پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle">'''[[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب (س)]]'''</div>
<div class="boxTitle">'''[[حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)|حضرت فاطمه زهرا (س)]]'''</div>
[[پرونده:13681397.jpeg|بندانگشتی|150px
[[پرونده:IM009708.jpg|بندانگشتی|150px
|link=حضرت زینب سلام الله علیها]]
|link=حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)]]
[[حضرت زینب]] {{س}}، دختر [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه زهرا]]{{س}} در [[سال پنجم هجری]]، روز ۵ جمادی الأولی در [[مدینه]]، به [[دنیا]] آمد. از [[القاب]] ایشان: "عقیله بنی‌هاشم"، "عارفه"، "عالمه"، "محدثه"، "فاضله" و "عابده آل علی" است. [[زینب]] مخفّف "زین اب" است، یعنی [[زینت]] پدر.
[[حضرت فاطمه]]{{س}}، بیستم جمادی‌الثانی پنجم [[بعثت]] در [[مکه]] متولد شد. پدرش، [[حضرت محمد]]{{صل}} و مادرش [[خدیجه]]{{س}}، از زنان بزرگ مکه است که پس از ظهور [[اسلام]]، اول زنی بود که به [[پیامبر]]{{صل}} [[ایمان]] آورد. [[حضرت فاطمه]]{{س}} اسامی، [[القاب]] و کنیه‌های بی‌شماری دارند که هر کدام، توصیف‌کنندۀ ابعادی از [[شخصیت معنوی]] و مادی ایشان است، مانند زهرا، مطهره، شهیده، [[محدثه]] و... .  


[[حضرت زینب]] با [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] (پسر عموی خودش) [[ازدواج]] کرد که حاصل آن دو پسر به نام‌های [[محمّد]] و [[عون]] بودند که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند.
[[فرزندان]] ایشان، عبارت‌اند از: [[امام حسن]]{{ع}}، [[امام حسین]]{{ع}}، [[زینب]] کبری{{س}}، [[ام‌کلثوم]]{{س}} و [[محسن]]{{ع}} (که در جریانات پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}} سقط شد.  


این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و ورع، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود. [[امام حسین]]{{ع}} هنگام دیدار، به احترامش از جا برمی خواست. زینب کبری، از جدّش [[رسول خدا]] و پدرش [[امیر المؤمنین]] و مادرش [[فاطمه زهرا]]{{س}} [[حدیث]] [[روایت]] کرده است. ایشان از [[فصاحت]] و [[ادب]] برخوردار بود.
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[احادیث]] مختلفی درباره [[فاطمه]]{{س}} فرمود: "دخترم [[فاطمه]]، [[سرور]] [[زنان]] عالمیان، از ابتدا تا انتهاست. او پاره تن من و [[نور]] چشمم و میوه قلبم و [[روح]] من است، "هر که او را غضبناک کند مرا غضبناک کرده است" و نیز درباره او فرمود: "[[فاطمه]]، اولین کسی است که به [[بهشت]] وارد خواهد شد". [[امام علی]]{{ع}} در [[بیان]] برتری‌های [[بنی‌هاشم]] به موضوع فاطمه [[زهرا]] و [[منزلت]] ویژه ایشان اشاره دارد و فرموده است: "بهترین زن جهان از ماست".


زمانی که [[امام حسین]]{{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از [[مدینه]] به قصد [[مکّه]] خارج شد، [[زینب]] نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاری‌های عظیم [[زینب]]، بسیار بود. سرپرست کاروان [[اسیران]] [[اهل بیت]] و مراقبت کننده از [[امام زین العابدین]]{{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام]] [[اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. [[زینب]]، هم دختر [[شهید]] بود، هم خواهر [[شهید]]، هم مادر [[شهید]]، هم عمّه [[شهید]]. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای حماسه [[کربلا]] و بیداری [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به [[مدینه]] نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به سخنوری و افشاگری می‌پرداخت. وی به "قهرمان [[صبر]]" [[شهرت]] یافت. بارزترین بعد [[زندگی]] [[حضرت زینب]]، همان پاسداری از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با [[خطابه]] هایش، [[پیام]] خون حسین{{ع}} را به جهانیان رساند.
بعد از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} در پی [[حزن]] و [[اندوه]] شدید [[فاطمه]]{{س}}، [[خداوند متعال]] به‌عنوان دل‌جویی از آن حضرت مطالبی را به‌وسیله [[جبرئیل]] بر او نازل کرد و نکاتی را راجع به [[حوادث آینده]] درباره [[ذریه]] او می‌گفت و حضرت{{س}} آن مطالب را بر [[امام علی]]{{ع}} [[املا]] کردند. این نوشته‌ها نزد [[اهل بیت]]{{ع}} به نام [[مصحف فاطمه]]{{س}} و گاهی از آن به کتاب فاطمه تعبیر می‌شود.


