دین حضرت آدم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن کریم]] درباره [[نبوت]] [[حضرت آدم]]{{ع}} و [[دین]] او بیان صریحی ندارد؛ اما مواردی مانند [[خلیفه خدا]] بودن وی در [[زمین]] {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ }}<ref> و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی می‌ستاییم و تو را پاک می‌شمریم؛ فرمود: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید؛ سوره بقره، آیه: ۳۰.</ref>، {{متن قرآن|قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ}}<ref> فرمود: ای آدم! آنان را از نام‌های اینان آگاه ساز! و چون آنان را از نام‌های اینان آگاهانید فرمود:آیا به شما نگفته بودم که من نهان آسمان‌ها و زمین را می‌دانم و از آنچه آشکار می‌کنید و پوشیده می‌داشتید آگاهم؟؛ سوره بقره، آیه: ۳۳.</ref>، [[سخن گفتن]] [[خدا]] با او {{متن قرآن|وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلاَ مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref> و ای آدم! تو و همسرت در بهشت جای گزینید و از هر جا خواهید بخورید و به این درخت نزدیک نشوید که از ستمکاران خواهید شد؛ سوره اعراف، آیه: ۱۹.</ref><ref>الميزان، ج۱، ص۱۵۰؛ التحرير والتنوير، ج۸، ص۴۱.</ref> و نام بردن از وی در کنار [[حضرت نوح]]{{ع}} و [[آل ابراهيم]] و [[آل عمران]] به عنوان [[برگزیده خدا]] {{متن قرآن|قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ}}<ref> فرمود: ای آدم! آنان را از نام‌های اینان آگاه ساز! و چون آنان را از نام‌های اینان آگاهانید فرمود:آیا به شما نگفته بودم که من نهان آسمان‌ها و زمین را می‌دانم و از آنچه آشکار می‌کنید و پوشیده می‌داشتید آگاهم؟؛ سوره بقره، آیه: ۳۳.</ref> [[دلیل]] [[پیامبری]] آن [[حضرت]] معرفی شده است<ref>مجمع البیان، ج۲، ص۲۷۷؛ نور الثقلین، ج۵، ص ۵۶۲.</ref> برخی [[روایات]] از [[نزول]] [[کتاب آسمانی]] "۱۰ [[صحیفه]]" بر [[حضرت آدم]]{{ع}} خبر داده‌اند<ref>نور الثقلین، ج۵، ص۵۶۲؛ روح البیان، ج۱۰، ص۴۱۲.</ref> شماری از [[مفسران]] با استناد به این [[روایت]]، [[کتاب آسمانی]] [[حضرت آدم]]{{ع}} را از مصادیق {{متن قرآن|الصُّحُفِ الأُولَى}}<ref>سوره طه، آیه:۱۳۳؛ سوره اعلى، آیه:۱۸.</ref> دانسته‌اند<ref>الكشاف، ج۴، ص۲۴۵؛ مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۳۲؛ نور الثقلین، ج۵، ص۵۶۲.</ref> [[آیات]] [[قرآن کریم]] نیز بر [[نزول]] مجموعه‌ای از [[معارف]] [[وحیانی]] بر [[حضرت آدم]]{{ع}} دلالت می‌کنند. [[خداوند]] پس از [[هبوط]] [[حضرت آدم]]{{ع}} و [[حوا]]{{س}} به [[هدایت]] آنان پرداخت: {{متن قرآن|قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلا يَضِلُّ وَلا يَشْقَى وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى }}<ref> فرمود: هر دو با هم از آن (بهشت فرازین) فرود آیید- (که) برخی دشمن برخی دیگر (خواهید بود)- آنگاه چون از من رهنمودی به شما رسد، هر که از رهنمود من پیروی کند نه گمراه می‌گردد و نه در رنج می‌افتد و هر که از یادکرد من روی برتابد بی‌گمان او را زیستنی تنگ خواهد بود و روز رستخیز وی را نابینا بر خواهیم انگیخت؛ سوره طه، آیه: ۱۲۳- ۱۲۴.</ref> بر اساس این [[آیات]] و نظایر آنها، [[حضرت آدم]]{{ع}} نخستین دریافت‌کننده آموزه‌های [[وحیانی]] و دارنده نخستین [[دین]] بوده است<ref>نک: المنار، ج۷، ص۶۰۳ - ۶۰۷؛ المیزان، ج۳، ص۱۶۵.</ref> برخی [[روایات]] نیز آن [[حضرت]] را دارای [[دین]]، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را پایبند به آن و [[شیث]] را [[جانشین]] [[دینی]] [[حضرت آدم]]{{ع}} معرفی کرده است<ref>تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۱۲؛ تفسیر ثعلبی، ج۴، ص۴۹؛ الصافی، ج۱، ص۴۱۶.</ref> این همانی [[دین]] [[حضرت آدم]]{{ع}} با [[دین]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نیز در برخی [[روایات]] آمده است<ref>تفسیر ثعلبی، ج۴، ص۴۹.</ref><ref>[[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۱۳، ص ۲۱۰- ۲۱۳.</ref>.