پیش از ظهور چه حوادثی در جهان اتفاق می‌افتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در آستانه [[ظهور]]، سرزمین‌های [[عربی]] در اثر سوء [[مدیریت]] [[حکام]] [[جور]] و [[فرمانروایان]] [[طغیانگر]]، دچار نابسامانی شدیدی می‌شود. درباره وضعیت [[اعراب]] در هنگامه [[ظهور]] و [[نکوهش]] [[فرمانروایان]] آنان [[روایات]] بسیاری وارد شده است. برای مثال، [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "وای بر طاغیان [[عرب]]، از شری که به زودی گریبان گیر آنان خواهد شد"<ref>{{عربی|" وَيْلٌ لِطُغَاةِ الْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اقْتَرَب‏"}}؛ الغیبة، نعمانی، ص۲۰۴.</ref>؛ هم چنین از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] شده است که فرمود: "[[خروج]] [[مهدی]]{{ع}} زمانی به وقوع می‌پیوندد که [[نزاع]] و کشمکش و [[اختلاف]] شدیدی در میان [[فرمانروایان]] [[عرب]] و [[عجم]]، در گیرد و این کشمکش و [[نزاع]] در میان آنان تداوم یابد تا آن که رشته امور به دست مردی از تبار [[ابوسفیان]] برسد"<ref>{{عربی|" يَقَعُ خُرُوجِهِ بَعْدَ تَدَابُرِ وَ اخْتِلَافُ بَيْنَ أُمَرَاءِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ الَىَّ انَّ يَصِيرَ الْأَمْرِ الَىَّ رَجُلُ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "}}؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}} ج۳، ص۲۳.</ref>؛ بر اساس این [[حدیث]]، [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در شرایطی به وقوع می‌پیوندد که [[جهان]] [[اسلام]]، مخصوصاً کشورهای [[عربی]] و منطقه خاورمیانه، دچار آشوب، [[هرج و مرج]] و بی‌ثباتی شدیدی شده باشند تا زمینه برای به [[قدرت]] رسیدن عناصر پلید و [[خون]] آشامی چون [[سفیانی]] پدید‌اید.از این‌رو، تحولات بنیادین در خاورمیانه، سرآغاز تحولات بزرگ جهانی و [[زمینه‌ساز]] رخداد بزرگ [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} خواهد بود. از این لحاظ، این رخدادها بستر رشد و بالندگی جریان [[عدالت]] خواهی و [[پیروزی]] نهایی [[حق طلبان]] است»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۸۰ - ۱۸۱.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::«[[شام]] مملکتی است که در گذشته شامل [[اردن]] و [[سوریه]] و لبنان و [[فلسطین]] بود<ref>معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.</ref>. در [[حدیث]] آمده که در [[شام]]، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این [[فتنه]] پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از [[آسمان]] ندا دهد: فلان، [[حاکم]] و [[امیر]] شما باشد<ref>کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.</ref>. و نیز آمده است: [[قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نمی‌کند مگر پس از آن‌که [[شام]] را [[فتنه]] و آشوبی فراگیرد که [[مردم]]، راه نجاتی از آن نداشته باشند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۵.</ref>.

:::::*«"[[کسادی]]" از ویژگی‌های [[پیش از ظهور]] ذکر شده است. در حدیثی [[امام صادق]] {{ع}} پس از قرائت [[آیه]] ۱۵۵اُم سوره مبارکه بقره {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ...}} فرمود: [[خداوند]] [[مؤمنان]] را به سبب [[ترس]] از [[پادشاهان]] [[بنی فلان]] در دوران پایانی حکومت‌شان می‌آزماید و مراد از [[گرسنگی]]، گرانی قیمت‌هاست و منظور از کمی دارایی‌ها، [[کسادی]] [[تجارت]] و کمبود درآمد است<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۰؛ غیبة نعمانی، ص ۲۵۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۸۸.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#'''[[امنیت]]:''' بی‌امنیتی [[پیش از ظهور]] [[بیداد]] می‌کند. [[دنیا]] آشفته و پر از [[هرج و مرج]] می‌شود و گروهی به گروه دیگر یورش می‌برند. راه‌ها [[ناامن]] می‌شود و جنایات هولناک و فجیعی رخ می‌دهد. [[مردم]] به خاطر [[ترس]] شدید و [[مصیبت‌ها]] و [[فتنه‌ها]] و [[بیماری]] [[طاعون]] و درگیری‌های شدید و [[اختلافات]] در هر شب و روز آرزوی [[مرگ]] می‌کنند. [[مسلمانان]] به [[اسارت]] می‌روند. مرگ‌های ناگهانی افزایش می‌یابد. [[ناامیدی]] از [[نجات]] در جهانیان پدید می‌آید. هیچ [[دادرس]] و پناهی ندارند. [[پیش از ظهور]]، کشتار‌های پیابی و بی‌وقفه رخ می‌دهد. در [[حدیث]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرمایند: «پس از من فتنه‌های پدید می‌آید که راه نجاتی از آن نخواهد بود در آنها [[جنگ]]، فرار و آوارگی است، پس از آن فتنه‌هایی خواهد بود که از فتنه‌های پیشین شدیدتر است هنوز فتنه‌ای فروکش نکرده که [[فتنه]] دیگری شعله‌ور می‌شود تا جای که هیچ خانه‌ای از خانه عرب‌ها باقی نمی‌ماند که این [[آتش]] در آن نرفته باشد و هیچ مسلمانی نمی‌ماند که [[فتنه]] به او نرسیده باشد. آن‌گاه مردی از [[خاندان]] من [[ظهور]] می‌کند»<ref>چشم‌اندازی به حکومت مهدی{{ع}}، ص ۴۲.</ref>. [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} می‌فرمایند: «[[حضرت مهدی]] [[ظهور]] نمی‌کند مگر اینکه یک سوم [[مردم]] کشته شوند و یک سوم بمیرند و یک سوم باقی بمانند»<ref>همان، ص ۴۴.</ref>.  

:::::#'''[[اقتصاد]]:''' رودها و دریاچه‌ها مثل [[رود نیل]]، [[فرات]]، [[آب]] دریاچه [[طبرستان]]، أب یا چشمه "زعر" (که در [[شام]] است) خشک می‌شود، [[باران]] نمی‌بارد یا در غیر موقع خود می‌بارد. گرانی، [[گرسنگی]]، [[فقر]] و کساد [[تجارت]] و کمبود میوه‌ها و محصولات [[کشاورزی]] شیوع پیدا می‌کند. به قدری این وضعیت وخیم می‌شود که برخی در مقابل مواد غذایی، [[زنان]] خود را مبادله می‌کنند<ref>همان، ص ۲۱ – ۵۵.</ref>»<ref>[[پرسمان نوجوان (کتاب)|پرسمان نوجوان]]، ص 45-47.</ref>.

{{پرسمان عصر غیبت کبری}}