بی‌شک، یکی از برجسته‌ترین بانوانی که امانت‌های امامت را به نحو شاخص و ویژه‌ای حمل نمود و در [[زمان]] شایسته به صاحب آن [[امام عصر]] خویش، [[حضرت سجاد]]{{ع}} تحویل داد؛ حضرت زینب کبری{{س}} بود که نقش ویژه و شاخص این بزرگوار در حوادث [[کربلا]] برجسته‌تر از آن است که نیازی به ذکر و تحلیل آن باشد.
دوران [[زندگی]] هجده ساله [[حضرت فاطمه]]{{س}} را در سه مقطع می‌توان مورد بررسی قرار داد:
#از [[ولادت حضرت فاطمه زهرا|ولادت]] تا [[هجرت پیامبر خاتم|هجرت]]: این مقطع که هشت سال نخست زندگانی حضرت را در برمی‌گیرد، مصادف با [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و اقدامات سرسختانۀ [[مشرکان]] [[مکه]] در جلوگیری از [[گسترش اسلام]] بود. [[مخالفان پیامبر]]{{صل}} با أبتر خواندن [[حضرت محمد]]{{صل}} به علت نداشتن [[فرزند]] پسر و ادامه نیافتن [[نسل]] وی، ایشان را [[استهزا]] می‌کردند؛ اما با [[تولد حضرت فاطمه]]{{س}} و [[نزول]] [[سوره کوثر]] از سوی [[خداوند]]، آن [[مخالفان]]، أبتر شدند و نسل [[پیامبر]]{{صل}} از این دختر ادامه یافت.
#از [[هجرت]] تا [[رحلت پیامبر]]{{صل}}:
##[[هجرت به مدینه]]: پس از گذشت سیزده سال از [[بعثت رسول اکرم]]{{صل}}، سرانجام مشرکان [[مکه]] به این نتیجه رسیدند که خاموش ساختن [[دعوت پیامبر]]{{صل}} جز با [[قتل]] او و [[مشارکت]] تمامی [[قبایل]] در آن، امکان‌پذیر نیست؛ منتها حضرت محمد{{صل}} بر اساس [[فرمان خداوند]] به صورت مخفیانه به سمت یثرب حرکت کردند. [[حضرت فاطمه]]{{س}} نیز در [[معیّت]] حضرت علی{{ع}}، به سمت [[مدینه]] حرکت کرد و در منطقه [[قُبا]] به [[رسول خدا]]{{صل}} ملحق شد.
##[[ازدواج علی]] و فاطمه{{عم}}: حضرت فاطمه{{س}} بودند؛ در [[ماه رمضان]] [[سال دوم هجری]] با حضرت علی{{ع}} ازدواج کردند و [[ذی حجه]] همان سال [[مراسم]] [[عروسی]] برگزار شد. [[زندگی]] مشترک [[فاطمه زهرا]] {{س}} با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و کانون خانواده‌اش، پر از [[مهر]] و [[محبت]] و [[انسانیت]] و [[تقوا]] و [[ایثار]] بود. در این مدت، چندین [[آیه قرآن]]، مانند [[آیه تطهیر]]، [[آیه مباهله]] و [[سوره کوثر]] و... در [[شأن]] حضرت [[زهرا]]{{س}} و [[فرزندان]] او نازل شد.
#از رحلت پیامبر{{صل}} تا [[شهادت]]:
##دفاع از ولایت: حضرت فاطمه{{س}} در سال یازدهم هجرت، پس از رحلت پیامبر{{صل}} مدت [[زمان]] اندکی زیستند. پدید آمدن مباحث مربوط به [[جانشینی]] پس از [[پیامبر]]{{صل}}، باعث ایجاد دو گروه میان [[مسلمانان]] شد که در [[ارتباط مستقیم]] با [[زندگانی حضرت فاطمه]]{{س}} قرار داشت. دسته اول [[امامت]] را تنها در [[حضرت علی]]{{ع}} می‌دیدند؛ اما گروه دوم، امامت و جانشینی را تنها در امر حکومت و [[ریاست عامه]] دیدند و طی جریان [[سقیفه]]، [[ابوبکر]] را به [[خلافت]] برگزیدند. در این باره حضرت [[فاطمه زهرا]]{{س}} از همان ابتدای پدید آمدن جریان سقیفه در [[دفاع]] از جریان اول و [[اثبات]] آن به اقدامات مختلفی روی آورد؛ مانند: بیان سخنرانی‌های متعدد در [[مسجد]]، رفتن به درِ خانه‌های [[مهاجر]] و [[انصار]] و [[یادآوری]] [[سخنان پیامبر]]{{صل}}، [[اعتراض]] به [[همسران]] [[مهاجر]] و [[انصار]] به سبب [[کناره‌گیری]] شوهرانشان در [[دفاع]] از این جریان. در ملاقاتی که به [[عیادت]] ایشان آمده بودند و [[تلاش]] برای جلوگیری از [[اجبار]] [[حضرت علی]]{{ع}} در گرفتن [[بیعت]] که به درگیر شدن جناح [[مخالف]] با ایشان و حتی وارد ساختن آسیب‌های جسمی به وی منجر شد. این امر، سرانجام باعث سقط جنین و [[بیماری]] شدید ایشان شد که به [[شهادت]] حضرت انجامید.
##ماجرای باغ [[فدک]]: روزی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نزد [[حضرت فاطمه]]{{س}} رفت و به او فرمود: "دخترم! [[خدا]] [[فدک]] را به پدرت بخشیده و به او اختصاص داده است و [[مسلمانان]] در آن سهمی ندارند. هر چه می‌خواهی درباره آن انجام بده. [[علی]]{{ع}}، [[غلام]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[ام ایمن]] [[شاهد]] این جریان بودند. پس از [[رحلت]] [[خاتم انبیا]]{{صل}} جناح مخالف با این [[دلیل]] که [[ارث]] به [[فرزندان]] [[پیامبران]] تعلق نمی‌گیرد، این منطقه را از حضرت فاطمه گرفت؛ از این رو بخشی از تلاش [[دختر رسول خدا]]{{صل}}، ارائه [[دلایل]] برای [[اثبات]] ارثیۀ خود و بازستاندن فدک در کنار سایر اقدامات ایشان بود.


