آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۴
، ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|تپس|تپس|بندانگشتی|100px|right|[[ + | پاسخدهنده = )
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|تپس|تپس|بندانگشتی|100px|right|[[ + | پاسخدهنده = )) |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین فقیهی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین فقیهی؛ | ||
| تصویر = 898.jpg| | | تصویر = 898.jpg | ||
| پاسخدهنده = علی نقی فقیهی]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی نقی فقیهی]]''' و همکاران، در مقاله ''«[[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی نقی فقیهی]]''' و همکاران، در مقاله ''«[[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«در [[فرهنگ شیعی]] [[انتظار]]، [[امید]] به [[نصرت]] و [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[حاکمیت]] ارزشهای انسانی و ارتقای [[معنوی]] [[بشر]] است که با زمینهسازیهای افراد [[منتظر]] برای تحقق آنها و تشکیل [[حکومت عدل علوی]] میسر میشود. [[انتظار]] [[حیات]] فردی و [[اجتماعی]] [[شیعیان]] را متحول میسازد و [[امید]]، حرکت و [[پویایی]] به آن میبخشد. در عمکرد [[اخلاقی]]، [[زمینهسازی]] و بهکارگیری عوامل روانی بسیار مؤثر است، فرد [[منتظر]] به [[دلیل]] داشتن [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} احقاق [[حقوق]]، برجستگی [[حق]] بر [[باطل]]، [[حاکمیت]] [[عدالت]] در [[جامعه]] و... [[آمادگی]] رفتارهای [[اخلاقی]] را به صورت مناسبتر دارد. به عبارت دیگر، [[انتظار]] در بستر سازی، تقویت و عملیاتی ساختن [[هویت]] [[اخلاقی]] مؤثر است. همچنین با توجه به اینکه لازمه [[انتظار واقعی]] [[صبر]] همهجانبه از سوی فرد [[منتظر]] است، بروز و [[ظهور]] [[صبر]] بر [[سختیها]]، [[مصیبتها]] ومقاومت در برابر [[معصیت]] - که از مهمترین ویژگیهای [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[مسلمان]] است - را در فرد تقویت میکند. از سویی با توجه به شخصیت [[منتظر]] و نقش خاصی که باید در [[زمینهسازی ظهور]] داشته باشد، در تزاحم رفتارهای فردی و [[اجتماعی]] به الویتبندی دست میزند و [[اخلاق اجتماعی]] را ترجیح میدهد. به بیان دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]] با مفهوم [[انتظار]] پیوند مییابد و [[روح]] تازهای در آن دمیده میشود. [[هویت]] [[اخلاقی]] [[انسان]] [[منتظر]] با اعتقادش به [[ولایت]]، [[اهداف امامت]] و تلاش و [[زمینهسازی برای ظهور]] گره میخورد. در [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]]، [[اعتقاد]] او به [[ولایت]] با احساس [[محبت]] و [[عشق]] او به [[ولایت الهی]] و [[معصومین]]{{عم}} و [[امام زمان]]{{ع}} خویش عجین میشود و در [[رفتار]] او نمود مییابد. | ::::::«در [[فرهنگ شیعی]] [[انتظار]]، [[امید]] به [[نصرت]] و [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[حاکمیت]] ارزشهای انسانی و ارتقای [[معنوی]] [[بشر]] است که با زمینهسازیهای افراد [[منتظر]] برای تحقق آنها و تشکیل [[حکومت عدل علوی]] میسر میشود. [[انتظار]] [[حیات]] فردی و [[اجتماعی]] [[شیعیان]] را متحول میسازد و [[امید]]، حرکت و [[پویایی]] به آن میبخشد. در عمکرد [[اخلاقی]]، [[زمینهسازی]] و بهکارگیری عوامل روانی بسیار مؤثر است، فرد [[منتظر]] به [[دلیل]] داشتن [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} احقاق [[حقوق]]، برجستگی [[حق]] بر [[باطل]]، [[حاکمیت]] [[عدالت]] در [[جامعه]] و... [[آمادگی]] رفتارهای [[اخلاقی]] را به صورت مناسبتر دارد. به عبارت دیگر، [[انتظار]] در بستر سازی، تقویت و عملیاتی ساختن [[هویت]] [[اخلاقی]] مؤثر است. همچنین با توجه به اینکه لازمه [[انتظار واقعی]] [[صبر]] همهجانبه از سوی فرد [[منتظر]] است، بروز و [[ظهور]] [[صبر]] بر [[سختیها]]، [[مصیبتها]] ومقاومت در برابر [[معصیت]] - که از مهمترین ویژگیهای [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[مسلمان]] است - را در فرد تقویت میکند. از سویی با توجه به شخصیت [[منتظر]] و نقش خاصی که باید در [[زمینهسازی ظهور]] داشته باشد، در تزاحم رفتارهای فردی و [[اجتماعی]] به الویتبندی دست میزند و [[اخلاق اجتماعی]] را ترجیح میدهد. به بیان دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]] با مفهوم [[انتظار]] پیوند مییابد و [[روح]] تازهای در آن دمیده میشود. [[هویت]] [[اخلاقی]] [[انسان]] [[منتظر]] با اعتقادش به [[ولایت]]، [[اهداف امامت]] و تلاش و [[زمینهسازی برای ظهور]] گره میخورد. در [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]]، [[اعتقاد]] او به [[ولایت]] با احساس [[محبت]] و [[عشق]] او به [[ولایت الهی]] و [[معصومین]]{{عم}} و [[امام زمان]]{{ع}} خویش عجین میشود و در [[رفتار]] او نمود مییابد. | ||
خط ۱۱۹: | خط ۱۲۰: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۷. آقای دکتر شرفی (متخصص روانشناسی و علوم تربیتی)؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۷. آقای دکتر شرفی (متخصص روانشناسی و علوم تربیتی)؛ | ||
| تصویر = 16667.jpg| | | تصویر = 16667.jpg | ||
| پاسخدهنده = محمد رضا شرفی]]]] | |||
::::::آقای دکتر '''[[محمد رضا شرفی]]'''، در مقاله ''«[[مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار (مقاله)|مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای دکتر '''[[محمد رضا شرفی]]'''، در مقاله ''«[[مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار (مقاله)|مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«از لحاظ فردی، موجب تمرکز افکار و نیروهای [[آدمی]] میشود؛ زیرا همه آنها، ناظر به یک [[هدف]]، یعنی [[انتظار ظهور]] هستند و این امر به نوبه خود، موجب [[وحدت]] شخصیت او میگردد. در مقابل، میتوان به پراکنده بودن و متفرق بودن تلاشهای [[انسان]] اشاره نمود که هیچ نتیجهای در پی نخواهد داشت. این معنا در [[قرآن کریم]] چنین آمده است: «هر آینه سعی و کوشش شما پراکنده است»<ref>لیل(۹۲) آیه ۴.</ref>. | ::::::«از لحاظ فردی، موجب تمرکز افکار و نیروهای [[آدمی]] میشود؛ زیرا همه آنها، ناظر به یک [[هدف]]، یعنی [[انتظار ظهور]] هستند و این امر به نوبه خود، موجب [[وحدت]] شخصیت او میگردد. در مقابل، میتوان به پراکنده بودن و متفرق بودن تلاشهای [[انسان]] اشاره نمود که هیچ نتیجهای در پی نخواهد داشت. این معنا در [[قرآن کریم]] چنین آمده است: «هر آینه سعی و کوشش شما پراکنده است»<ref>لیل(۹۲) آیه ۴.</ref>. | ||
خط ۱۲۷: | خط ۱۲۹: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۸. آقای دکتر عبدیپور؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۸. آقای دکتر عبدیپور؛ | ||
| تصویر = Pic3001.jpg| | | تصویر = Pic3001.jpg | ||
| پاسخدهنده = حسن عبدیپور]]]] | |||
::::::آقای دکتر '''[[حسن عبدیپور]]'''، در کتاب ''«[[نقش اجتماعی انتظار (کتاب)|نقش اجتماعی انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای دکتر '''[[حسن عبدیپور]]'''، در کتاب ''«[[نقش اجتماعی انتظار (کتاب)|نقش اجتماعی انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | ||
:::::#«'''[[خداپرستی]]:''' گام نخست برای فرد [[منتظر]] در مسیر [[خودسازی]]، "[[خداپرستی]]" و اجتناب از شیطانپرستی است. [[توحید]] و [[یکتاپرستی]] و [[مبارزه با شیطان]] است که [[انتظار]] را معنا میبخشد و همه حرکتهای [[انسان]] را به سمت و سوی واحدی سوق میدهد. [[پرستش]] [[خدا]]، در واقع عهدی است که از روز ازل و هنگام [[آفرینش]]، [[خدا]] با [[بشر]] بسته است، در [[قرآن]] میخوانیم: {{متن قرآن|أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ * وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}<ref>«ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید که او دشمن آشکار شماست؟ * و اینکه مرا بپرستید که این راهی است راست؟» سوره یس، آیه ۶۰-۶۱.</ref>. دغدغه مهم [[حضرت]] هم آن است که [[بشر]] به این [[عهد الهی]]، پایبند باشد؛ چنان که ایشان فرموده است: "اگر [[شیعیان]] ما - که [[خداوند]] آنان را به [[اطاعت]] خویش موفق گرداند. در [[وفای به عهد الهی]]، همدل و همپیمان میشدند، [[سعادت]] [[دیدار]] ما از آنان به تأخیر نمیافتاد"<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا}}؛ بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>. شایان ذکر است، [[عهد الهی]]، چیزی جز [[پرستش]] [[خداوند متعال]] نیست و این کارکرد مهم [[انتظار]] است که [[آدمی]] را به [[پیمان]] نخستینی که با [[حضرت حق]]، برای [[پرستش]] او بسته است، رهنمون میکند. | :::::#«'''[[خداپرستی]]:''' گام نخست برای فرد [[منتظر]] در مسیر [[خودسازی]]، "[[خداپرستی]]" و اجتناب از شیطانپرستی است. [[توحید]] و [[یکتاپرستی]] و [[مبارزه با شیطان]] است که [[انتظار]] را معنا میبخشد و همه حرکتهای [[انسان]] را به سمت و سوی واحدی سوق میدهد. [[پرستش]] [[خدا]]، در واقع عهدی است که از روز ازل و هنگام [[آفرینش]]، [[خدا]] با [[بشر]] بسته است، در [[قرآن]] میخوانیم: {{متن قرآن|أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ * وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}<ref>«ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید که او دشمن آشکار شماست؟ * و اینکه مرا بپرستید که این راهی است راست؟» سوره یس، آیه ۶۰-۶۱.</ref>. دغدغه مهم [[حضرت]] هم آن است که [[بشر]] به این [[عهد الهی]]، پایبند باشد؛ چنان که ایشان فرموده است: "اگر [[شیعیان]] ما - که [[خداوند]] آنان را به [[اطاعت]] خویش موفق گرداند. در [[وفای به عهد الهی]]، همدل و همپیمان میشدند، [[سعادت]] [[دیدار]] ما از آنان به تأخیر نمیافتاد"<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا}}؛ بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>. شایان ذکر است، [[عهد الهی]]، چیزی جز [[پرستش]] [[خداوند متعال]] نیست و این کارکرد مهم [[انتظار]] است که [[آدمی]] را به [[پیمان]] نخستینی که با [[حضرت حق]]، برای [[پرستش]] او بسته است، رهنمون میکند. |