انتظار راستین به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله مکارم شیرازی؛

::::::آیت‌الله [[ناصر مکارم شیرازی]] در دو کتاب ''«[[صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی (کتاب)|صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی]]»'' و ''«[[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]»'' در اين باره گفته است:

::::::«[[انتظار راستین]] که آمیخته با آمادگی‌هایی می‌باشد که این خود درجاتی دارد. همانند نیروهای [[نظامی]] که وقتی به آنها [[آماده‌باش]] می‌دهند گاه در [[آماده‌باش]] ۵۰%، و گاه در [[آماده‌باش]] ۷۰%، و گاه در [[آماده‌باش]] کامل ۱۰۰%، به سر می‌برند. برخی از [[منتظرین]] [[آمادگی]] ناقصی دارند، برخی دیگر [[آمادگی]] نسبتاً کاملی دارند و گروهی نیز [[آمادگی]] ۱۰۰% و کامل دارند. کدام یک از این [[منتظرین]] مشمول أحبُّ الاعمال هستند؟ بدون [[شک]] کسانی که [[آمادگی]] کامل دارند به این [[مقام]] رفیع و بلند نائل می‌شوند؛ نه هر کسی که مدّعی [[انتظار]] باشد. مگر می‌شود ما [[منتظر]] میهمانی بس [[عزیز]] و عالیقدر باشیم و عمری را در [[انتظار]] مَقدم او به سر بریم، ولی حتّی ابتدایی‌ترین اسباب و وسایل [[پذیرایی]] را فراهم نکرده باشیم؟ اگر چنین شخصی مدّعی [[انتظار]] باشد، در حالی که هیچ [[آمادگی]] ندارد، [[مردم]] در [[عقل]] او [[شک]] می‌کنند»<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی (کتاب)|صد و ده سرمشق از سخنان حضرت علی]]، ج۱، ص۹۵.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. آیت‌‌الله جوادی آملی؛

::::::آیت‌‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در تبیین معنی [[حقیقی]] [[انتظار]] [[روایات]] متعددی هست از آن جمله روایتی است که [[ابوبصیر]] از [[حضرت صادق]] {{ع}} چنین [[نقل]] می‌‌کند: {{متن حدیث|لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص۳۲۰؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۶۶</ref>. براین اساس آن که بخواهد به واقع [[منتظر]] وجود [[مبارک]] آن [[حضرت]] باشد لازم است خویشتن را مهیا سازد اگرچه با آماده کردن یک تیر باشد. تأمل در این [[روایت]] [[شریف]] می‌‌فهماند که [[انسان]] تا مرد میدان [[جهاد]] و [[مبارزه]] نشود نمی‌تواند خویشتن را در زمره [[منتظران راستین]] آن [[حضرت]] بداند و این همان معنای بلندی است که در [[ادعیه]] [[نورانی]] شب‌های [[ماه مبارک رمضان]] به آن اشاره گردیده است: {{متن حدیث|وَ قَتْلًا فِي سَبِيلِكَ مَعَ وَلِيِّك فَوَفِّقْ لَنَا}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص۳۲۰؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۶۶</ref>. آنکه خویش را خواهان [[ظهور]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} می‌‌داند و [[امید]] [[اصلاح]] امور را از آن [[حضرت]] دارد اما خود اهل [[جهاد]] نیست سخن به گزاف گفته و در [[حقیقت]] نه [[منتظر]] که منزوی از ایشان است زیرا در [[انتظار]] [[گشایش]] رایگان دشواری‌ها به دست [[امام عصر]]{{ع}} است و می‌‌خواهد که در این مسیر دچار هیچ رنجی و متحمل هیچ هزینه ای نگردد در حالی که [[انتظار حقیقی]] [[ظهور]] آن [[حضرت]] به معنی [[آماده‌سازی]] عده و عده در تمامی زمینه‌ها از جمله مسائل [[نظامی]] و [[جهاد]] در راه خداست (...) معنای عمیق [[انتظار]] موجود [[موعود]] در [[مکتب اهل بیت]] {{ع}} از سویی [[اقتدا به سنت]] [[امامان]] [[هدایت]] {{ع}} و از سوی دیگر مسلح بودن یا مسلح شدن به [[سلاح]] [[علم]] و [[ایمان]] برای [[مجاهده]] در راه خداست.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین محمدی منفرد؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[بهروز محمدی منفرد]]''' در کتاب ''«[[مهدویت ۲ (کتاب)|مهدویت]]»''، (''«[[چلچراغ حکمت (کتاب)|چلچراغ حکمت]]» ج۱۰''؛ برگرفته از آثار [[شهید مطهری]]) در این‌باره گفته‌ است:

