پرش به محتوا

الفصول المهمة فی أصول الأئمة ج۱ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

ترجمه
(ترجمه به فارسی)
(ترجمه)
خط ۱۷۳: خط ۱۷۳:
*بحث: جایز نیست چیزی از باطل را یاد گرفت مگر با بیان نمودن باطل بودن آن و امنیت داشتن از ورود شک و شبهه؛
*بحث: جایز نیست چیزی از باطل را یاد گرفت مگر با بیان نمودن باطل بودن آن و امنیت داشتن از ورود شک و شبهه؛
*بحث: ضرورت متواضع بودن نسبت به کسی که از آن یاد گرفته می شود و کسی که آموزش می دهد؛
*بحث: ضرورت متواضع بودن نسبت به کسی که از آن یاد گرفته می شود و کسی که آموزش می دهد؛
*باب: استحباب مجالسة العلماء الصلحاء و محادثتهم و مذاکرتهم؛
*بحث: استحباب مجالست نمودن با عالمان صالح و سخن گفتن با ایشان؛
*باب: ان کل واقعة تحتاج الیها الامة لها حکم شرعی معین و لکل حکم دلیل قطعی مخزون عند الأئمة{{عم}} یجب علی الناس طلبه منهم عند حاجتهم الیه؛
*بحث: هر اتفاقی که مورد نیاز امت قرار گیرد دارای حکم شرعی مشخصی می باشد، و برای هر حکمی دلیل قطعی وجود دارد که نزد امامان معصوم{{عم}} قرار دارد، بر مردم واجب است که هنگام نیازمندی از ایشان درخواست نمایند؛
*باب: انه لا یجوز القول و لا العمل فی شئ من الأحکام الشرعیة بغیر علم؛
*بحث: جایز نیست بدون آگاهی، سخن یا عملی در خصوص حکمی از احکام شرعی انجام گیرد؛
*باب: وجوب العمل بالعلم بان یفعل کل ما علم وجوبه و یترک کل ما علم تحریمه؛
*بحث: ضرورت عمل نمودن طبق علم و آگاهی، به اینکه هر چه که واجب تشخیص داده شد انجام گردد و هر چه حرام تشخیص داده شود ترک گردد؛
*باب: وجوب التوقف و الاحتیاط فی کل ما لم یعلم حکمه بنص منهم{{عم}} و ترک کل ما یحتمل التحریم من المشتبهات الشبهات؛
*بحث: ضرورت احتیاط نمودن و رها ساختن هر کاری که انتساب آن به ایشان{{عم}} مورد تردید باشد، و نیز ضرورت رها ساختن هر کاری که احتمال حرمت آن رود و از امور مشتبه و مشکوک باشد؛
*باب: عدم وجوب اظهار العلم مع التقیة و الخوف و وجوبه مع عدمها، خصوصا عند ظهور البدع؛
*بحث: عدم ضرورت اظهار نمودن علم خود در شرایط تقیه و ترس، و ضرورت اظهار نمودن علم در غیر تقیه و ترس، به ویژه در هنگام آشکار شدن بدعتها؛
*باب: جواز روایة الحدیث بالمعنی؛
*بحث: جایز بودن نقل کردن مضمون و مفهوم روایت؛
*باب: وجوب العمل باحادیثهم علیهم السلام المرویة فی الکتب المعتمدة و کتابة الحدیث؛
*بحث: ضرورت عمل نمودن طبق روایات روایت شده ایشان{{عم}} در کتابهای مورد اطمینان، و ضرورت نگارش حدیث؛
*باب: عدم جواز تقلید غیر المعصوم فی الأحکام الشرعیة؛
*بحث: جایز نبودن تقلید در احکام شرعی از غیر معصوم؛
*باب: تحریم الابتداع و قبول البدعة و انّ کل بدعة حرام؛
*بحث: حرام بودن بدعت آوردن در دین و نیز پذیرش بدعت، و اینکه هر بدعتی حرام می باشد؛
*باب: تحریم العمل فی الاحکام الشرعیة بالهوی و الرأی؛
*بحث: حرام بودن انجام احکام شرعی بر اساس هوای نفس و رأی خود؛
*باب: عدم جواز العمل بشیء من انواع القیاس فی نفس الأحکام الشرعیة حتی قیاس الأولویة؛
*بحث: جایز نبودن عمل نمودن در احکام شرعی به چیزی از انواع قیاس، حتی قیاس اولویت؛
*باب: عدم جواز العمل بشیء من الاجتهادات الظنیة فی نفس الأحکام الشرعیة؛
*بحث: جایز نبودن عمل نمودن در احکام شرعی به چیزی از اجتهادات ظنیه؛
*باب: انه لا یجوز العمل فی الأحکام الشرعیة بنص ظنی السند أو الدلالة و لا بدلیل عقلی ظنی؛
*بحث: جایز نبودن عمل نمودن در احکام شرعی به روایتی که سند یا دلالت آن ظنی باشد، همانطور که جایز نیست بر اساس دلیل عقلی ظنی عمل نمود؛
*باب: وجوب الرجوع الی رواة الحدیث فیما رووه من الأحکام عنهم علیهم السلام لا فیما یقولونه برأیهم؛
*باب: وجوب الرجوع الی رواة الحدیث فیما رووه من الأحکام عنهم علیهم السلام لا فیما یقولونه برأیهم؛
*باب: وجوه الجمع بین الأحادیث المختلفة؛
*باب: وجوه الجمع بین الأحادیث المختلفة؛
۱٬۳۵۹

ویرایش