آثار شناخت و اعتقاد به امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{یادآوری پاسخ}}

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«پس از بیان احتیاج [[انسان]] به [[حجت خدا]] و اصل [[ضرورت]] [[شناخت]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} اینک می‌پردازیم به برخی از آثار و فواید و ثمراتی که بر [[معرفت]] آن [[حضرت]] مترتّب است، که ذیلاً به نحو اختصار فقط به چهار نمونه اشاره می‌گردد:

{{پایان جمع شدن}}

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«'''[[محبت]] و [[دوستی]] امام‌''': یکی از [[وظایف]] مهم [[شیعیان]]، [[محبت]] و [[دوستی]] [[امام]] است و حتی از برجسته‌ترین آثار [[معرفت]] او، [[محبت]] به آن وجود [[مقدس]] است. این [[شناخت]] به هر [[میزان]] بیشتر باشد، [[محبت]] آنان فزون‌تر می‌شود و هرقدر [[محبت]] بیشتر شد، نشان از وجود سنخیت با آن [[انوار]] [[مقدس]] است. این هم سنخی نیز هرقدر افزایش یابد، نشان از [[تقرب]] به [[ذات اقدس الهی]] است و این والاترین کمال است. از آنجایی که خود [[پیشوایان معصوم]] {{عم}} به [[مقام والای امام]] و [[امامت]] شناختی کامل دارند؛ وقتی سخن از یک [[امام]] پیش می‌آید، در نهایت بزرگداشت از او یاد می‌کنند.

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«معرفت [[امامان معصوم]]{{عم}} به ویژه [[امام عصر]]{{ع}} مستلزم پذیرش [[ولایت]] و پیروی از ایشان است. این ولایت پذیری، آثار بی‌شماری در پی دارد و فلاح و سعادت دنیوی و اخروی را به ارمغان خواهد آورد.