::::::«براساس [[آیات]] و [[روایات]]، [[ظهور مهدی]]{{ع}} حلقه‌ای است از حلقات مبارزۀ [[اهل حق]] و [[باطل]] که به [[پیروزی]] نهایی [[اهل حق]] می‌انجامد و سهیم بودن یک فرد، در این [[سعادت]]، موقوف به این است که آن فرد عملاً در گروه اهل [[حق]] باشد<ref>[[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۵۶.</ref>. [[انتظار شایسته]] و [[انتظار سازنده|سازنده]] آن است که [[انسان]] نسبت به وضعیت [[ظلم]] و [[ستم]] موجود ناراضی و معترض باشد و برای وضعیت مناسب و تحقق [[عدالت]] [[راستین]] گام بردارد. مشخصۀ اساسی [[انتظار سازنده]] و [[انتظار]] بزرگ، خوش‌بینی به آیندۀ [[بشریت]] است؛ آینده‌ای بس روشن و سعادت‌بخش و انسانی، که در آن شر و [[فساد]] از بیخ و بن برکنده خواهند شد، [[صلاح]] و [[تقوای الهی]] [[صلح]] و [[عدالت]] و [[آزادی]] و [[صداقت]] را بر [[زور]] و [[استکبار]] در سراسر [[گیتی]] می‌گستراند، حداکثر بهره‌گیری از مواهب [[زمین]] برده می‌شود، میان [[انسان‌ها]] در امر [[ثروت]] [[مساوات]] کامل برقرار می‌شود، [[مفاسد اخلاقی]] از قبیل زنا، [[ربا]]، شرب خمر به‌طور کامل منتفی می‌شوند و... . این‌گونه [[انتظار]] به معنای [[پویایی]] و حرکت بوده و [[پایداری]] و [[مقاومت]] را در برابر [[دشمنان]]، [[اصلاح]] و [[عدالت]] را تداوم بخشیده و در نتیجه در تحقق وعدۀ نهایی [[حضرت حق]] بسیار مؤثر است و در [[حقیقت]] قراری طرفینی است؛ مانند آنکه شخصی با دیگری قرار می‌گذارد که فلان روز و فلان ساعت در نقطۀ خاصی [[منتظر]] من باش و طرف دیگر ناچار است در آن نقطه برود و بایستد و اگر نرود، هرگز به [[ملاقات]] او موفق نمی‌شود و این گونه نیست که [[انتظار]] و عدم [[انتظار]] او در تحقق [[ملاقات]] بی‌تأثیر بوده و به هر حال [[ملاقات]] حاصل شود، بلکه در [[حقیقت]] [[انتظار]] نوعی [[آمادگی]] برای [[ملاقات]] است. پس [[انتظار واقعی]] زمانی محقق می‌شود که [[آدمی]] را به حرکت و [[پایداری]] و [[مقاومت]] در مقابل حق‌ستیزان و همچنین [[اصلاح]] خود و [[جامعه]] وادارد<ref>مجموعه آثار، ج۹، ص۳۹۴</ref>»<ref>[[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۸، ۳۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶. حجت الاسلام و المسلمین ابراهیم‌زاده آملی؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالله ابراهیم‌زاده آملی]]''' در مقاله ''«[[ فلسفه انتظار (مقاله)|فلسفه انتظار]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

::::::«[[انتظار راستین]] و [[حقیقی]]، انتظاری است که سبب حرکت و تحول ‏روحی، [[پویایی]]، عمل و [[آمادگی]] گسترده و ژرف شود. از این‏ رو، در سخنان [[پیامبر اکرم]]{{صل}}  و [[امامان]] [[معصوم]]‏{{ع}}‏، [[انتظار]] را عمل و از [[برترین]] آن<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي اِنْتِظَارُ اَلْفَرَجِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ}} و {{متن حدیث| اِنْتِظارُ الْفَرَجِ مِنْ اَعْظَمِ الْعَمَلِ}}(شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۵۵)</ref>یا [[عبادت]] و ازمحبوب‏‌ترین [[عبادت]]‌ها<ref>ر.ک: همان؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۲.)</ref> معنا و [[تفسیر]] کرده ‏اند. با این بیان، [[منتظر واقعی]] امام‏ زمان‏ کسی است که [[احساس مسئولیت]] کرده، به [[وظایف دینی]] و تکالیف‏ شرعی خویش عمل کند و از [[محرمات]] و [[گناهان]] و زشتی‌های [[اخلاقی]] پرهیز نمایدو [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] نماید و در همه صحنه‏‌های [[سیاسی]] - [[اجتماعی]] ومشارکت‏‌های جمعی حضور فعّال و مؤثّر داشته باشد و نقش و [[مسئولیت]] خطیر مسلمانی خویش را ایفا نماید و به این طریق، [[زمینه ظهور]] آقا و مولایش [[امام مهدی|حضرت‏ بقیةاللَّه الاعظم]]{{ع}}‏ را به [[قدر]] توانش فراهم کند»<ref>[[عبدالله ابراهیم‌زاده آملی|ابراهیم‌زاده آملی، عبدالله]]، [[ فلسفه انتظار (مقاله)|فلسفه انتظار]]، [[پیام تابستان (نشریه)|فصلنامه پیام تابستان]]، ص۶۱.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۸. خانم طاووسی؛

::::::سرکار خانم '''[[سکینه طاووسی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

::::::«...با کمی دقت در می‌‌یابیم که مفهوم [[راستین]] و واقعی [[انتظار]] عبارت است از: حرکت و تلاش [[سازش]] ناپذیر در جهت [[مبارزه با ظلم]] و [[ظالم]] به منظور [[زمینه سازی]] [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}. این مفهوم [[راستین]] دارای سه معنای تدریجی است که عبارتند از: