نبوت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خدواند [[متعال]] بهترین آفریده‌هایش، [[حضرت محمد]]{{صل}} را برای [[رسالت]] و [[نبوت]] برگزید و او را به عنوان [[بشارت]]‌رسان و [[بیم دهنده]] و چراغی روشنگر از سوی خودش برانگیخت و کتاب و [[حکمت]] را بر او نازل فرمود و هر چه خواست از خزانۀ علمش به او [[وحی]] نمود و [[قرآن]] را برای [[هدایت مردم]] بر او فرو فرستاد و از جزئیات [[تشریع]] و [[احکام]] روشنگر هر آنچه را که [[بشر]] تا روزی که [[خداوند]] خود، [[زمین]] و هر که بر آن است را به [[ارث]] می‌برد، به او آموخت. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ * يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«از طرف خدا، نور و کتاب روشنگری به سوی شما آمد * خداوند به وسیله آن، کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند، به راه‌های سلامت، هدایت می‌کند؛ و به فرمان خود، از تاریکی‌ها به سوی روشنایی می‌برد؛ و آنها را به سوی راه راست، رهبری می‌نماید» سوره مائده، آیه ۱۵-۱۶.</ref> و نیز فرموده است: {{متن قرآن|قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا}}<ref>«بگو: ای مردم! من فرستادۀ خدا به سوی همه شما هستم» سوره اعراف، آیه ۱۵۸.</ref>.

آنچه [[رسول]] بزرگوار [[اسلام]]{{صل}} آورده است، جامعه‌ای آکنده از [[عدالت]]، [[هدایت]]، [[نور]] و [[رفاه]] را برای [[بشریت]] تأمین می‌کند، البته بدان شرط که [[بشر]] آن را روش زیستن خویش قرار دهد. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ}}<ref>«ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب و میزان نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند» سوره حدید، آیه ۲۵.</ref> و نیز فرموده است: {{متن قرآن|وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا}}<ref>«و اینکه اگر آنها (جنّ و انس) راه راست درپیش گیرند، با زلال سرشار سیرابشان می‌کنیم» سوره جن، آیه ۱۶.</ref>.