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[جواد محدثی]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[امام]]، [[حجت]] [[خدا]] بر [[مردم]] است. [[قول و فعل]] او برای [[امّت]] [[سند]] است. [[امام]] [[حق]]، [[هادی]] [[مردم]] است و [[شناخت]] [[امام]] و [[حجت]] [[الهی]] یک [[تکلیف]] است. این یک وظیفۀ مسلمانی در هر زمان است و بدون آن، نه [[اعمال]] پذیرفته است، نه راه بی‌امام، به [[حق]] و [[سعادت]] می‌رساند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۹۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[اسحاق عارفی]]'''، در کتاب ''«[[امامت‌پژوهی (کتاب)|امامت‌پژوهی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«'''شناخت [[امام]]{{ع}}، اساس [[خداشناسی]]:''' در حقیقت بدون [[معرفت امام]]، [[شناخت خدای متعال]] میسور نیست. [[امام حسین|حضرت امام حسین]]{{ع}}: [[معرفت خدا]] این است که [[مردم]] هر عصر و زمان، [[امام]] و [[رهبر]] دوران خود را شناسایی کرده، [[فرمان برداری]] و [[پیروی]] او را [[واجب]] بدانند<ref>[[اسحاق عارفی| عارفی، اسحاق]]، [[امامت‌پژوهی (کتاب)|امامت‌پژوهی]]، ص۸۵.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[رضا علی کرمی]]'''، در کتاب ''«[[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|خانواده منتظر امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«این [[شناخت]] و [[آگاهی]] به ما [[کمک]] می‌‌کند تا در انجام [[وظایف دینی]] و شرعی خود [[زمان غیبت]] کوتاهی نکنیم و در عرصه [[اجتماعی]] و [[خانوادگی]] نیز [[مسئولیت‌ها]] و [[وظایف]] خویش را به درستی انجام دهیم. [[شناخت امام زمان]] در شرایط کنونی [[وظیفه]] تمام [[مسلمانان]] است، زیرا [[شناخت]] و [[آگاهی]] باعث می‌‌شود که ما از افتادن در گرداب [[شبهات]] در [[امان]] بمانیم و از هرگونه تبلیغات و گفتارهای دروغین درباره آن [[حضرت]] رهایی یابیم. در شرایط کنونی علاوه بر هجمه‌ها و تبلیغات [[مسموم]] و [[گمراه کننده]] که از جانب [[دشمنان]] و [[معاندان]] در میان [[مردم]] گسترش می‌‌یابد، خطر دیگری نیز [[عقاید]] و [[باور]] [[مسلمانان]] را [[هدف]] قرار داده است و آن وجود [[مدعیان دروغین]] است که با رفتارها و [[اعمال]] خویش چهره آن [[حضرت]] و شخصیت او را در اذهان [[مردم]] مخدوش می‌‌سازند. این خطر بسیار خطرناک‌تر از خطر نخستین و تبلیغات [[دشمنان دین]] است، به این جهت که [[مردم]] آنان را مشاهده کرده و از نزدیک [[شاهد]] [[اعمال]] و [[رفتار]] آنان هستند. از این رو [[شناخت امام زمان]] هم در شرایط کنونی و هم در تمام شرایط و دوران دارای اهمیت فراوان است و افزون بر فرمایشات و [[دستورات]] [[پیشوایان دینی]] درباره اهمیت این [[شناخت]]، [[علما]] و بزرگان [[شیعی]] نیز در سفارش‌ها و گفتارهای خود بر این امر تأکید می‌‌کنند و خطر شیوع [[شبهات]] و وقوع [[انحرافات]] را به [[مسلمانان]] و [[شیعیان]] گوشزد می‌‌نمایند. کسب [[شناخت]] و [[معرفت]] پیرامون [[شخصیت امام]] زمان{{ع}} باعث می‌‌شود که هیچ گاه از او [[غفلت]] نکرده و در تمام مراحل [[زندگی]] با او و در حضور او قرار داشته باشیم. یاد و [[ذکر امام]] در [[حقیقت]] امر، در تماس بودن با اوست. وقتی [[شناخت]] و [[آگاهی]] حاصل شود همواره در محضر او قرار داشته و به یاد او هستیم. این گونه [[شناخت]] سبب می‌‌گردد که دیگر خطر [[انحرافات]] و [[شبهات]] ما را مورد تهدید قرار ندهد. کسب [[شناخت]] تنها به دانستن نام و [[القاب]] و [[شناخت]] ویژگی‌ها و خصوصیات محدود نمی‌شود، بلکه آشنایی با [[فرهنگ مهدویت]] است؛ [[فرهنگی]] که بر پایه‌های [[اعتقادی]] و [[ایمان راسخ]] [[استوار]] گشته و هیچ تندبادی نمی‌تواند شاخه‌ها و برگ‌های او را [[هدف]] تبلیغات خود قرار دهد. در [[دعا]] و [[نیایش]] نیز [[معرفت]] و [[شناخت]] [[حضرت حجت]] خواسته بر [[حق]] [[مؤمنان]] است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي}}؛ "خدایا به ما [[معرفت]] و [[شناخت]] [[حجت]] خود را ارزانی دار و اگر ما [[حجت]] خودمان را نشناسیم در [[دین]] و [[ایمان]] خویش دچار خلل و [[کاستی]] خواهیم شد"<ref>کافی، ج۵، ص۳۳۷.</ref>. در روایتی [[نقل]] شده است: فردی به نام [[ابوبصیر]] پیش از [[غیبت امام زمان]]{{ع}} به محضر [[امام]] مشرف شد. [[امام زمان]]{{ع}} از او پرسید: آیا مرا می‌‌شناسی؟ [[ابوبصیر]] پاسخ داد: آری سرور و مولای من! شما سرور من و [[فرزند]] سرور من هستید! [[امام زمان]]{{ع}} فرمودند: مقصود از این [[شناخت]] این گونه [[شناخت]] نبود! [[ابوبصیر]] عرض کرد: خودتان بفرمایید: مرادتان از [[شناخت]] چیست؟ [[امام زمان]]{{ع}} فرمودند: "من آخرین [[جانشین پیامبر خدا]] هستم و [[خداوند]] به [[برکت]] وجود من، [[بلا]] را از [[خاندان]] و شیعیانم دور می‌‌سازد"<ref>بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۲.</ref>»<ref>[[رضا علی کرمی|کرمی؛ رضا علی]]، [[خانواده منتظر امام زمان (کتاب)|خانواده منتظر امام زمان]]، ص ۷۶-۷۷.</ref>.

{{پایان جمع شدن}}

{{پاسخ پرسش  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمود ملکی راد]]'''، در کتاب ''«[[خانواده و زمینه‌سازی ظهور (کتاب)|خانواده و زمینه‌سازی ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«این آثار را می‌توان بر چند دسته تقسیم کرد:

{{پایان جمع شدن}}

{{پاسخ پرسش  

::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان، پس از معرفت به خدا و رسول او، معرفت و شناخت ولی امر، [[امام زمان]] {{ع}} است. از [[حضرت باقر]] یا صادق {{عم}} روایت است که فرمود: بنده خدا مؤمن نخواهد بود، مگر این‌که خدا و رسول و همه [[امامان]] را بشناسد و نیز [[امام زمان]]ش را بشناسد و در تمام امور خود به او مراجعه کند و تسلیم امر وی باشد<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۱۸۰.</ref>. در حدیث صحیح از حارث بن المغیرة آمده که گفت: به حضرت ابو عبدالله صادق {{ع}} گفتم: آیا پیغمبر {{صل}} فرموده: {{عربی|"من مات و لا يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية"}}؟ فرمود: آری. عرضه داشتم: این کدام جاهلیت است، آیا جاهلیت مطلق است یا جاهلیت کسی که امامش را نشناخته‌؟ فرمود: جاهلیت کفر و نفاق و ضلال<ref>اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

::::::« بررسی مسأله مهدویت و مرور عصر غیبت نشان می‌دهد طولانی شدن غیبت [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت و منتظران در این دوران، در پاره‌ای موارد با مشکلات و ناملایماتی همراه خواهند بود. شک و شبهه، [[امام]] ستیزی و ولایت گریزی، از پدیده‌هایی است که در عصر غیبت و ایام انتظار [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} روی خواهد داد؛ به همین لحاظ معرفت به [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} موجب رهایی جامعه از مشکلات ناشی از غیبت آن حضرت خواهد بود؛ زیرا شناخت [[امام]] در اندیشه اسلامی، جدا کننده حق از باطل شناخته شده است. [[امام جواد]]{{ع}} فرمود: "برای او غیبیتی است که روزهایش بسیار و پایانش به طول می‌انجامد پس مخلصان انتظارش را می‌کشند و دو دلان او را انکار می‌کنند و انکار کنندگان یاد او را به استهزاء می‌گیرند و وقت گذاران درباره او دروغ می‌گویند و عجله کنندگان در امر غیبت نابود می‌شوند و پذیرندگان در امر غیبت نجات می‌یابند"<ref>{{عربی|" لَهُ غَيْبَةً يَكْثُرُ أَيَّامُهَا وَ يَطُولُ أَمَدُهَا فَيَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ يُنْكِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ يَسْتَهْزِئُ بِذِكْرِهِ الْجَاحِدُونَ وَ يَكْذِبُ‏ فِيهِ‏ الْوَقَّاتُونَ‏ وَ يَهْلِكُ‏ فِيهِ الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ يَنْجُو فِيهِ الْمُسْلِمُونَ‏ ‏"}}؛ کمال الدین، ص۳۷۸.</ref>. به همین لحاظ همراهی و هماهنگی با مهدویت، از آثار معرفت [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} به شمار می‌آید. اهتمام به انتظار و آثار آن در اندیشه اسلامی، به مثابه پیوستن به نجات از فتن [[آخر الزمان]] و مدعیان دروغین است. بنابراین حرکت صحیح در مسیر [[امامت]] و [[مهدویت]] و مبارزه با مدعیان دروغین و مقاومت مقابل افرادی که شتاب زده و به دور از آگاهی و معرفت، به تعیین وقت ظهور می‌پردازند، از آثار انتظار است. از دیگر سو هوشیاری در مقابل افرادی که برای مصداق یابی علایم و شرایط، به هر پدیده ای در عصر غیبت دست می‌یازند تا علامتی از علایم ظهور را بر آن تطبیق کنند، از آثار مترتب بر انتظار [[حضرت مهدی]] {{ع}} به شمار می‌آید»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۸۶ - ۸۸.</ref>.