حوادث شعب ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

حوادث شعب ابی‌طالب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۶

۳٬۷۰۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ دسامبر ۲۰۲۱

←‏شق القمر

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۰۱۲

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 #در آن [[روزگار]] [[وسایل ارتباط جمعی]] وجود نداشت تا یک خبر را از دورترین نقطه روی زمین به سایر نقاط عالم مخابره کند و انظار جهانی را به یک حادثه جلب نماید.
 # [[تاریخ]] موجود ما واقعاً ناقص است. چه فاجعه‌ها، [[زلزله‌ها]] و سیل‌های وحشتناکی که در اعصار و قرون گذشته روی داد و ملّت‌های فراوانی را از بین برد، امّا ذکری از آنها در تاریخ نیامده است. حال روشن می‌شود که لازم نیست همه مردم شق القمر را بشناسند و تاریخ آن را به طور دقیق ضبط و ثبت کرده باشد<ref>همه باید بدانند، ص۸۴- ۹۰.</ref>.
-*در منطقه [[عربی]] و دیگر مناطق رصدخانه‌ای برای رصد اوضاع آسمانی وجود نداشت. در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، فقط [[روم]] و یونان صاحب رصدخانه بودند امّا معلوم نیست، در آن زمان رصدکننده‌ای وجود داشته است. علاوه بر این، سرزمین‌های غربی که به این مسأله اهمیت می‌دادند با [[شهر]] [[مکّه]] اختلاف‌ افق داشتند. حسب تصریح برخی [[روایات]]، ماه به صورت [[بدر]] بود و به هنگام طلوع دو پاره شد و مدتی اندک دوام داشت. سپس به هم آمد. بنابراین وقتی در [[سرزمین]] [[مغرب]] طلوع کرد، به هم برآمده بود<ref>المیزان، ج۱۹، ص۶۵.</ref>..<ref>[[سید جعفر مرتضی عاملی|عاملی، سید جعفر مرتضی]]، [[سیرت جاودانه ج۱ (کتاب)|سیرت جاودانه ج۱]]، ص ۳۷۱.</ref>.
+*در منطقه [[عربی]] و دیگر مناطق رصدخانه‌ای برای رصد اوضاع آسمانی وجود نداشت. در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، فقط [[روم]] و یونان صاحب رصدخانه بودند امّا معلوم نیست، در آن زمان رصدکننده‌ای وجود داشته است. علاوه بر این، سرزمین‌های غربی که به این مسأله اهمیت می‌دادند با [[شهر]] [[مکّه]] اختلاف‌ افق داشتند. حسب تصریح برخی [[روایات]]، ماه به صورت [[بدر]] بود و به هنگام طلوع دو پاره شد و مدتی اندک دوام داشت. سپس به هم آمد. بنابراین وقتی در [[سرزمین]] [[مغرب]] طلوع کرد، به هم برآمده بود<ref>المیزان، ج۱۹، ص۶۵.</ref>.<ref>[[سید جعفر مرتضی عاملی|عاملی، سید جعفر مرتضی]]، [[سیرت جاودانه ج۱ (کتاب)|سیرت جاودانه ج۱]]، ص ۳۷۱.</ref>.
+==نقض پیمان‌==
+تقریبا سه سال پس از آغاز [[محاصره]] [[مسلمانان]] در [[شعب ابوطالب]]، [[رسول خدا]]{{صل}} عمویش را خبر داد که موریانه همه نوشته‌های [[صحیفه]] را که محتوای آن [[ظلم و ستم]]، و بریدن [[پیوندهای خویشاوندی]] است؛ خورده، مگر جمله‌ای که [[اسم خداوند]] در آن آمده است. [[ابوطالب]] همراه [[فرزندان هاشم]] از شعب بیرون آمد و به سراغ [[قریش]] رفت.
+[[مشرکان]] گفتند: [[گرسنگی]] آنان را بیرون کرده است. به ابوطالب گفتند: ای ابوطالب؛ هنگام آن رسیده که [[عهد]] [[خویشاوندی]] را یادآوری و با قومت [[صلح]] کنی. ابوطالب گفت: برای کار خیری نزد شما آمده‌ام. هم اکنون [[عهدنامه]] خود را بیاورید. شاید گشایشی در آن پیدا کنیم. عهدنامه را آوردند. همچنان مهرها بر آن باقی بود. ابوطالب گفت: آیا چیزی از آن [[انکار]] می‌کنید؟ گفتند: نه، همان عهدنامه است. گفت: برادرزاده‌ام که هرگز به من [[دروغ]] نگفته، مرا خبر داد که [[خدا]] موریانه را بر آن گماشته و هرچه جز [[نام خدا]] در آن بوده، همه را خورده است. اگر سخنش راست باشد، آیا از ظلم و ستم بر ما دست می‌کشید؟ گفتند:
+دست برمی‌داریم و کاری نداریم. گفت: من هم اگر سخنش دروغ باشد، او را به شما می‌دهم تا بکشید. گفتند: ابوطالب؛ [[انصاف]] دادی. پس مهر عهدنامه شکسته شد، و دیدند که موریانه هر چه جز نام خدا در آن بوده، همه را خورده است. مسلمانان [[تکبیر]] گفتند و چهره بزرگان قریش درهم کشیده شد. ابوطالب گفت: آیا روشن شد، کدام یک از ما به [[سحر]] و [[جادو]] سزاوارتریم؟ در آن [[روز]] جمع زیادی از [[مردم]] [[مسلمان]] شدند، امّا مشرکان به همین قانع نشدند، بلکه بر عنادشان افزوده شد و همچنان به مفاد عهدنامه پایبند ماندند تا این که گروهی از آنان محتوای آن را نقض کردند. از جمله: [[بنی هشام بن عمرو بن ربیعه]]، [[زهیر بن امیة بن مغیره]]، [[مطعم بن عدی]]، [[ابوالبختری بن هشام]] و [[زمعة بن اسود]].
+همه اینان رابطه نسبی با هاشم و مطلب داشتند. آنان در [[نقض]] [[صحیفه]] [[قریش]] سخن گفتند. [[ابوجهل]]: به معارضه برخاست، امّا به او توجّه نکردند. [[عهدنامه]] قریش پاره و [[عهد]] آن شکسته شد. [[بنی هاشم]] از [[شعب ابوطالب]] بیرون آمدند<ref>بنگرید: سیره ابن هشام، ج۲، ص۱۶؛ دلائل النبوه، ج۲، ص۳۱۲؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۱؛ سیره دحلان، ص۱۳۷- ۱۳۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۸۸؛ البدایة و النهایه، ج۳، ص۸۵- ۸۶؛ سیره ابن کثیر، ج۲، ص۴۴.</ref>.<ref>[[سید جعفر مرتضی عاملی|عاملی، سید جعفر مرتضی]]، [[سیرت جاودانه ج۱ (کتاب)|سیرت جاودانه ج۱]]، ص ۳۸۶.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==