پرش به محتوا

ولایت شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱
جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{متن قرآن|فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ}}<ref>«دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است. بی‌گمان آنها به جای خداوند شیطان‌ها را سرپرستان خویش گزیدند و می‌پندارند که رهیافته‌اند» سوره اعراف، آیه ۳۰.</ref>. مراد از اتخاذ [[شیاطین]] به عنوان [[اولیا]] در [[آیه شریفه]]، [[سرپرست]] قرار دادن آنها بر خود و [[اطاعت]] کردن از [[اوامر]] و وسوسه‌های معصیتی آنها، به جای [[اطاعت]] از [[خدای متعال]] است. و نتیجه آن، جز [[گمراهی]] چیز دیگری نخواهد بود، اگر چه در [[دنیا]]، آن [[گمراهی]] را در قالب الفاظی مانندِ [[تبعیت]] از [[تمدن]] کهن [[پدران]]، روشن‌فکری و... نامگذاری کنند و در [[ذهن]] خود، آن امور [[باطل]] را به صورت [[حق]] [[تصور]] کنند. [[ولایت شیطان]] با [[ولایت شیاطین]] هیچ فرقی ندارند، [[ولایت]] [[شیاطین]] در واقع طبق آیه‌ای در [[قرآن]] به [[ولایت شیطان]] برمی‌گردد:{{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد! چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند در حالی که لباسشان را از (تن) آنان بر می‌کند تا شرمگاه‌هایشان را به آنان بنمایاند؛ به راستی او و همگنان وی شما را از جایی که شما آنها را نمی‌بینید می‌بینند؛ بی‌گمان ما شیطان‌ها را سرپرست کسانی کرده‌ایم که ایمان ندارند» سوره اعراف، آیه ۲۷.</ref>. در [[آیه]] مذکور، [[شیطان]] و [[قبیله]] او را جمع بسته و به صورت [[شیاطین]] معرفی کرده است؛ زیرا سیاست‌گذار اصلی برای گمراه‌کردن [[انسان‌ها]]، همان [[شیطان]] است. افراد به جای اینکه [[تدبیر امور]] خود را به [[خدای متعال]] بسپارند، آن را با [[اطاعت]] از وساوس [[جنود]] [[شیطان]] در [[اختیار]] [[شیطان]] قرار داده‌اند؛ لذا [[مفسران]] می‌نویسند: "همه [[گمراهی‌ها]] و وسوسه‌ها منتهی به [[ابلیس]] ([[شیطان]]) می‌شوند"<ref>المیزان، ج۱۴، ص۳۴۳.</ref>؛ "هر چه در برابر [[دستور]] خداست، [[حکم]] [[شیطان]] است"<ref>تسنیم، ج۸، ص۴۷۷.</ref>.<ref>[[عبدالله حق‌جو|حق‌جو، عبدالله]]، [[ولایت در قرآن (کتاب)|ولایت در قرآن]]، ص:۴۳-۴۴.</ref>
{{متن قرآن|فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ}}<ref>«دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است. بی‌گمان آنها به جای خداوند شیطان‌ها را سرپرستان خویش گزیدند و می‌پندارند که رهیافته‌اند» سوره اعراف، آیه ۳۰.</ref>. مراد از اتخاذ [[شیاطین]] به عنوان [[اولیا]] در [[آیه شریفه]]، [[سرپرست]] قرار دادن آنها بر خود و [[اطاعت]] کردن از [[اوامر]] و وسوسه‌های معصیتی آنها، به جای [[اطاعت]] از [[خدای متعال]] است. و نتیجه آن، جز [[گمراهی]] چیز دیگری نخواهد بود، اگر چه در [[دنیا]]، آن [[گمراهی]] را در قالب الفاظی مانندِ [[تبعیت]] از [[تمدن]] کهن [[پدران]]، روشن‌فکری و... نامگذاری کنند و در [[ذهن]] خود، آن امور [[باطل]] را به صورت [[حق]] [[تصور]] کنند. [[ولایت شیطان]] با [[ولایت شیاطین]] هیچ فرقی ندارند، [[ولایت]] [[شیاطین]] در واقع طبق آیه‌ای در [[قرآن]] به [[ولایت شیطان]] برمی‌گردد:{{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد! چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند در حالی که لباسشان را از (تن) آنان بر می‌کند تا شرمگاه‌هایشان را به آنان بنمایاند؛ به راستی او و همگنان وی شما را از جایی که شما آنها را نمی‌بینید می‌بینند؛ بی‌گمان ما شیطان‌ها را سرپرست کسانی کرده‌ایم که ایمان ندارند» سوره اعراف، آیه ۲۷.</ref>. در [[آیه]] مذکور، [[شیطان]] و [[قبیله]] او را جمع بسته و به صورت [[شیاطین]] معرفی کرده است؛ زیرا سیاست‌گذار اصلی برای گمراه‌کردن [[انسان‌ها]]، همان [[شیطان]] است. افراد به جای اینکه [[تدبیر امور]] خود را به [[خدای متعال]] بسپارند، آن را با [[اطاعت]] از وساوس [[جنود]] [[شیطان]] در [[اختیار]] [[شیطان]] قرار داده‌اند؛ لذا [[مفسران]] می‌نویسند: "همه [[گمراهی‌ها]] و وسوسه‌ها منتهی به [[ابلیس]] ([[شیطان]]) می‌شوند"<ref>المیزان، ج۱۴، ص۳۴۳.</ref>؛ "هر چه در برابر [[دستور]] خداست، [[حکم]] [[شیطان]] است"<ref>تسنیم، ج۸، ص۴۷۷.</ref>.<ref>[[عبدالله حق‌جو|حق‌جو، عبدالله]]، [[ولایت در قرآن (کتاب)|ولایت در قرآن]]، ص:۴۳-۴۴.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1100498.jpg|22px]] [[عبدالله حق‌جو|حق‌جو، عبدالله]]، [[ولایت در قرآن (کتاب)| '''ولایت در قرآن''']]
* [[پرونده:1100498.jpg|22px]] [[عبدالله حق‌جو|حق‌جو، عبدالله]]، [[ولایت در قرآن (کتاب)| '''ولایت در قرآن''']]
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش