ابومسلم جلیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

همین حکایت، تحریر دیگری هم دارد: [[ابومسلم خولانی]] همسایه‌ای [[یهودی]] داشت که کنیه‌اش ابومسلم بود و به او می‌گفت اسلام بیاور تا سالم بمانی و او پاسخ می‌داد من [[دین]] دارم. پس از مدتی، او را دید که [[نماز]] می‌گزارد، سبب را پرسید. او همان سه گروه شدن [[امت]] را سبب آن دانست که سنگینی [[گناه]] بر عهده گروه سوم بود تا آنکه [[فرشتگان]] به [[خدا]] عرضه داشتند اینان [[بندگان]] تو هستند که تو را یگانه می‌دانند و خدا فرمود: بار گناه را از روی آنان بردارید و بر عهده [[مشرکان]] بگذارید؛ پس آنان وارد [[بهشت]] می‌شوند. به هر صورت گفته‌اند وی [[زمان جاهلیت]] را [[درک]] کرد و برخی او را [[صحابی]] دانسته و روایتی از او نقل کرده‌اند. بر پایه این [[روایت]] [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "[[فرزندان]] مشرکان تا سیزده سالگی با نام خود در سایه [[عرش خدا]] هستند". اما [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۲۹.</ref> می‌گوید: این [[حدیث]] مرسل است؛ چراکه او پس از [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} اسلام آورد. گفته‌اند: وی [[کعب الاحبار]] را به سوی رسول خدا{{صل}} فرستاد، اما او آن [[حضرت]] را ندید. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۲۹.</ref>، عجلی وی را شامی، [[تابعی]] و [[ثقه]] دانسته است. اما در چاپ موجود [[تاریخ]] الثقات عجلی<ref>عجلی، ص۵۱۱.</ref> از وی با عنوان ابومسلمه خلیلی یاد شده است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومسلم جلیلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۱۸-۵۱۹.</ref>

{{منابع}}

# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابومسلم جلیلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]