پرش به محتوا

جنگ در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۱۷۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱
خط ۵۸: خط ۵۸:
از دیدگاه [[قرآن کریم]]، [[جنگ]] عوامل و زمینه‌های متعددی دارد که پاره‌ای از آنها، عوامل مستقیم و شماری دیگر عوامل غیر مستقیم‌اند. برخی از زمینه‌ها و عوامل جنگ عبارت‌اند از:
از دیدگاه [[قرآن کریم]]، [[جنگ]] عوامل و زمینه‌های متعددی دارد که پاره‌ای از آنها، عوامل مستقیم و شماری دیگر عوامل غیر مستقیم‌اند. برخی از زمینه‌ها و عوامل جنگ عبارت‌اند از:
===[[تزیین]] و [[وسوسه]] [[شیطان]]===
===[[تزیین]] و [[وسوسه]] [[شیطان]]===
شیطان که دشمن [[انسان]] است (بقره / ۲، ۱۶۸) همواره درصدد ایجاد [[کینه]] و [[دشمنی]] میان انسان‌هاست: «اِنَّما یُریدُ الشَّیطـانُ اَن یوقِعَ بَینَکُمُ العَدوةَ والبَغضاءَ» (مائده / ۵، ۹۱) و آنان را به سوی [[نزاع]] و جنگ با یکدیگر سوق می‌دهد، چنان‌که به تعبیر قرآن کریم، در [[جنگ بدر]] [[کارهای ناپسند]] [[قریشیان]] را نزد آنان [[زینت]] داد و با این تلقین که شما [[پیروز]] خواهید شد آنان را به جنگ با [[مسلمانان]] وا داشت: «واِذ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیطـنُ اَعمــلَهُم وقالَ لا غالِبَ لَکُمُ الیَومَ مِنَ النّاسِ واِنّی جارٌ لَکُم» ([[انفال]] / ۸، ۴۸)، <ref>جامع البیان، ج ۱۰، ص۲۵؛ مجمع‌البیان، ج ۴، ص۴۷۷.</ref> از این رو در [[آیه]] ۲۰۸ بقره / ۲ [[انسان‌ها]] به [[صلح]] و [[دوستی]] فرا خوانده شده و از [[پیروی]] از گام‌های [[شیطان]] منع شده‌اند: «یـاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا ادخُلوافِی السِّلمِ کافَّةً ولا تَتَّبِعوا خُطُوتِ الشَّیطـنِ».
شیطان که دشمن [[انسان]] است {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«ای مردم از آنچه در زمین حلال و پاک است بخورید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره بقره، آیه ۱۶۸.</ref> همواره درصدد ایجاد [[کینه]] و [[دشمنی]] میان انسان‌هاست: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ}}<ref>«شیطان، تنها بر آن است تا با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه افکند و از یاد خداوند و از نماز بازتان دارد؛ اکنون آیا دست می‌کشید؟» سوره مائده، آیه ۹۱.</ref> و آنان را به سوی [[نزاع]] و جنگ با یکدیگر سوق می‌دهد، چنان‌که به تعبیر قرآن کریم، در [[جنگ بدر]] [[کارهای ناپسند]] [[قریشیان]] را نزد آنان [[زینت]] داد و با این تلقین که شما [[پیروز]] خواهید شد آنان را به جنگ با [[مسلمانان]] وا داشت: {{متن قرآن|وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَكُمْ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که شیطان کردارهای آنان را (در چشمشان) آراست و گفت: امروز هیچ‌یک از مردم بر شما پیروز نخواهد شد و من پناه‌دهنده شمایم  و چون دو دسته رویاروی شدند پشت کرد  و گفت: من از شما بیزارم، من چیزی می‌بینم که شما نمی‌بینید، من از خداوند می‌هراس» سوره انفال، آیه ۴۸.</ref>.<ref>جامع البیان، ج ۱۰، ص۲۵؛ مجمع‌البیان، ج ۴، ص۴۷۷.</ref> از این رو در [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«ای مؤمنان! همگی به فرمانبرداری (خداوند) درآیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره بقره، آیه ۲۰۸.</ref> [[انسان‌ها]] به [[صلح]] و [[دوستی]] فرا خوانده شده و از [[پیروی]] از گام‌های [[شیطان]] منع شده‌اند.
 
===[[دنیاطلبی]]===
===[[دنیاطلبی]]===
به دست آوردن [[مال]] و [[جاه]] در [[دنیا]]، از دیگر زمینه‌های بروز [[جنگ]] به شمار می‌رود، چنان‌که بسیاری از [[جنگ‌های اعراب جاهلی]] با این [[هدف]] صورت می‌گرفت. <ref>آثار الحرب، ص۵۳.</ref> برخی از [[مسلمانان]] نیز گاه به همین [[انگیزه]] به [[ستیزه‌جویی]] با دیگران می‌پرداختند که [[قرآن]] این کار را مطرود شمرده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا}}<ref>«ای مؤمنان، چون (برای جهاد) در راه خداوند به سفر می‌روید خوب بررسی کنید و به کسی که به شما ابراز اسلام می‌کند  نگویید: تو مؤمن نیستی، که بخواهید کالای ناپایدار  این جهان را بجویید زیرا غنیمت‌های بسیار نزد خداوند است؛ خود نیز در گذشته چنین بودید و خداوند بر شما منّت نهاد (و به اسلام راه نمود) بنابراین بررسی کنید، بی‌گمان خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره نساء، آیه ۹۴.</ref>.<ref>مجمع البیان، ج ۳، ص۱۶۳؛ نورالثقلین، ج ۱، ص۵۳۵.</ref>
به دست آوردن [[مال]] و [[جاه]] در [[دنیا]]، از دیگر زمینه‌های بروز [[جنگ]] به شمار می‌رود، چنان‌که بسیاری از [[جنگ‌های اعراب جاهلی]] با این [[هدف]] صورت می‌گرفت. <ref>آثار الحرب، ص۵۳.</ref> برخی از [[مسلمانان]] نیز گاه به همین [[انگیزه]] به [[ستیزه‌جویی]] با دیگران می‌پرداختند که [[قرآن]] این کار را مطرود شمرده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا}}<ref>«ای مؤمنان، چون (برای جهاد) در راه خداوند به سفر می‌روید خوب بررسی کنید و به کسی که به شما ابراز اسلام می‌کند  نگویید: تو مؤمن نیستی، که بخواهید کالای ناپایدار  این جهان را بجویید زیرا غنیمت‌های بسیار نزد خداوند است؛ خود نیز در گذشته چنین بودید و خداوند بر شما منّت نهاد (و به اسلام راه نمود) بنابراین بررسی کنید، بی‌گمان خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره نساء، آیه ۹۴.</ref>.<ref>مجمع البیان، ج ۳، ص۱۶۳؛ نورالثقلین، ج ۱، ص۵۳۵.</ref>
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش