تفسیر المیزان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

عمده امتیاز [[تفسیر المیزان]] «جمع میان [[درایت]] و [[روایت]]»، «[[تفسیر قرآن]] با [[قرآن]]»، «[[نقد]] و بررسی [[آراء تفسیری]] [[مفسران]]» و «بحث‌های [[اجتماعی]] بر محور [[آیات قرآن]]» به‌گونه عقل‌پسند و [[اجتهادی]] است. در این اثر نفیس در واقع شیوه [[تفسیر ترتیبی]] با [[تفسیر موضوعی]] تا حدود زیادی پا به پای همدیگر لحاظ گردیده است و همچنین توجه به [[وحدت]] و [[انسجام]] [[سوره‌ها]] و [[آیات]] از دیگر امتیازات آن است و از این راه به [[فهم]] آیات از طریق [[سیاق]] آنها به بیان نکته‌های لطیفی دست یازیده است و سرانجام به این نتیجه رسیده که در پس الفاظ و حروف آیات، [[روح]] کلی ویژه‌ای بر آیات [[حاکم]] است و از این طریق [[راز]] [[حکیم]] بودن قرآن و [[حقایق]] ماورایی آنکه از سنخ الفاظ نیست، روشن می‌شود<ref>المیزان، سید محمد حسین طباطبایی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۶۳ش.</ref>.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر المیزان (مقاله)|مقاله «تفسیر المیزان»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.