رابطه شب قدر و امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[امام]] {{ع}} به علت این که [[حجت]] و [[خلیفه خداوند]] است، باید از تمام حوادث و مقدرات عالم با خبر باشد؛ همان‌گونه که [[پیامبر]] {{صل}} باید [[آگاه]] می‌شد. چون [[شب قدر]]، شب [[نزول قرآن]] و ارتباط [[وحی]] با خاکیان است، در [[شب قدر]] این ارتباط برقرار می‌شود و [[ملائکه]] و [[جبرئیل]] نازل می‌شوند و تمام مقدرات را به استحضار [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌رسانند. بنابراین، [[شب قدر]]، شب [[نزول وحی]] و [[نبوت]]، شب [[ولایت]] امر و [[امامت]]، و [[لیلة القدر]] است، لیلة القرآن و الامامة؛ هم به ثقل اکبر تعلق دارد، و هم به [[عترت]] و ثقل کبیر. [[امام خمینی]] فرمود: [[شب نیمه شعبان]] که شب ولادت [[امام عصر]] {{ع}} است را [[لیلة القدر]] نامیدند. اگر وجود [[مقدس]] [[امام عصر]] نباشد {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}} مفهومی نداشت نازل شود؛ برای چه؟»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::::«[[شب قدر]]، شب [[امام زمان]] {{ع}} است و [[ملائکه]] و [[روح]] بر آن [[حضرت]] نازل شده، تقدیر امور را در [[اختیار]] او می‌گذارند. [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} در [[تفسیر]] [[سوره قدر]] فرموده‌اند: [[فرشتگان]] در این شب، مقدرات یک سال را نزد ولی مطلق زمان آورده، بر او عرضه و [[تسلیم]] می‌کنند<ref>کافی، کتاب الحجة، باب فی شأن انا انزلناه.</ref>. در چنین شبی که به [[حضرت مهدی]] {{ع}} تعلق دارد، یاد جد بزرگوارش در دل‌ها زنده می‌شود، چرا که یکی از اعمال مستحبی [[شب قدر]]، [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} است<ref>مفاتیح الجنان، زیارت [[امام حسین]] {{ع}} در شب‌های قدر.</ref>. هنگامی که درد زایمان نرجس‌خاتون شروع شد، [[امام عسکری]] {{ع}} به [[حکیمه خاتون]] فرمود: عمه [[جان]]! سوره "انا انزلناه" را بر او بخوان. [[حکیمه]] می‌گوید: من مشغول خواندن این سوره شدم، و می‌شنیدم که طفل داخل رحم [[نرجس]] نیز، همان‌گونه که من می‌خوانم، می‌خواند. در حال تعجب بودم که [[امام عسکری]] {{ع}} با صدای بلند فرمود: عمه [[جان]]! از امر [[خدا]] تعجب مکن که [[خداوند]]، زبان ما را در کودکی به [[حکمت]] باز کرده و در بزرگی، [[حجت]] خود در [[زمین]] قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۳.</ref>.

::::::در [[روایات]] آمده است که در [[شب قدر]]، [[دعا]] برای [[حضرت]] را باید بر [[دعا]] برای خود مقدم داشت و [[بهترین]] [[دعاها]] طلب [[نصرت]] و حفظ‍‌ اوست و آن این است: {{عربی|"اللّهمّ كن لوليّك الحجّة بن الحسن صلواتك عليه و على آبائه..."}}<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۵۵.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. آقای هدایتی فخرداود؛

::::::شخصی از [[حضرت صادق]] {{ع}} می‌پرسد: "آیا این [[شب قدر]]، فقط در روزگاران گذشته [مثلا روزگار حیات [[پیامبر]] {{صل}}‌] بوده است [و اکنون دیگر نیست‌]، یا این‌که [[شب قدر]] در هر سال هست؟ [[امام جعفر صادق]] {{ع}} می‌فرماید: {{عربی|«لو رفعت لیلة القدر، لرفع القرآن»}}<ref>تفسیر نور الثقلین، ج ۵، ص ۶۳۱.</ref>؛ اگر [[شب قدر]] را بردارند، [[قرآن]] را نیز برمی‌دارند.

::::::به منظور [[درک]] فزون‌تر [[لیلة القدر]] و [[مقام]] [[مهدی موعود]] در پیوند با آن، باید گفتگوی [[حضرت علی]] و فرزندش [[امام حسین]] {{عم}} را شنید و در معنای آن- که یادآور [[همراهی]] [[وصایت]] [[پیامبر]] با [[کلام]] [[خداوند]] در استمرار فیض‌رسانی [[حق]] در [[آخر زمان]] است- اندیشید: هنگامی، [[حضرت علی]] {{ع}} سوره "انا انزلناه" را می‌خواند و فرزندانش، [[حسن]] و [[حسین]] در نزد او بودند، [[حسین]] {{ع}} به پدر عرض کرد: ای پدر! وقتی تو این سوره را می‌خوانی، شیرینی و حلاوت دیگری از آن [[حس]] می‌شود. [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: ای پسر [[پیامبر]] و [[فرزند من]]! من از این سوره چیزی می‌دانم که تو [اکنون‌] نمی‌دانی. چون این سوره فرود آمد، جد تو [[پیامبر]] {{صل}} مرا خواست. وقتی نزد او رفتم، سوره را خواند. آن‌گاه دست خویش به روی شانه راست من نهاد و فرمود: ای برادر و [[وصی]] من، و ای ولی [[امت]] من پس از من، و ای جنگنده بی‌امان با [[دشمنان]] من... این سوره پس از من، از آن توست، و پس از تو، از آن دو [[فرزند]] تو است. [[جبرئیل]]- که در میان [[فرشتگان]]، او برادر من است- حوادث یک سال [[امت]] مرا [در [[شب قدر]]] به من خبر می‌دهد. پس از من این [[اخبار]] را به تو خواهد داد، و این سوره در [[قلب]] تو و در [[قلب]] اوصیای تو همواره نوری تابناک خواهد افشاند، تا به هنگام طلوع سپیده‌دمان [[ظهور قائم]]<ref>تفسیر البرهان، ج ۴، ص ۴۸۷.</ref>»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۲۱-۲۵.</ref>.

{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}