بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری: تفاوت میان نسخه‌ها

وی از تیره [[بنی مالک بن عنبر]]، از [[قبیله]] [[بنی تمیم]] است. از وی نقل شده که همراه پسرش [[رحیم بن بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری|رحیم]] در حالی که هر دو به دلیل [[سوگند]] بِشر، به زنجیری بسته شده بودند، نزد [[رسول خدا]]{{صل}} آمدند. [[حضرت]] به بِشر گفت: [[زنجیر]] را باز کن که بر تو سوگندی نیست. بِشر آن را پاره کرد و [[اسلام]] آورد. رسول خدا{{صل}} به صورت او دستی کشید و برایش [[دعا]] کرد. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۵.</ref> پس از گزارش یاد شده از سوی ابن شاهین، گفته است: در مدخل «بشر والد [[خلیفه]]» در این خصوص سخن خواهد گفت. از این رو، ذیل آن مدخل آورده است: [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۲، ص۳۸.</ref> از طریق أبومعشر [[براء]] از خلیفة بن بشر از پدرش نقل کرده که او اسلام آورد و رسول خدا{{صل}} [[مال]] و فرزندانش را به وی بازگرداند. پس از آن [[پیامبر]] بِشر را [[ملاقات]] کرد، در حالی که او و پسرش به طنابی بسته شده بودند. وقتی رسول خدا{{صل}} علت آن را جویا شد، بِشر گفت: سوگند خورده بودم اگر [[خدا]] مال و فرزندانم را بازگرداند، [[خانه خدا]] را در چنین حالتی [[زیارت]] کنم، رسول خدا{{صل}} طناب را از او باز کرد و فرمود: بدون آن [[حج]] به جا بیاور که آن کار [[شیطانی]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ هیثمی، ج۴، ص۱۸۹.</ref>. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.</ref> پس از اشاره به این مطلب گفته است: نمی‌دانم این دو (بِشر بن قیس و بِشر والد خلیفه) یک نفرند یا نه؟ تنها تفاوت در این جریان آن است که در مدخل اول، نام پسر بِشر رحیم و در مدخل دوم، طلق ذکر شده است. [[ابن منده]] نیز چنین جریانی را برای بِشر گزارش کرده و پذیرش آن را بعید دانسته است. او همچنین بِشر [[پدر]] خلیفه را در شمار [[اهل بصره]] معرفی کرده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۸ و ۴۳۹.</ref>. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۴۹.</ref> نیز به [[صحابی]] بودن وی اشاره کرده و [[راوی حدیث]] او را پسرش [[خلیفه]] دانسته، اما [[حدیث]] یاد شده را [[غریب]] پنداشته است.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۴۲.</ref>

{{مدخل‌های وابسته}}

*[[رحیم بن بشر بن قیس بن کلده تمیمی عنبری]] (فرزند)