دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین مهدوی‌فرد؛

| تصویر = Pic434.jpg

::::::«[[آیین یهود]]، یکی از [[ادیان]] بزرگ [[الهی]] است که چندین قرن قبل از [[اسلام]]، در [[جزیرة العرب]] رایج و ظاهر شده است. در [[آیین یهود]] کتاب‌های فراوانی به عنوان [[کتاب مقدس]] و مصادر [[آیین]] مذکور شناخته می‌شوند؛ در رأس آنها کتاب [[تورات]] است، [[یهود]] معتقدند که این کتاب [[تورات]] همان کتابی است که بر [[موسی]] [[کلیم الله]]، [[وحی]] شده است و علمای [[یهود]] تفسیری بر [[تورات]] نوشته‌اند که "تلمود"<ref>تلمود به زبان (آرامی) به معنای تعلیم و آموزش است و آن مجموعه کاملی از اصول و فروع و احکام و فتاوی علمای یهود است که در ۳۶ مجلّد تدوین شده است، (خلاصه ادیان، جواد مشکور، ص ۱۴۲).</ref> نام دارد.

::::::کتاب [[تورات]] دارای بخش‌های مختلف و هر بخش آن سِفر نامیده می‌شود و هر سِفر دارای چند باب و [[آیه]] است. شور و التهاب [[انتظار]] [[موعود]] [[آخرالزمان]] مقوله‌ای است که در [[تاریخ]] پرفراز و نشیب یهودیّت موج می‌زند و چشم به راهی و آمدن یک [[منجی]]، از جمله [[اعتقادات]] ضروری یهودیّت می‌باشد. این [[اعتقاد]]، ریشه در منابع [[مقدس]] آنان دارد که در ادامه به برخی از [[بشارت‌ها]] که درباره این امر مهم بیان شده‌اند، اشاره خواهیم کرد.

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین شفائی؛

| تصویر = 13681166.jpg

::::::«در [[تورات]] - در پاراش لخلخا، فصل ۱ از [[آیه]] ۲۰ از سفر [[تکوین]] از قول [[خداوند]] به [[ابراهیم خلیل]] - آمده است: در خصوص [[اسماعیل]] به تو شنواندم و [[اجابت]] کردم و او را [[برکت]] دادم و نسلش را مثل [[خاک]] - زیاد کردم به وسیله [[محمد]] و [[دوازده امام]]، و امتی [[عظیم]] از وی به وجود خواهم آورد. [[خداوند]] [[جلیل]]، پس از این که هفده [[بشارت]] به [[حضرت]] [[خلیل]]{{ع}} داد - چنانکه در [[پاداش]] مذکور مسطور است - [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بعد از استماع [[بشارت]] مذکور، به [[سجده]] افتاد و تمنا کرد: کاش [[اسماعیل]] در حضور تو زیست کند. پس [[خداوند]] عالم فرمود: دعای تو را در [[حق]] [[اسماعیل]] به [[اجابت]] رساندم او را [[برکت]] داده و [[فرزندان]] او را زیاد خواهم کرد؛ [[قبیله]] بزرگ که عبارت از [[قبیله]] [[عرب]] است - از [[نسل]] او خواهد بود و او را بزرگ خواهم گرداند؛ به سبب این که [[محمد]]{{صل}} و [[دوازده امام]]، که اوصیای [[محمد]]{{صل}} هستند را از [[نسل]] او پدید خواهم آورد.  

::::::کلمه عبری (شمعتیخا) به معنی (استمعتک) در [[عربی]] است. یعنی شنوانیدم و [[اجابت]] کردم (مادماد) یعنی [[محمد]]{{صل}} و از نظر عدد - در اعداد [[یهود]] - مثل هم و معادل عدد ۹۲ هستند، (سنیم عاشار) به معنی (اثنی عشر) یعنی [[دوازده امام]] می‌باشد<ref>همان، ص ۸۹.</ref>.  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین فروهی؛

| تصویر = Pic3063.jpg

::::::«در [[آیین یهود]] ... مسئله [[انتظار]] به طور جدّی مطرح است، [[یهودیان]] که خود را [[پیروان]] [[حضرت موسی]] می‌دانند، [[منتظر]] موعودند. در آثار [[دینی]] [[یهود]]، [[اسفار تورات]] و دیگر کتاب‌های انبیای آنان همواره به [[موعود]] اشاره شده است، از جمله در [[مزامیر]] به این مسئله اشاره فراوان شده است<ref>کتاب مقدس، مزامیر، مزمور ۱۰- ۱۳.</ref>. آنها معتقداند که با آمدن [[موعود]] همه موجودات از وجود او بهره‌مند خواهند شد و [[منتظران]] [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد، چون [[قدرت]] شریر شکسته خواهد شد و [[صالحان]] مورد تأیید [[خداوند]] قرار خواهند گرفت<ref>کتاب مقدس، مزامیر، مزمور ۳۷.</ref>»<ref>[[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]].</ref>.

}}

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛

| تصویر = 15207.jpg

::::::«شور و التهاب [[انتظار]] [[موعود]] [[آخرالزمان]] در [[تاریخ]] پرفراز و نشیب یهودیت موج می‌زند. در [[عهد قدیم]] از [[کتاب مقدس]]، سفر [[مزامیر]] [[داوود]]، مزمور ۳۷ می‌خوانیم: به جهت وجود اشرار و ظالمین مأیوس مشو؛ زیرا نسل ظالمین از روی [[زمین]] برچیده خواهد شد و [[منتظرین]] [[عدل الهی]] [[وارثان زمین]] خواهند شد. و کسانی که مورد [[لعن]] الهی واقع گردند بینشان [[تفرقه]] خواهد افتاد. و [[انسان]] های [[صالح]] کسانی هستند که [[وارثان زمین]] شده و تا [[پایان تاریخ]] در روی [[زمین]] زندگی خواهند کرد<ref>کتاب مقدس، سفر مزامیر داوود.</ref>.

::::::تب و تاب [[انتظار]] دخالت [[اعجازآمیز]] [[خداوند]] در دوران سیطره [[والیان]] رومی بر [[فلسطین]] به اوج خود رسید، و به همین علّت هنگامی که یحیای تعمید دهنده ندا داد: [[توبه]] کنید، زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است<ref>متّی، ۳/۲.</ref>. توده‌های [[مردم]] [[پیام]] او را با [[جان]] و [[دل]] شنیدند، کلمات هیجان‌آور او دل‌های شنوندگان را تکان می‌داد و [[الهام]] بخش گروه‌های ستمدیده و بینوایی بود که همواره [[آتش]] [[شوق]] [[انتظار]] برای [[قیام]] "مسح شده [[خدا]]" در قلوبشان زبانه می‌کشید.»<ref>[[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۳۰، ۳۱.</ref>.