نظریه نصب الهی امام در قرن یازدهم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالرزاق لاهیجی]] در بیان نصوصِ جلی بر [[خلافت امام علی]]{{ع}} روایتی [[نبوی]] را ذکر کرده است که به صراحت از [[الهی]] بودن [[ولایت]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} [[سخن]] می‌گوید. طبق [[نقل]]، [[پیامبر اعظم]]{{صل}} تصریح نموده که [[خداوند]]، ایشان را به عنوان [[نبی]] و [[علی]]{{ع}} را به عنوان ولی [[منصوب]] کرده است<ref>{{متن حدیث|فاتّخذنی اللّه نبیاً و اتّخذ علیاً ولیّاً}} (عبدالرزاق لاهیجی، گوهر مراد، ص۵۱۶).</ref>. [[حارث]] بن نعمان در [[غدیر خم]] که [[سبب نزول]] [[آیه]] اول از [[سوره]] [[مبارکه]] معارج گردید نیز [[شاهد]] دیگری است که مرحوم [[لاهیجی]] در [[اثبات]] [[الهی]] بودن [[ولایت]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} به آن استناد کرده است<ref>ر.ک: عبدالرزاق لاهیجی، گوهر مراد، ص۵۲۹. تفصیل این استدلال در ادل مرحوم بیاضی در قرن نهم گذشت.</ref><ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص ۴۹۹.</ref>.

{{منابع}}

* [[پرونده:1100557.jpg|22px]] [[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|'''نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه''']]