عقیده زرتشتی‌ها درباره موعود و منجی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::آن‏گاه به [[مقاومت]] شریران در برابر او اشاره کرده، نوید می‏‌دهد که سرانجام همگی در برابر او سر [[تعظیم]] فرود می‌‏آورند. هنگامی که "گشتاسب" درباره چگونگی [[ظهور]] [[سوشیانس]] و کیفیت اداره [[جهان]] می‌‏پرسد، جاماسب [[حکیم]]، [[شاگرد]] [[زرتشت]] توضیح می‏‌دهد: "[[سوشیانس]] [[دین]] را به [[جهان]] رواج دهد، [[فقر]] و [[تنگدستی]] را ریشه‌‏کن سازد، ایزدان را از دست اهریمن [[نجات]] داده، [[مردم]] [[جهان]] را هم [[فکر]] و هم گفتار و هم [[کردار]] گرداند".

::::::در [[دین]] [[زردشت]]، موعودهایی معرفی شده‏‌اند که آنان را سوشیانت می‌نامند. این موعودها سه تن بوده‏‌اند که مهمّترین آنان واپسین ایشان است. و او "سوشیانت پیروزگر" خوانده شده است. این سوشیانت، همان [[موعود]] است، چنان‏که گفته‌‏اند: سوشیانت مزدیسنان، به منزله کریشنای برهمنان، بودای پنجم بودائیان، [[مسیح]] [[یهودیان]]، فار قلیط عیسویان، و [[مهدی]] [[مسلمانان]] است‏<ref>  دایرة المعارف فارسی، ج ۱، ص ۱۳۷۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۱ - ۱۵.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#از [[اولاد]] [[هاشم]] است؛  

:::::#بر [[آیین]] جد خویش بوده و در نهایت، با [[قدرت]] و به نیروی [[قهر]]، [[نهضت]] خود را آغاز خواهد کرد. این اوصاف، همان اوصافی است که در [[احادیث]] برای [[امام مهدی]]{{ع}} ذکر شده و منطبق بر آن [[حضرت]] است؛ لذا اگرچه مطالب [[اوستا]] و زند تنها به [[ظهور منجی]] [[آخر الزمان]] اشاره دارند، ولی با توجه به متن جاماسبنامه می‌توان ادعا نمود که [[موعود]] [[آیین زرتشت]]، همان [[موعود]] [[دین اسلام]] است»<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۳-۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::جاماسب نیز در کتاب خود که به جاماسب‌نامه [[معروف]] است، ضمن مطالبی که از قول [[زرتشت]] در مورد [[پیامبر]] [[نقل]] می‌کند، در مورد [[پیامبر]] [[اسلام]] و [[دولت]] [[مهدی]] و [[رجعت]] گروهی از مردگان و... می‌گوید: "[[پیامبر|پیغمبر]] [[عرب]] آخر [[پیغمبران]] باشد که در میان کوه‌های [[مکه]] پیدا شود و بر شتر سوار شود و [[قوم]] او شتر سواران خواهند بود و با [[بندگان]] خود چیز خورد و به روش [[بندگان]] نشیند و او را سایه نباشد و از پشت سر مثل پیش رو ببیند و [[دین]] او اشرف [[ادیان]] باشد و کتاب او [[باطل]] گرداند همه کتاب‌ها را، و [[دولت]] او تاریک، یعنی [[عجم]] را بر باد دهد و [[دین]] [[مجوس]] و پهلوی را برطرف کند و نار [[سدیر]] و آتشکده‌ها را خراب کند و تمام شود روزگار پیشدادیان و کیانیان و ساسانیان و اشکانیان و از [[فرزندان]] دختر [[پیامبر|پیغمبر]] که [[خورشید]] [[جهان]] و شاه زمان نام دارد، کسی [[پادشاه]] شود. در [[دنیا]] به [[حکم]] یزدان که [[جانشین]] آخر آن [[پیامبر|پیغمبر]] باشد. در میان [[دنیا]] که [[مکه]] باشد و [[دولت]] او تا به [[قیامت]] متصل باشد و بعد از [[پادشاهی]] او [[دنیا]] تمام شود و [[آسمان]] جفت گردد و [[زمین]] به [[آب]] فرو رود، و کوه‌ها برطرف شود و اهریمن کلان را که ضد یزدان و [[بنده]] [[عاصی]] او باشد بگیرد و در حبس کند و از خوبان و [[پیغمبران]] گروه بسیاری را زنده کند و از بدان [[گیتی]] و [[کافران]] گروهی را..."<ref> به نقل از ادیان و مهدویت، ص ۱۷.</ref>.

