حکومت مطلقه: تفاوت میان نسخه‌ها

حکومت مطلقه، [[حکومتی]] [[استبدادی]] است که بر اساس [[حاکمیت]] فرد یا گروه ویژه‌ای بنا شده و بر پایه [[زور]]، [[سرکوب]] و [[خشونت]] [[استوار]] است. ([[حکومت]] میلیتاریستی از این گونه‌اند). در این نوع [[حکومت‌ها]]، ارادۀ [[مردم]] هیچ نقشی نداشته، [[مصالح مردم]] در نظر گرفته نمی‌شود و [[حاکمان]]، هیچ وظیفه‌ای نسبت به [[مردم]] [[احساس]] نمی‌کنند. در چنین نظامی [[حاکمان]]، [[حکومت]] را از آن خود و [[خاندان]] خود می‌دانند<ref>تنبیه الامة و تنزیه الملة، ص۱۰-۸؛ کتاب البیع، ج۲، ص۴۶۱؛ دراسات فی ولایة الفقیه، ج۱، ص۶.</ref>. در [[حکومت اسلامی]]، [[قانون الهی]] [[حکومت]] می‌کند نه شخص [[حاکم]]، و [[اسلام]] با حکومت مطلقه و [[استبدادی]] همواره در [[تعارض]] بوده است<ref>کتاب البیع، ج۲، ص۴۹۶؛ ولایت فقیه، ص۲۴؛ تنبیه الامة و تنزیه الملة، ص۱۶.</ref>. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} - که بنیانگذار [[حکومت اسلامی]] بوده و هیچ وقت چیزی از [[ناحیه]] خود و بدون اجازه [[خداوند]] بیان نمی‌کرد - در این باره می‌فرمود: "... و این که فرمانده‌ای بر شما [[حاکم]] نباشد مگر از میان خود شما یا یکی از [[اهل]] [[پیامبر]]"<ref>الوثائق السیاسیه، ص۱۲۰، شماره ۳۳؛ عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۶۲، باب ۳۱، حدیث ۲۵۴؛ کشف المحجة، ص۱۸۰.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۷.</ref>.

{{منابع}}

* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]