امام مهدی بعد از ظهور چه نوع سلاحی دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::« [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: "هنگامی‌که [[قائم]] ما [[قیام]] می‌کند وزمانی که [[مأموریت]] ظهورش فرا می‌رسد، شمشیری همراه دارد که به وی ندا می‌دهد:‌ای [[ولی خدا]]! [[قیام]] کن ودشمنان خود را بکش"<ref>کفایة الاثر، ص ۲۶۳؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۴۰۹؛ عوالم، ج ۱۵، بخش ۳، ص ۲۶۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۶۳</ref>.

:::::*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} به [[هنگام ظهور]]، پیراهن [[پیامبر]]{{صل}} را که در [[جنگ]] اُحد پوشیده بود و [[عمامه]] و [[زره]] آن [[حضرت]] را که بر قامت او آراسته است، می‌پوشد و [[ذوالفقار]] ([[شمشیر]]) [[پیامبر]]{{صل}} را در دست می‌گیرد و [[شمشیر]] می‌کشد ودر مدّت هشت ماه از کشته بی‌دینان، پشته‌ها می‌سازد"<ref>نعمانی، غیبة، ص ۳۰۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳؛ ر.ک: ارشاد، ص ۲۷۵</ref>. [[جابر جعفی]] می‌گوید، [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "[[امام مهدی]]{{ع}} از [[مکه]] بین [[رکن و مقام]] به همراه [[وزیر]] وسی صد واندی (سیزده) نفر از یارانش [[ظهور]] می‌کند؛ در حالی که [[عهد]] و دستور‌العمل [[پیامبر]]{{صل}} و [[پرچم]] و اسلحه آن [[حضرت]] با اوست. آن گاه ندا کننده‌ای از [[آسمان]] [[مکه]] به نام وولایت حضرتش ندا می‌دهد؛ به طوری که تمامی‌اهل [[زمین]] آن نام را می‌شنوند واسم [[حضرت]]، اسم [[پیامبر]]{{صل}} است"<ref>الاصول الستة عشر، ص ۷۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۸؛ بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۲۰۹؛ مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۳۸</ref>»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی؛ نجم‌الدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۵۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::'''۲. معنای مجازی و کنایی:''' دسته‌ای دیگر بر این باورند که [[شمشیر]]، کنایه از [[قدرت]] و نیروی [[نظامی]] است. این گروه، شواهد متعددی بر این ادعای خود، از [[ادبیات]] محاوره‌ای ذکر می‌کنند؛ ولی آنچه ایشان را به این قول وادار کرده، [[پیشرفت]] روزافزون [[جنگ]] افزارها و فناوری دفاعی است. از آنجا که اینان نتوانسته‌اند بین [[شمشیر]] و [[سلاح‌های پیشرفته]]، نسبتی بر قرار کنند، به چنین توجیهی دست زده‌اند! آنان [[شمشیر]] را نماد [[قدرت]] دانسته، می‌گویند: هر ابزاری که [[قدرت حضرت]] را به نمایش بگذارد، می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. به نظر می‌رسد دیدگاه نخست قابل قبول‌تر باشد. افزون بر آنچه یاد شد، ممکن است گفته شود: با [[تکامل]] [[خارق العاده]] [[علم]] در آن زمان، ممکن است سلاح‌هایی فراهم آید که هرگز در تصور انسان‌های امروز قابل [[درک]] نباشد. بنابراین [[علم]] آن به اهلش واگذار شده است.

:::::در هر حال [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مبارزه‌ای است در برابر نیروهای [[کفر]] جهانی و برخلاف پندار برخی، این [[پیروزی]] با [[سختی‌ها]] و ناملایمات فراوانی آمیخته خواهد شد که بایسته است [[منتظران راستین]] و زمینه‌سازان آن [[قیام جهانی]]، به [[بهترین]] صورت ممکن خود را آماده سازند. [[موسی بن بکر واسطی]] از [[بشیر نبال]] [[روایت]] کرده که گفت: به [[امام باقر]]{{ع}} عرض کردم: آنان می گویند که [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} اگر [[قیام]] کند، کارها به خودی خود برای او برقرار می‌شود و به اندازه حجامتی [[خون]] نمی‌ریزد. آن [[حضرت]] فرمود: "هرگز چنین نیست؛ [[سوگند]] به آنکه جانم در دست اوست! اگر کارها به خودی خود، برای کسی برقرار و رو به راه می‌شد، به طور مسلم برای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} درست می‌شد؛ آن گاه که دندان‌های پیشین آن [[حضرت]] [[شکست]] و صورتش را زخم رسید! نه هرگز، [[سوگند]] به آن که [[جان]] من در دست اوست چنین نخواهد شد تا آنکه ما و شما عرق و [[خون]] بسته شده را [[پاک]] کنیم. سپس آن [[حضرت]] پیشانی خود را به عنوان نشانه‌ای از آن حالت [[پاک]] کرد"<ref>{{عربی|" كَلَّا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَوِ اسْتَقَامَتْ لِأَحَدٍ عَفْواً لَاسْتَقَامَتْ لِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} حِينَ أُدْمِيَتْ رَبَاعِيَتُهُ وَ شُجَّ فِي وَجْهِهِ كَلَّا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ حَتَّى نَمْسَحَ نَحْنُ وَ أَنْتُمُ الْعَرَقَ وَ الْعَلَقَ ثُمَّ مَسَحَ جَبْهَتَه‏"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۸۴، ح۳.</ref>. شکی نیست که [[دشمنان]] آن گاه که نابودی خود را در [[قیام]] آن [[حضرت]] ببینند همه [[تلاش]] خود را برای بقای خود به کار خواهند گرفت و این گونه نخواهد بود که به راحتی [[تسلیم]] شوند! اگر چنین باشد، پس این همه [[انتظار]] و فراهم شدن ابزار و [[امدادهای الهی]] برای چیست؟»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۷۶ - ۱۷۸.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::«در ابتدا، این نکته باید روشن شود که [[امام زمان]]{{ع}} مانند [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} برای [[هدایت]] و [[راهنمایی]] [[مردم]]، نخست، [[دعوت]] عمومی می‌کند و در آغاز ظهورش، [[مردم]] را از [[پیام]] خود [[آگاه]] و [[اتمام حجت]] می‌کند. در این میان، عده‌ای دعوتش را می‌پذیرند و راه [[سعادت]] پیش می‌گیرند و عده‌ای به [[مخالفت]] برمی‌خیزند که [[امام مهدی]] {{ع}} در برابر اینان [[قیام]] مسلحانه می‌کند. [[امام جواد]]{{ع}} فرموده است: "وقتی [[سیصد و سیزده]] نفر [[یاران خاص]] [[حضرت قائم]]{{ع}} به‌ خدمتش در [[مکه]] رسیدند، [[حضرت]]، دعوتش را به جهانیان آشکار میسازد و وقتی که این تعداد به ده هزار نفر رسید، به [[اذن]] [[خدا]]، [[قیام]] مسلحانه می‌کند و خروج می‌کند<ref>رجالی تهرانی، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان {{ع}}، ص ۱۳.</ref>. برنامه [[قیام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} همانند برنامه [[قیام]] [[پیامبران الهی]] خواهد بود؛ یعنی، بر اساس اسباب و وسائل عادی و طبیعی، برنامه‌های خود را [[اجرا]] می‌کند؛ [[معجزات]]، جنبه استثنایی دارند و در موارد نادر از آن استفاده می‌کند. این‌که در بعضی از [[روایات]]، از واژه "[[شمشیر]]" استفاده شده، باید گفت، ظاهرا، مقصود از [[خروج با شمشیر]]، [[مأموریت]] به [[جهاد]] و [[توسل]] به اسلحه برای اعلای کلمه [[حق]] است و با هیچ‌یک از [[کفار]] به [[مصالحه]] نمی‌نشیند؛ زیرا، "[[شمشیر]]"، همیشه، کنایه از [[قدرت]] و نیروی [[نظامی]] بوده و هست؛ همان‌گونه که "قلم"، کنایه از [[علم]] و [[فرهنگ]] است و نیز از قدیم معروف بوده که [[کشور]]، با دو چیز [[اداره]] می‌شود: قلم و [[شمشیر]]<ref>رجالی تهرانی، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان {{ع}}، ص ۲۱۸.</ref>. منظور از "[[قیام با شمشیر]]"، همان اتکای به [[قدرت]] است تا [[مردم]] نپندارند که این [[مصلح بزرگ]]، فقط به شکل یک معلم یا یک واعظ، عمل می‌کند، بلکه او، یک [[رهبر]] مقتدر [[الهی]] است که [[امان]] را از [[ستمگران]] و [[منافقان]] می‌گیرد.

::::::بنابراین، اجرای [[حکومت]] [[حق]] و [[عدالت]] در سطح جهانی نیز باید با استفاده از وسائل مادی و معنوی لازم، به جز در موارد استثنایی، تحقق‌ پذیرد. به تعبیر دیگر، آن [[حضرت]] و یارانش، با هر اسلحه‌ای که لازم باشد، در مقابل [[کفار]] و [[ستمگران]] می‌ایستند و از هرگونه اسلحه‌ای که در آن زمان متداول باشد و مورد نیاز، استفاده می‌کنند »<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۷۰-۱۷۲.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که: [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} شمشیرهایی دارند که بر هر شمشیری، کلمه‌ای و از هر کلمه، هزار کلمه مفتوح می‌شود"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. در پاره‌ای [[روایات]]، از [[حضرت]] به "[[صاحب السیف]]" تعبیر شده است<ref>اصول کافی، ج ۱، ص ۵۳۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۰.</ref>.

{{پرسمان ابزار جنگی امام مهدی}}