مکان ظهور امام مهدی کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت الله حکیم؛

::::::[[آیت الله]] [[سید منذر حکیم]] در کتاب ''«[[پیشوایان هدایت ج۱۴ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]»'' در این باره گفته است:

::::::«دسته‌ای از [[روایات]] آورده‌اند که ابتدای [[ظهور]] آن [[حضرت]] از [[مدینه منوره]] بوده و اعلان قیامش در [[مکه مکرمه]] و [[مسجد الحرام]] خواهد بود<ref>متقی هندی، برهان، ۱۴۴.</ref>؛ آنجا که حرکت خود را آغاز نموده و با ایراد [[خطبه]] کوتاهی که دارای مضامین مهمی است [[مردم]] را به سوی خود فرامی خواند. متن این [[خطبه]] از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]] {{ع}} در ضمن حدیثی طولانی که در رابطه با [[ظهور]] نواده بزرگوارش [[حضرت مهدی]] {{ع}} بیان شده، [[روایت]] شده است. ایشان در بخشی از این [[روایت]] فرموده‌اند: ... سپس به [[مقام ابراهیم]] می‌رسد و در نزد آن دو رکعت [[نماز]] می‌خواند، سپس [[مردم]] را در باره [[حق]] خود به [[خداوند]] [[سوگند]] داده، می‌گوید: ای [[مردم]] ما در برابر کسانی که بر ما [[ستم]] روا داشته و [[حق]] ما را از ما سلب نمودند از [[خداوند متعال]] [[طلب یاری]] می‌کنیم. هر کس با [[خدا]] درباره ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به [[خداوند]] سزاوارتر هستم، و هر کس درباره [[آدم]] با ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به آدم‌ سزاوارتر هستم، و هر کس با [[نوح]] درباره ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به [[نوح]] سزاوارتر هستم، و هر کس با [[ابراهیم]] درباره ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به [[ابراهیم]] سزاوارتر هستم، و هر کس با [[محمد]] درباره ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به [[محمد]] سزاوارتر هستم، و هر کس با [[پیامبران]] درباره ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به [[پیامبران]] سزاوارتر هستم، و هر کس با [[کتاب خدا]] با ما به محاجه بپردازد من از همه [[مردم]] به [[کتاب خدا]] سزاوارتر هستم، من امروز [[شهادت]] می‌دهم و همه [[مسلمانان]] نیز [[شهادت]] می‌دهند که ما مورد [[ستم]] واقع شده طرد گشته و بر ما [[تجاوز]] نموده از دیار و [[اموال]] و [[خاندان]] خود به [[قهر]] رانده شدیم، و حال، هر مسلمانی را در [[راه خدا]] به [[یاری]] می‌طلبیم‌<ref>تفسیر عیاشی ۱، ۶۵، شیخ مفید، اختصاص، ۲۵۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«وقتی که اوضاع عمومی [[جهان]] مساعد شد و افکار [[مردم]] [[جهان]] برای پذیرش [[حکومت]] [[حق]] و [[عدالت]] آماده گشت، نوبت [[انقلاب]] [[امام مهدی|مهدی موعود]] فرا می‌‏رسد، و [[خداوند]] به آن [[حضرت]] [[اذن]] و اجازه [[نهضت]] می‌‏دهد. در این زمان است که [[امام مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] ظاهر می‌‏‏شود و انقلابی بزرگ، [[انقلاب جهانی]] خود را آغاز می‌‏‏کند. چنانکه مفضّل از [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} پرسید: ای آقای من، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} از کجا و چگونه [[ظهور]] می‌‏‏کند؟ [[حضرت]] فرمود: ای مفضّل! او به تنهایی [[ظهور]] می‌‏کند و به تنهایی کنار خانه [[کعبه]] می‌‏‏آید و به تنهایی شب را در آنجا می‌‏‏گذراند<ref> بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۷.</ref> و [[امام باقر]] {{ع}} فرموده است: هنگامی که [[قائم]] {{ع}} از [[مکه]] [[خروج]] کند، منادی او ندا درمی‌‏دهد که: هلا، هیچ‏کس غذا و آشامیدنی برندارد، و او با خود [[سنگ موسی]] بن‏ [[عمران]] را به همراه می‌‏‏برد، که آن بار شتری است. پس در هیچ منزلی فرود نمی‌‏آید، مگر اینکه چشمه‏‌ها از آن جاری می‌‏گردد<ref> غیبت نعمانی، باب ۱۳، ص ۳۴۴.</ref> لذا از امور قطعی و مسلّم [[زمان ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، این است که آن جناب از [[مکه]] [[خروج]] می‌‏‏کند»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۱۹۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین فاضلیان؛

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«درباره مکان [[ظهور]]، [[احادیث]] بسیاری به دست ما رسیده است. بر اساس این [[روایات]]، [[جایگاه]] [[ظهور]] [[حضرت]]، [[مکه]] و به طور خاص بین [[رکن و مقام]] است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمود: اگر از [[دنیا]] جز یک روز باقی نماند، در آن روز [[خداوند]] مردی از فرزندانم را بر می‌انگیزد که از نام و خلق من بهره می‌برد و [[مردم]] بین [[رکن و مقام]] با او [[بیعت]] می‌کنند.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.</ref>. ایشان هم چنین فرمودند: بعد از [[خروج سفیانی]] و کردار ناپسندی که مرتکب می‌شود، نداگری از [[آسمان]] ندا می‌دهد که: [[خداوند]]، زمان [[جباران]] و [[ستم]] کاران را به سر آورده. در این هنگام [[بهترین]] افرد [[امت]] [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[صاحب]] امر شماست؛ در [[مکه]] به وی بپیوندید.<ref> مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: گویا [[قائم]]{{ع}} را دوشنبه‌ای که در روز عاشوراست، می‌بینم، در حالی که بین [[رکن و مقام]] [[ایستاده]] است و [[جبرئیل]] کنارش ندا می‌دهد: [[بیعت]] از آن خداست. پس [[زمین]] را از [[عدل و داد]] آکنده می‌سازد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.</ref>. در حدیثی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{عربی|" وَ مِنْ ذَلِكَ الْمَكَانِ يَهْبِطُ الطَّيْرُ عَلَى الْقَائِمِ{{ع}} فَأَوَّلُ مَنْ يُبَايِعُهُ ذَلِكَ الطَّائِرُ وَ هُوَ وَ اللَّهِ جَبْرَئِيلُ{{ع}} وَ إِلَى ذَلِكَ الْمَقَامِ يُسْنِدُ الْقَائِمُ ظَهْرَهُ وَ هُوَ الْحُجَّةُ وَ الدَّلِيلُ عَلَى الْقَائِمِ وَ هُوَ الشَّاهِدُ لِمَنْ وَافَاهُ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ "}}<ref> ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در [[کعبه]] بر [[حضرت]]{{ع}} هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او [[بیعت]] می‌کند، همین پرنده است. به [[خدا]] [[سوگند]]، این پرنده [[جبرئیل]] است. این مکان تکیه گاه [[حضرت]] به شمار می‌آید و آن پرنده، [[حجت]] و [[دلیل]] ابر [[قائم]] بوده، [[گواه]] کسانی است که در این مکان با [[حضرت حجت]]{{ع}} اعلام

