پرش به محتوا

احترام و تکریم والدین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۱: خط ۱۱:
براساس این دلیل عقلی و [[نصوص]] فراوان [[روایی]]، [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[امیر مؤمنان]]{{ع}} دو پدر [[امّت]] اسلامند و فرزندان ایشان نیز در احترام و [[اطاعت]]، نازل‌منزله آن دو بزرگوارند<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۴۳.</ref>.
براساس این دلیل عقلی و [[نصوص]] فراوان [[روایی]]، [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[امیر مؤمنان]]{{ع}} دو پدر [[امّت]] اسلامند و فرزندان ایشان نیز در احترام و [[اطاعت]]، نازل‌منزله آن دو بزرگوارند<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۴۳.</ref>.


== [[منزلت والدین]] ==
== [[شکرگزاری از والدین]] ==
== [[تواضع نسبت به والدین]] ==
== [[اطاعت از والدین]] ==
== [[احسان به والدین]] ==
=== [[بر آورده کردن نیازهای والدین]] ===
=== [[دعا کردن برای والدین]] ===
=== [[زیارت قبور والدین]] و [[نیابت از والدین در خیرات]] ===
=== [[آثار احسان به والدین]] ===
===== [[افزایش عمر و روزی]] ====
==== [[آمرزش الهی]] ====
==احترام و تکریم والدین روحانی==
==احترام و تکریم والدین روحانی==
درباره احترام و تکریم [[والدین روحانی]] باید گفت: اولاً، اگر شکر [[والدین جسمانی]] واجب است، به طریق اولی، شکر والدین روحانی اوجب است.
درباره احترام و تکریم [[والدین روحانی]] باید گفت:  
 
# اگر شکر [[والدین جسمانی]] واجب است، به طریق اولی، شکر والدین روحانی اوجب است.
ثانیاً، بنابر [[آیه]] مورد [[استدلال]]، شکر والدین جسمانی مانند [[شکر پروردگار]] واجب است: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ... أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ}}.
#بنابر [[آیه]] مورد [[استدلال]]، شکر والدین جسمانی مانند [[شکر پروردگار]] واجب است: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ... أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ}}.
 
نتیجه آنکه: شکر والدین روحانی، یعنی معلمین ربانی که [[روح انسان]] را پرورش می‌دهند و [[سعادت ابدی]] را برای [[انسان]] به ارمغان می‌آورند، اوجب است. از سوی دیگر، بنابر [[روایات]] وارده، مصداق کامل معلمین ربانی و والدین روحانی برای [[امت اسلام]]، [[رسول خدا]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} هستند؛ پس [[شکر نعمت]] وجود آنان از اوجب [[واجبات]] [[دینی]] است<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۷۱.</ref>.
نتیجه آنکه: شکر والدین روحانی، یعنی معلمین ربانی که [[روح انسان]] را پرورش می‌دهند و [[سعادت ابدی]] را برای [[انسان]] به ارمغان می‌آورند، اوجب است. از سوی دیگر، بنابر [[روایات]] وارده، مصداق کامل معلمین ربانی و والدین روحانی برای [[امت اسلام]]، [[رسول خدا]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} هستند؛ پس [[شکر نعمت]] وجود آنان از اوجب [[واجبات]] [[دینی]] است<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۷۱.</ref>.


۲۱۸٬۱۳۹

ویرایش