[[حضرت زینب]] در سال ۶۳ و به نقلی ۶۵ هجری درگذشت. قبرش در زینبیّه (در سوریّه کنونی) است. برخی نیز معتقدند مدفن او در [[مصر]] است. در [[کتاب]] خیرات الحسان" آمده است: در [[مدینه]] قحطی پیش آمد. [[زینب]] همراه شوهرش [[عبد الله بن جعفر]] به [[شام]] کوچ کردند و قطعه زمینی داشتند. [[زینب]] در همانجا در سال ۶۵ هجری درگذشت و در همان مکان [[دفن]] شد.
حضرت فاطمه{{س}}، سرانجام بعد از گذراندن روزهای سخت بیماری، در سال ۱۱ هجری در [[مدینه]] و در پی مصدومیت‌هایی که در [[راه]] [[دفاع از ولایت]] و حماسۀ [[غدیر]] متحمّل شد و پس از انجام وصیت‌های مختلف به [[دیدار]] ایشان شتافت. ایشان طبق وصیتشان، شبانه، مخفیانه و در نقطه نامعلومی در [[مدینه]] به خاک سپرده شد. [[قبر پنهان]] او [[گواه]] [[نارضایتی]] وی از [[حکومت]] وقت بود و وصیتش بر [[دفن]] پنهانی و مخفی بودن [[مدفن]]، مبارزه‌ای مستمر با [[باطل]] و [[سند]] [[مظلومیّت]] او و [[خاندان پیامبر]] است.


<div class="readmoreButton">[[حضرت زینب سلام الله علیها|'''ادامه''']]</div>
<div class="readmoreButton">[[حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)|'''ادامه''']]</div>
۱۱۵٬۷۰۵

ویرایش