چون ما راه [[خیر و شر]] را به آنها آموختیم و آنها را به وسیله [[آگاهی]] و [[عقل]] [[معرفت]] مجهز کردیم و [[پیامبران]] را برای [[هدایت]] و [[بیداری]] [[عقل]] و [[فطرت]] برای آنها فرستادیم و همه راه‌های [[نجات]] را بر اساس [[فکر]]، [[وحی]] و [[اراده]] برای آنها باز کردیم و‌ آنها را با [[عذاب]] دردناک که نتیجه [[اعمال]] آنها است [[انذار]] کردیم ولی آنان از [[توحید]] دور شدند و به [[شرک]] و آلهه روی آوردند که [[شرک]] خود [[ظلم]] به [[خدا]] و خویش است {{متن قرآن|وَلَكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ}}<ref>من وحی القرآن، ج۱۲، ص۱۲۸.</ref>.  

# [[خداوند]] می‌‌گوید ما برای [[یهودیان]] حرام‌های غذایی را مشخص کردیم {{متن قرآن|وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ}} که شاید منظور، [[سوره انعام]] [[آیه]] ۱۴۶ باشد، ولی آنها چیزهایی را بر اساس - [[منافع]] [[کاهنان]] و ارباب [[معابد]] - برخود [[حرام]] کردند و برخود و [[مردم]] [[زندگی]] را سخت کردند و به خویش [[ستم]] کردند، [[خداوند]] به آنها [[ستم]] نکرد {{متن قرآن|وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ}}<ref>من وحی القرآن، ج۱۳، ص۳۱۵.</ref>.

==آثار [[ظلم]]==