رفاه‌زدگی و تجمل‌گرایی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

مترفین در هر [[جامعه]] طبقه‌ای از رفاه‌زدگانی هستند که [[مال]] بسیاری برای آنان فراهم آمده و به‌تدریج بر اثر [[راحتی]] و [[رفاه]] به [[فسق]] و [[گناه]] روی می‌آورند و [[حدود الهی]] را می‌شکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، [[سرکشی]] و [[عصیان]] می‌کنند و [[فساد]] و [[فحشا]] را در جامعه گسترش می‌دهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: {{متن قرآن|فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا}}<ref>« پس (آن شهر) سزاوار عذاب می‌گردد، آنگاه یکسره نابودش می‌گردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.</ref>.<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۲۱۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۸-۴۵۹.</ref>

{{منابع}}

* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]