ختم نبوت در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[صدرالمتألهین]] هم براین [[باور]] است که نبوت با آمدن پیامبر اکرم{{صل}} ختم می‌‌شود ولی امتداد نبوت در [[امامان معصوم]]{{ع}} و [[مجتهدان]] [[علوم دینی]] واجد شرایط خواهد بود و [[حکم]] نبوت پیامبر{{صل}} از این طریق، ادامه دارد. ایشان تفاوت بنیادینی بین نبوت و امامت قائل نیستند. وی بر این [[عقیده]] است که اصل [[ولایت]] که موجب تمایز ولی از غیر ولی است، [[علم]] [[شهودی]] برهانی به [[خداوند]]، صفات، [[آیات]]، [[ملائکه]]، کتب و [[رسل]] او و [[روز]] [[آخرت]] است و این علم هرگز قابل نابودی و [[فراموشی]] نخواهد بود. وی همچنین [[معتقد]] است اگرچه ظهور [[کرامات]] و [[کارهای خارق‌العاده]] به دست ولی جایز است، اما ظهور این امور از شرایط ولایت محسوب نمی‌شود تا با وجود آن در هر کسی، آن شخص ولی باشد و با عدمش، ولایت شخص [[انکار]] گردد؛ چرا که به عقیده‌ او، گاهی اوقات [[کارهای خارق‌العاده]] از غیر [[اولیاء]] [[معصوم]] نیز صادر می‌‌شود<ref>مفاتیح‌الغیب، ج ۱، ص ۱۲۱.</ref>.

==پانویس==