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«براساس [[روایات]]، [[ظهور]] ابتدایی [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مدینه|مدینه منوره]] است؛ اما محل اعلام رسمی [[قیام]] آن [[حضرت]]، [[مکه]] معظمه خواهد بود. طبق این [[روایات]]، زمانی که اوضاع کلی [[جهان]] مساعد شود و افکار [[مردم]] [[دنیا]] برای پذیرش [[برنامه‌های اصلاحی]] [[امام عصر]]{{ع}} جهت تشکیل [[حکومت]] [[عدالت جهانی]] آماده گردد، [[خداوند متعال]] به [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[اذن]] [[خروج]] می‌دهد. هم چنین بر اساس [[روایات]]، آغاز [[ظهور]] علنی [[امام مهدی]] {{ع}} مقارن با یک خروش آسمانی خواهد بود؛ یعنی ابتدا این خبر به وسیله [[منادی آسمانی]] اعلام می‌شود و آن گاه [[حضرت]] در حالی که پشت به [[کعبه]] داده است، با ایراد [[سخنرانی]]، رسماً [[دعوت]] به [[حق]] و [[ظهور]] خود را به گوش [[مردم]] [[دنیا]] می‌رساند. طبق این [[روایات]]، [[حضرت مهدی]] {{ع}} ابتدا در [[مدینه]] حضور دارد؛ اما پس از انتشار خبر حضور [[امام]] در [[مدینه]] و تهاجم [[سپاه]] [[سفیانی]] به آنجا برای دستگیری [[حضرت]]، ایشان [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک گفته، شامگاهان به صورت مخفیانه وارد شهر [[مکه]] می‌شود و سپس [[دعوت الهی]] خویش را از‌ ام القرای [[اسلام]] به جهانیان اعلام می‌کند. از این‌رو، می‌توان حضور نیمه علنی [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مدینه]] را مقدمه [[ظهور]] و [[قیام]] علنی آن [[حضرت]] در [[مکه]] دانست. [[یعقوب بن سراج]] [[روایت]] کرده است: از [[امام صادق]]{{ع}} در مورد زمان و مکان [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} سؤال کردم. [[حضرت]] در پاسخ، بعد از ذکر چند علامت برای [[ظهور]] فرمود: [[صاحب]] این امر از [[مدینه]] به قصد [[مکه]] خارج می‌شود، در حالی که [[میراث]] [[پیامبر]] با اوست. عرض کردم: [[میراث]] [[پیامبر]] چیست؟ فرمود:[[شمشیر]] و زره، [[عمامه]] و برد، [[پرچم]]، عصا، اسب، وسائل جنگی و زین آن [[حضرت]]<ref>{{عربی|" خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى مَكَّةَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} قُلْتُ وَ مَا تُرَاثُ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} فَقَالَ سَيْفُهُ وَ دِرْعُهُ وَ عِمَامَتُهُ وَ بُرْدُهُ وَ رَايَتُهُ وَ قَضِيبُهُ وَ فَرَسُهُ وَ لَأْمَتُهُ وَ سَرْجُهُ"}}؛ الغیبة، نعمانی، ص۲۷۸.</ref>؛ در [[روایات]] به روشنی بیان نشده است که رژیم [[حاکم]] بر [[مدینه]]، در هنگام [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} چه موضعی خواهد گرفت؛ فقط این مطلب آمده است که خبر [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} به سرعت در منطقه پخش می‌شود و به [[سفیانی]] که در هنگامه [[ظهور]] بر منطقه وسیعی چون [[سوریه]]، [[اردن]] و [[فلسطین]] [[سلطه]] دارد می‌رسد و او مطلع می‌شود که [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مدینه]] حضور دارد و آماده [[قیام]] است. به دنبال این خبر، [[سفیانی]] برای دستیابی به [[امام مهدی]] {{ع}} سپاهی را تجهیز می‌کند و به [[مدینه]] گسیل می‌دارد؛ اما آن [[حضرت]]، برای پرهیز از [[قیام]] زودرس، طبق [[فرمان خدا]] به شهر [[مکه]] می‌رود تا [[فرمان]] الهی فرارسد. [[سپاه]] [[سفیانی]] برای دستگیری آن [[حضرت]] وارد [[مدینه]] می‌شوند، اما آن [[حضرت]] را نمی‌یابند؛ لذا به دنبال [[حضرت]] به [[مکه]] روی می‌آورند که در بین راه، [[زمین]] آنان را می‌بلعد<ref>ر.ک: امام مهدی {{ع}} از ولادت تا ظهور، ص۵۸۶.</ref>. از این‌رو، روایاتی که محل [[ظهور]] و [[قیام]] را بیان کرده‌اند، تعارض و تنافی نخواهند داشت؛ چراکه هرکدام، به مرحله خاصی از جریان [[ظهور]] اشاره دارند. برخی ناظر به مرحله آغازین [[ظهور]]، یعنی حضور [[حضرت]] در [[مدینه]] و انتشار [[اخبار]] [[ظهور]] [[امام]]{{ع}} از [[مدینه]] هستند و برخی که تصریح به [[ظهور]] [[حضرت]] از [[مکه]] دارند، بر [[دعوت]] و [[قیام]] علنی [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} از [[مکه]] مکرمه و اعلام آن به جهانیان دلالت دارند.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶.حجت الاسلام و المسلمین کورانی؛

