آیا صالح پیامبر علم غیب دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«در آیه شریفه {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۶۴ سوره هود علم غیب صالح پیامبر را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَيَا قَوْمِ هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ]]}}﴾}}<ref>«ای قوم! این شتر خدا است که معجزه‌ای برای شما می‌باشد بگذارید او در زمین خدا چرا کند و به او بدی نرسانید که عذابی نزدیک، شما را فرا می‌گیرد». سوره هود ، آیه ۶۴.</ref> [[صالح]]{{ع}} قومش را از بد رفتاری با ناقه‌ای که معجزه اش محسوب می‌شود پرهیز داده و پیامد آنرا که عذاب قریب است گوشزد می‌نماید اما وقتی آنان به این انزار توجه نکرده [[حضرت صالح]] به آنان فرموده شما سه روز دیگر مشمول عذاب خواهید شد و چنین هم شد همچنان که در سوره ذاریات فرموده {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ}}﴾}}<ref>«و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند، پس آذرخش (آسمانی) آنان را در حالی که خود می‌نگریستند فرو گرفت». سوره ذاریات، آیه ۴۴.</ref> معلوم است که اطلاع [[صالح]] از جریان عذاب آینده آنان از [[مهم‌ترین مصادیق علم غیب کدام‌اند؟ (پرسش)|مصادیق علم غیب]] می‌باشد»<ref>[[علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت]]، ص ۱۵۷-۱۵۹.</ref>.