مدعیان بابیت چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
مدعیان بابیت چه کسانی هستند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۰
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} [[پرونده: + | تصویر = )) |
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛ | ||
| تصویر = 151974.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[سید نذیر حسنی]]]] | | تصویر = 151974.jpg|تپس|بندانگشتی|100px|right|[[سید نذیر حسنی]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید نذیر حسنی]]'''، در کتاب ''«[[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید نذیر حسنی]]'''، در کتاب ''«[[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[ادعای بابیت]] و [[نیابت]] [[امام]] {{ع}} چیز جدیدی نبوده است و [[شیعیان]]، پیش از آن هم با آن مواجه بودهاند. در گذشته نیز [[منافقان]]، [[دروغگویان]] و دنیاپرستان و طمعکاران برای به دست آوردن [[جایگاه]] [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] و [[اموال]]، [[ادعای بابیت]] و [[نیابت]] از [[امام]] کرده بودند. برخی به [[دروغ]] مدعی [[نیابت]] [[ائمه]] {{ع}} میشدند و [[اهل بیت]] {{عم}} نیز [[دستور]] [[لعن]] و دوری از آنها داده بودند. از جمله این افراد [[فارس]] بن حاتم بن ماهویه قزوینی است که [[عبد الله]] بن [[جعفری]] [[حمیری]] در مورد او [[نقل]] میکند: [[امام حسن عسکری]] {{ع}} خطاب به [[علی بن عمرو قزوینی]] با دست خط خود نوشت: [[ایمان]] داشته باش که آنچه خدای بلندمرتبه را به واسطه آن [[پرستش]] میکنی، رازهای پوشیده آن نزد من است همانگونه که آنرا در مورد کسی که دربارهاش از من توضیح خواسته بودی، آشکار میسازم. [[فارس]] [[باطل]] است و [[خداوند]] او را [[لعنت]] کند، تو باید پیوسته او را [[لعن]] کنی. او را نفرین کن و با او [[دشمن]] باش و یارانمان را از او برحذر دار و مانع کارش شو و اینرا به آنها برسان و از جانب من بگو، من در پیشگاه [[خدا]] در مورد این مسئله از شما بازخواست میکنم و وای بر شخص نافرمان<ref>الشیخ الطوسی، الغیبة، صص ۳۵۲- ۳۵۳.</ref> و منکر. | ::::::«[[ادعای بابیت]] و [[نیابت]] [[امام]] {{ع}} چیز جدیدی نبوده است و [[شیعیان]]، پیش از آن هم با آن مواجه بودهاند. در گذشته نیز [[منافقان]]، [[دروغگویان]] و دنیاپرستان و طمعکاران برای به دست آوردن [[جایگاه]] [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] و [[اموال]]، [[ادعای بابیت]] و [[نیابت]] از [[امام]] کرده بودند. برخی به [[دروغ]] مدعی [[نیابت]] [[ائمه]] {{ع}} میشدند و [[اهل بیت]] {{عم}} نیز [[دستور]] [[لعن]] و دوری از آنها داده بودند. از جمله این افراد [[فارس]] بن حاتم بن ماهویه قزوینی است که [[عبد الله]] بن [[جعفری]] [[حمیری]] در مورد او [[نقل]] میکند: [[امام حسن عسکری]] {{ع}} خطاب به [[علی بن عمرو قزوینی]] با دست خط خود نوشت: [[ایمان]] داشته باش که آنچه خدای بلندمرتبه را به واسطه آن [[پرستش]] میکنی، رازهای پوشیده آن نزد من است همانگونه که آنرا در مورد کسی که دربارهاش از من توضیح خواسته بودی، آشکار میسازم. [[فارس]] [[باطل]] است و [[خداوند]] او را [[لعنت]] کند، تو باید پیوسته او را [[لعن]] کنی. او را نفرین کن و با او [[دشمن]] باش و یارانمان را از او برحذر دار و مانع کارش شو و اینرا به آنها برسان و از جانب من بگو، من در پیشگاه [[خدا]] در مورد این مسئله از شما بازخواست میکنم و وای بر شخص نافرمان<ref>الشیخ الطوسی، الغیبة، صص ۳۵۲- ۳۵۳.</ref> و منکر. |