وصیت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

اغلب مفسران، مانند [[طبری]]، [[طبرسی]] و [[علامه طباطبایی]]، [[مرجع]] [[ضمیر]] "کم" در {{متن قرآن|مِنْكُمْ}} و {{متن قرآن|غَيْرِكُمْ}} را به ترتیب، [[مسلمانان]] و اهل کتاب (غیر مسلمانان) دانسته‌اند و گزارش آن را به [[ابن عباس]] نسبت می‌دهند<ref>جامع البیان، ج۷، ص۱۰۲و ۱۰۷؛ مجمع البیان، ج۳، ص۲۵۶؛ المیزان، ج۶، ص۲۱۰.</ref>؛ اما [[زمخشری]] بر خلاف دیگران [[معتقد]] است که مقصود از این ضمایر، [[خویشاوندان]] و [[بیگانگان]] است و دلیلش هم این است که خویشاوندان به احوال میت آگاه‌ترند تا دیگران. زمخشری این دیدگاه را که معتقد است مسلمان و غیر مسلمان می‌توانند شاهد وصیت باشند [[منسوخ]] و فقط مربوط به زمانی می‌داند که [[مسلمین]] در [[اقلیت]] بودند [نه در [[زمان]] [[نزول]] [[سوره مائده]] که اواخر [[هجرت]] است] و لذا به نظر او [[شهادت]] فرد ذمّی، اکنون بر مسلمان جایز نیست<ref>الکشاف، ج۱، ص۴۳۸.</ref>.<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه وصیت (مقاله)|مقاله «آیه وصیت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]</ref>

{{منابع}}

#[[پرونده:10524027.jpg|22px]] [[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه وصیت (مقاله)|مقاله «آیه وصیت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|'''دانشنامه معاصر قرآن کریم''']]