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی کورانی]]'''، در کتاب ''«[[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«از جمله آن [[روایات]]، حدیثی است که صراحت دارد، آغاز [[نهضت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از [[ناحیه]] [[مشرق]] خواهد بود از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "آغاز [[ظهور]] او از [[مشرق]] است، زمانی‌که این أمر پیش آمد، [[سفیانی]] [[خروج]] می‌کند"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۲ بنقل از اربعین حافظ ابو نعیم.</ref>

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۷. حجت الاسلام و المسلمین رضوی؛

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[رسول رضوی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«طبق [[روایات]] [[متواتر]] [[شیعه]] و [[سنی]]، [[قیام]] شکوه‌مند آن [[مصلح جهانی]] از سرزمین [[مکه]] و از [[مسجد الحرام]]، کنار [[کعبه]] معظمه، آغاز خواهد شد و تعداد [[سیصد و سیزده]] تن از [[اصحاب]] او که [[فرماندهان]] لشکری و کشوری آن [[حضرت]] هستند، در میان [[رکن و مقام]]، با آن [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کنند. آن‌گاه، تعداد ده هزار نفر تکمیل می‌شود و وجود [[مقدس]] [[حضرت]] [[بقیة الله]]{{ع}} با [[سپاه]] ده هزار نفری، از [[مکه]] حرکت می‌کنند و به [[اصلاح]] [[جهان]] می‌پردازند<ref>محمد خاتمی شیرازی، جهان بعد از ظهور یا فروغ بی‌نهایت، ص ۹۴.</ref>. [[مفضل]] از [[حضرت صادق]]{{ع}} می‌پرسد: "ای آقای من! [[حضرت مهدی]]{{ع}} از کجا و چه‌گونه [[ظهور]] می‌کند؟". [[حضرت]] فرمودند: ای [[مفضل]]! او به تنهایی [[ظهور]] می‌کند و به تنهایی کنار [[کعبه]] می‌آید و به تنهایی شب را در آن جا می‌گذراند."<ref>بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۷.</ref>. در [[روایت]] دیگری می‌فرماید: "چون [[مهدی]] به درآید، به [[مسجد الحرام]] رود. رو به [[کعبه]] و پشت به [[مقام ابراهیم]] بایستد. دو رکعت [[نماز]] گزارد. آن‌گاه فریاد برآورد: ای مردمان! منم یادگار [[امام]] و یادگار [[نوح]] و یادگار [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و یادگار [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]. منم یادگار [[حضرت موسی|موسی]] و [[حضرت عیسی|عیسی]] و [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} ... منم [[صاحب]] [[قرآن]] و زنده‌کننده [[سنت]] ...<ref>بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹.</ref>»<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۳۹-۱۴۰.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۸. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛

::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«مطابق [[روایات]] [[شیعه]] و [[اهل سنت]] اولین مکانی که [[حضرت]] در آنجا [[ظهور]] می‌کند بین [[رکن و مقام]] است. [[سیوطی]] به سندش از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{ع}} [[نقل]] کرده که فرمود: [[امام مهدی|مهدی]] از [[مدینه]] به سوی [[مکه]] [[خروج]] می‌کند، [[مردم]] از او می‌خواهند که از میانشان [[خروج]] کند آن گاه با او بین [[رکن و مقام]] [[بیعت]] می‌کنند در حالی که کراهت دارد...<ref>الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ‌۱۵۲</ref> [[شیخ طوسی]] به سندش از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمود: گویا [[قائم]] را در روز [[عاشورا]]، روز شنبه، [[ایستاده]] بین [[رکن و مقام]] مشاهده می‌کنم...<ref>همان، ص ‌۱‌۰۲</ref>. این [[اخبار]] به جهت کثرت و تظافر آنها قابل اثبات تاریخی است»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۵۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۹. آقای باقری‌زاده اشعری؛

::::::آقای '''[[محمد باقری‌زاده اشعری]]'''، در کتاب ''«[[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[احادیث]] فراوانی، [[مکه]] را [[جایگاه]] آغاز [[قیام]] [[مهدوی]] می‌دانند. بیشتر این [[احادیث]]، در کتاب‌های مشهور و معتبری مانند الکافی و [[الغیبة]] [[نعمانی]] [[نقل]] شده و افزون بر این، برخی از آنها دارای اسناد صحیح و معتبرند. این [[احادیث]]، مراحل آغازین [[قیام]] را به روشنی بر می‌شمرند و بیان می‌دارند که [[امام مهدی]] {{ع}} در حالی که میراثی از [[پیامبر اکرم]]  {{صل}} شامل: [[پرچم]]، [[شمشیر]]، زره، کلاه‌خود، زین، عصا، [[عمامه]]، پیراهن و ردای ایشان را به همراه دارد، در کنار پرده [[کعبه]] و میان رکن [[حجر الاسود]] و [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] –که از شریف‌ترین و مقدس‌ترین مکان‌های روی [[زمین]] به شمار می‌آید-، از [[یاران]] و [[پیروان]] خویش [[بیعت]] می‌گیرد. ایشان با حضور در [[مکه]] و ایستادن در کنار [[کعبه]] و بالا بردن [[پرچم]] و [[شمشیر]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}}، نشان می‌دهد که [[نهضت مهدوی]]، قیامی توحیدی و دنباله [[بعثت]] محمدی و اِحیاگر آن است.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۰. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در [[روایات]] متعددی آمده که [[مکه]]، محل [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌باشد<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۸.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛

::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

::::::«براساس [[روایات]]، محل [[ظهور]] [[حضرت]] و اعلام آن به جهانیان [[مکه]] معظمه است. در این خصوص [[روایات]] زیادی وارد شده که به یک نمونه اشاره می‌کنیم: [[امام باقر]] {{ع}} در این خصوص فرموده‌اند: چون [[امام مهدی]] {{ع}} [[قیام]] کند، به [[مسجد الحرام]] می‌رود و پشت به [[کعبه]] می‌ایستد و ۳۱۳ مرد نزد او حاضر می‌شوند و نخستین سخنی که به زبان جاری می‌کند این [[آیه]] است: {{عربی|بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ}}<ref>[[شیخ صدوق]] ، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین]]، ج ۱، باب ۳۲، ص ۶۰۴، ح ۱۶</ref> نیز بر پایه [[روایات]] دیگر، [[حضرت]] در [[مسجد الحرام]] ضمن [[اعلام ظهور]]، خود را به جهانیان معرفی و همگان را به [[پیروی]] از خود و پذیرش [[دین الهی]] [[دعوت]] می‌کند»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۶۱.</ref>.