::::::در کتاب "گات‌ها" که بخشی از اوستای [[زرتشتیان]] است، جملاتی ناظر به [[مهدی]] [[موعود]] آمده است از جمله تحت عنوان بامداد روز می‌گوید: "ای مزدا بامداد روز فراز آید، [[جهان]] را [[دین راستین]] فراگیرد با آموزش‌های فزایش‌بخش پر [[خرد]]، رهانندگان کیانند آنان که بهمن به یاریشان خواهد آمد، از برای [[آگاه]] ساختن، من تو را برگزیدم..."<ref> گاتها، ص ۹۸.</ref>»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۱۶ -۱۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::در همان کتاب بعد از [[بشارت]] به [[نبوت]] [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}}  می‌گوید: "و از ذریه دختر آن [[پیامبر]] که به ([[خورشید]] عالم و شاه زمان) [[معروف]] است، مردی به [[خلافت]] خواهد رسید که در [[دنیا]] به [[حکم]] یزدان [[حکم]] خواهد نمود، او آخرین [[خلیفه]] آن [[پیامبر]] در وسط عالم یعنی [[مکه]] است، و دولتش تا [[روز قیامت]] دوام خواهد داشت"<ref> بشارت العهدین، ص۲۷۳؛ بشاره الظهور، ص۲۰.</ref>.

::::::در کتاب "زند بهمن یسن" شرح کتاب "[[اوستا]]" [[کلام]] جاماسب را از قول استادش [[زردشت]] این چنین [[نقل]] می کند: "[[قبل از ظهور]] [[سوشیانس]] [[خلف]] [[وعده]]، [[دروغ]]، [[بی دینی]] و بی بند و باری در عالم گسترش می‌یابد، [[مردم]] از [[خداوند]] دور شده و [[ظلم]] و [[فساد]] عالم را فرا می‌گیرد. این امور، احوال عالم را دگرگون کرده و زمینه را برای [[ظهور منجی]] جهانی فراهم می‌آورد و علائمی که [[هنگام ظهور]] اتفاق می‌افتد عبارت است از حادثه عجیب و غریبی در [[آسمان]] ظاهر می‌شود که دلالت بر آمدن "خردشهر ایزد" دارد. [[ملائکه]] از طرف [[مشرق]] و [[مغرب]] به [[اذن]] او فرستاده می‌شوند تا خبرها و اعلان‌ها را به عالم برسانند"<ref>جاماسب نامه، ص۲۵.</ref>. و نیز در کتاب "زند بهمن یسن" می خوانیم: "و بعد از آن، [[سوشیانس]] عالم را [[پاک]] خواهد نمود، آن گاه [[قیامت]] برپا خواهد شد"<ref> زند بهمن یسن، ص ۱۹</ref>. در همان کتاب در [[تفسیر]] کلمه [[سوشیانس]] آمده است: [[سوشیانس]] آخرین کسی است که می‌آید و [[زردشت]] را در عالم [[نجات]] خواهد داد»<ref>زند بهمن یسن، ص۱۵۰.</ref><ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۱۰۸، ۱۰۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#کتاب زراتشت‌نامه<ref>از شاعر زردشتی، زردشت بهرام پژدو.</ref>.

::::::در [[دین]] [[زردشت]]، موعودهایی معرفی شده‌اند که آنان را سوشیانت می‌نامند. این موعودها سه تن بوده‌اند که مهم‌ترین آنان آخرین ایشان است. و او "سوشیانت پیروزگر" خوانده شده است. و این سوشیانت، همان [[موعود]] است، چنان‌که گفته‌اند: سوشیانت مزدیسنان، به منزله کریشنای برهمنان، بودای پنجم بودائیان، [[مسیح]] [[یهودیان]]، [[فارقلیط]] عیسویان، و [[مهدی]] [[مسلمانان]] است<ref>دایرة المعارف فارسی، ج۱، ص۱۳۷۳.</ref>»<ref>[[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]، ص ۵۳.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:

::::::«در هزاره‌گرایی [[زردشتی]]، [[انتظار ظهور]] سه [[منجی]] از [[نسل]] [[زردشت]] مطرح شده است که [[ظهور]] ایشان سبب تقویت این [[آیین]] گردیده و [[بدی‌ها]] و زشتی‌های [[اخلاقی]] را برطرف خواهد ساخت. سه [[منجی]] بزرگ [[زردشتی]] که در طول سه هزار پایانی، [[ظهور]] می‌کنند، عبارتند از: هوشیدَر، هوشیدَرماه و [[سوشیانس]] (یعنی سودمند). آخرین [[موعود]] [[زردشتی]]، [[سوشیانس]] برگزیده‌ای از [[نسل]] [[زردشت]] است. او مأموریّت دارد [[دین]] او را به کمال رساند و از پیراهه‌ها و [[بدعت‌ها]] [[پاک]] کند و [[ظلم و ستم]] را از [[جهان]] برداشته، [[کارها]] را بر مبنای "گاهان" (= گاتها، مقدس‌ترین بخش [[اوستا]]) قرار دهد. پس از آن همه [[مردم]]، [[مطیع]] فرمان‌های [[دینی]] و با یک‌دیگر [[دوست]] و [[مهربان]] خواهند بود. [[خشکسالی]] و [[فقر]] و [[بدبختی]] از میان خواهد رفت و جهانِ ِآرمانی شکل خواهد گرفت. بنابراین [[موعود]] [[زردشتی]] اولاً فردی مشخص است که در [[اوستا]] به نام، معرفی شده است و ثانیاً [[هدف]] نجاتِ جمعیِ [[بشر]] [[ظهور]] خواهد کرد. البته بشارت‌های آشکار به [[ظهور]] [[سوشیانس]] به عنوان [[منجی موعود]] [[بشر]]، نه در "گاتها" بلکه در بخش‌های دیگر موجود است. در جاماسب‌نامه آمده است: [[پیغمبر]] [[عرب]]، آخر [[پیغمبران]] باشد که در میان کوه‌های [[مکه]] پیدا شود. او با [[بندگان]] خود چیز خورد و به روش [[بندگان]] نشیند و [[دین]] او اشراف [[ادیان]] باشد و کتاب او [[باطل]] گرداند همه کتاب‌ها را... و از [[فرزندان]] دختر آن [[پیغمبر]] که [[خورشید]] [[جهان]] و شاه‌زنان نام دارد، کسی پادشان شود در [[دنیا]] به [[حکم]] یزدان که [[جانشین]] آخر آن [[پیغمبر]] باشد... و [[دولت]] او تا به [[قیامت]] متصل باشد.... و همه [[جهان]] را یک [[دین]] کند و [[دین]] گبری و [[زردشتی]] نماند و [[پیغمبران]] [[خدا]] و حکیمان ... و ابرها و بادها و مردان سفید رویان درخدمت او باشند<ref> ظهور [[حضرت مهدی]]{{ع}} از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان،ص ۳۵۲ و ۳۵۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۶۸ - ۶۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::در پایان هزاره دهم و اندکی [[پیش از ظهور]] هوشیدر، پشوتن یا چهرومیان پسر شاه گشتاسب که بنابر [[روایات]]، خود یکی از بی مرگان و [[نجات]] بخشان است، جهت [[ترویج]]، بازسازی و برپا داشتن آیین‌های [[دینی]] [[قیام]] می‌کند و [[رهبری]] [[مؤمنان]] را به دست می‌گیرد. وی به همراه یکصد و پنجاه [[شاگرد]] گزیده‌اش - مردان [[پرهیزکاری]] که [[جامه]] سمور سیاه پوشیده‌اند - از کنگ دژ بیرون می‌آید و تمامی نیروهای اهریمن را [[شکست]] می‌دهد و [[جهان]] را از آلودگی [[پاک]] می‌کند. طبق مستندات زرتشتی [[روز قیام]] پشوتن، روز ششم فروردین [[ماه]] است<ref>ماه فروردین روز خرداد، ابراهیم میرزایی ناظر، ص۶۵ - ۶۷، بند۲۹</ref>.

::::::بنابر متون پهلوی، برای [[ظهور]] [[بهرام]] و رجاوند نشانه‌هایی ذکر شده که بیش تر آن‌ها همانند و قایع و رخ دادهایی است که در ابتدای هریک از هزاره‌ها (به و یژه هزاره هوشیدر) از آن‌ها یاد می‌شود»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۸۲-۸۵.</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==