به چه دلیل برای خداوند غیبی وجود ندارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
به چه دلیل برای خداوند غیبی وجود ندارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۷
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-| پاسخدهنده = ]] :::::: +| پاسخدهنده = | پاسخ = )
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-|تپس|100px|right|بندانگشتی| + | پاسخدهنده = )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-| پاسخدهنده = ]] :::::: +| پاسخدهنده = | پاسخ = )) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. پژوهشگران ماهنامه پرسمان؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. پژوهشگران ماهنامه پرسمان؛ | ||
| تصویر = 9030760879.jpg | | تصویر = 9030760879.jpg | ||
| پاسخدهنده = | | پاسخدهنده = | ||
| پاسخ = پژوهشگران [[پرسمان (نشریه)|ماهنامه پرسمان]] در مقاله ''«[[چند پاسخ درباره چگونگی علم امام (مقاله)|چند پاسخ درباره چگونگی علم امام]]»'' در اینباره گفتهاند: | |||
::::::«خداوند از ازل عالم است به این که چه پدیدهای با چه اوصاف و ویژگیهایی تحت تأثیر علت تامهاش موجود است باید توجه داشت که علم خداوند به پدیدههای هستی علم با واسطه یعنی علم به صورت آنها نیست بلکه خود پدیدهها با تمام وجودشان نزد او حاضرند. بنابراین علم خداوند تعلق میگیرد به حقایق عالم هستی همان گونه که در متن واقع موجودند علم خداوند علم حضوری به واقع عینی است. از سوی دیگر چون در مرتبه وجودی خداوند زمان و مکان معنی ندارد؛ علم او به پدیدههای عالم هستی در بستر زمان نیست بلکه گذشته و حال و آینده به صورت یک پارچه نزد او حاضر است اما برای ما که موجودات زمانی و محصور به زمان هستیم و تحقق عینی حوادث و پدیدهها را از دریچه زمان مینگریم، در گذشته نبوده و در آینده موجود خواهد شد بنابراین علم خداوند به مخلوقات خویش بدین معناست که: حقایق و حوادث هستی، همراه با بستر زمانیشان (گذشته و حال و آینده) به صورت یک جا در نزد خداوند حاضرند. به همین جهت این علم خداوند تأثیری در حوادث عالم ندارد و موجب تغییر آنها نمیتواند باشد چون علم خداوند علم به متن واقع و حضور عین واقع در نزد خداست یعنی علم خداوند تعلق میگیرد به مخلوقات و پدیدههای هستی، به همان صورت که در متن واقع موجودند. علم خداوند به افعال اختیاری انسان نیز بر همین منوال است»<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4892/5025/44219/%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85 چند پاسخ درباره چگونگی علم امام، ماهنامه پرسمان، شماره ۲۵.]</ref>. | ::::::«خداوند از ازل عالم است به این که چه پدیدهای با چه اوصاف و ویژگیهایی تحت تأثیر علت تامهاش موجود است باید توجه داشت که علم خداوند به پدیدههای هستی علم با واسطه یعنی علم به صورت آنها نیست بلکه خود پدیدهها با تمام وجودشان نزد او حاضرند. بنابراین علم خداوند تعلق میگیرد به حقایق عالم هستی همان گونه که در متن واقع موجودند علم خداوند علم حضوری به واقع عینی است. از سوی دیگر چون در مرتبه وجودی خداوند زمان و مکان معنی ندارد؛ علم او به پدیدههای عالم هستی در بستر زمان نیست بلکه گذشته و حال و آینده به صورت یک پارچه نزد او حاضر است اما برای ما که موجودات زمانی و محصور به زمان هستیم و تحقق عینی حوادث و پدیدهها را از دریچه زمان مینگریم، در گذشته نبوده و در آینده موجود خواهد شد بنابراین علم خداوند به مخلوقات خویش بدین معناست که: حقایق و حوادث هستی، همراه با بستر زمانیشان (گذشته و حال و آینده) به صورت یک جا در نزد خداوند حاضرند. به همین جهت این علم خداوند تأثیری در حوادث عالم ندارد و موجب تغییر آنها نمیتواند باشد چون علم خداوند علم به متن واقع و حضور عین واقع در نزد خداست یعنی علم خداوند تعلق میگیرد به مخلوقات و پدیدههای هستی، به همان صورت که در متن واقع موجودند. علم خداوند به افعال اختیاری انسان نیز بر همین منوال است»<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4892/5025/44219/%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85 چند پاسخ درباره چگونگی علم امام، ماهنامه پرسمان، شماره ۲۵.]</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |