دین الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دین الهی''' به معنی [[اطاعت]] از [[قوانین]] و تعالیم الهی است به منظور [[رشد]] مادی و معنوی [[بشر]] که توسط [[پیامبران]] آنها را ارسال می‌کند. این [[دین]] در [[زمان]] [[حضرت آدم]] تدوین و در زمان [[پیامبر خاتم]] {{صل}} به حد کمال رسید بنابراین می‌‌توان مدعی شد [[ادیان الهی]] در ذات و ماهیت هیچ‌گونه تفاوتی باهم نداشته بلکه تمام [[پیامبران]]، [[پیامبران پیشین]] را [[تصدیق]] و آن را به عنوان [[اسلام]] برای پیروانشان [[تبلیغ]] کرده‌اند. ویژگی‌های شاخص این دین عبارت است از: حقانیت، [[توحید]]، [[انطباق با فطرت]] و [[عقل]]، [[جامعیت]] و کمال.   

[[دین]] در لغت به معنای [[جزا]]، [[طاعت]] و حساب است<ref>تاج العروس، ج ۱۸، ص ۲۱۵ و ۲۱۶، «دین» </ref> و در اصطلاح [[علم کلام]] به مجموعه‌ای از [[قوانین]] و [[تعالیم]] [[الهی]] اطلاق می‌‌شود که [[انسان‌ها]] را به [[پیروی]] از [[خدا]] و [[پیامبر خدا]] و به [[نیکی]] و [[نیکوکاری]] و [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] [[دعوت]] می‌کند<ref>مجمع البحرین‌، ج۶، ص۲۵۱؛ تعریفات جرجانی‌، ص۴۷؛ کشاف اصطلاحات فنون‌، ج۱، ص۵۰۳؛ دستور العلماء، ج۲، ص۱۱۸.</ref>.<ref>فرهنگ شیعه، ص ۲۴۵-۲۴۶.</ref>