شیوه قیام امام مهدی چگونه است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
شیوه قیام امام مهدی چگونه است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۴
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})) |
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛ | ||
| تصویر = 13681144.jpg | | تصویر = 13681144.jpg | ||
| پاسخدهنده = علی رضا امامی میبدی | | پاسخدهنده = علی رضا امامی میبدی | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«چگونگی [[قیام]]: | ::::::«چگونگی [[قیام]]: | ||
:::::*'''آغاز [[قیام]]''': [[علامه]] در [[تفسیر]] [[المیزان]]، روایتی را [[نقل]] میکند که فضای اولین مراحل [[ظهور]] را ترسیم مینماید<ref>المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳.</ref>. ایشان از [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] قمی [[نقل]] میکند که وی در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ}}<ref>«و اگر ببینی، هنگامی که کفار به فزع میافتند، پس هیچ راه فراری ندارند». سبأ:۵۱.</ref> گفته است: پدرم از ابن ابی عمیر، از [[منصور]] بن یونس، از ابن خالد کابلی، برایم [[حدیث]] کرد که [[امام]] ابی [[جعفر]] {{ع}} فرمود: به [[خدا]] سوگند گویا همین الان میبینم [[قائم]] {{ع}} را که به هجر تکیه داده است، آنگاه [[مردم]] را در رعایت حقش به [[خدا]] سوگند میدهد و میفرماید: ایهالناس! هرکس با من درباره [[خدا]] مهاجه کند، من اولی به [[خدا]] هستم. ایهاالناس! هر کس با من درباره [[آدم]] {{ع}} محاجه کند، من اولی و نزدیکتر از سایرین به [[آدم]] {{ع}} هستم. ایهالناس! هرکس با من درباره [[نوح]] {{ع}} محاجه کند، من از هر کس دیگر اولی به [[نوح]] {{ع}} میباشم. ایهاالناس! هر کس با من درباره [[ابراهیم]] {{ع}} سخن بگوید و [[احتجاج]] کند، من خود از هر کس دیگر نزدیکتر به [[ابراهیم]] {{ع}} هستم. ایهاالناس! هرکس با من درباره [[موسی]] علیه [[سلام]] محاجه کند، من خود اولی به [[موسی]] {{ع}} هستم. ایهاالناس! هرکس با من در خصوص [[عیسی]] {{ع}} محاجه کند و آن جناب را به رخ من بکشد، من خود از هر کس دیگر نزدیکتر به [[عیسی]] {{ع}} هستم. ایهاالناس! هر کس با من در خصوص [[محمد]] {{صل}} محاجه کند، من خود از هر کس دیگر به [[محمد]] نزدیکتر و اولایم. ایهاالناس! هر کس با من در خصوص [[کتاب خدا]] محاجه کند، من از هر کس دیگر به [[کتاب خدا]] نزدیکترم. آنگاه به [[مقام ابراهیم]] {{ع}} میآید و دو رکعت [[نماز]] میخواند و با سوگند به [[خدا]] [[حق]] خود را بیان میکند. [[امام]] ابی [[جعفر]] {{ع}} سپس فرمود: به [[خدا]] سوگند او مظطری است که در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ}}<ref>«یا آن که درمانده را وقتی که او را بخواند، اجابت کند و محنت از او بردارد و شما را جانشینان این سرزمین کند، چگونه با این خدا، خدایی هست؟ چه کم متذکر میشوید؟». نمل:۶۲.</ref> آمده است. اولین کسی که با او [[بیعت]] کند [[جبرئیل]] و سپس [[سیصد و سیزده]] نفر از [[یاران]] او میباشند. | :::::*'''آغاز [[قیام]]''': [[علامه]] در [[تفسیر]] [[المیزان]]، روایتی را [[نقل]] میکند که فضای اولین مراحل [[ظهور]] را ترسیم مینماید<ref>المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳.</ref>. ایشان از [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] قمی [[نقل]] میکند که وی در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ}}<ref>«و اگر ببینی، هنگامی که کفار به فزع میافتند، پس هیچ راه فراری ندارند». سبأ:۵۱.</ref> گفته است: پدرم از ابن ابی عمیر، از [[منصور]] بن یونس، از ابن خالد کابلی، برایم [[حدیث]] کرد که [[امام]] ابی [[جعفر]] {{ع}} فرمود: به [[خدا]] سوگند گویا همین الان میبینم [[قائم]] {{ع}} را که به هجر تکیه داده است، آنگاه [[مردم]] را در رعایت حقش به [[خدا]] سوگند میدهد و میفرماید: ایهالناس! هرکس با من درباره [[خدا]] مهاجه کند، من اولی به [[خدا]] هستم. ایهاالناس! هر کس با من درباره [[آدم]] {{ع}} محاجه کند، من اولی و نزدیکتر از سایرین به [[آدم]] {{ع}} هستم. ایهالناس! هرکس با من درباره [[نوح]] {{ع}} محاجه کند، من از هر کس دیگر اولی به [[نوح]] {{ع}} میباشم. ایهاالناس! هر کس با من درباره [[ابراهیم]] {{ع}} سخن بگوید و [[احتجاج]] کند، من خود از هر کس دیگر نزدیکتر به [[ابراهیم]] {{ع}} هستم. ایهاالناس! هرکس با من درباره [[موسی]] علیه [[سلام]] محاجه کند، من خود اولی به [[موسی]] {{ع}} هستم. ایهاالناس! هرکس با من در خصوص [[عیسی]] {{ع}} محاجه کند و آن جناب را به رخ من بکشد، من خود از هر کس دیگر نزدیکتر به [[عیسی]] {{ع}} هستم. ایهاالناس! هر کس با من در خصوص [[محمد]] {{صل}} محاجه کند، من خود از هر کس دیگر به [[محمد]] نزدیکتر و اولایم. ایهاالناس! هر کس با من در خصوص [[کتاب خدا]] محاجه کند، من از هر کس دیگر به [[کتاب خدا]] نزدیکترم. آنگاه به [[مقام ابراهیم]] {{ع}} میآید و دو رکعت [[نماز]] میخواند و با سوگند به [[خدا]] [[حق]] خود را بیان میکند. [[امام]] ابی [[جعفر]] {{ع}} سپس فرمود: به [[خدا]] سوگند او مظطری است که در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ}}<ref>«یا آن که درمانده را وقتی که او را بخواند، اجابت کند و محنت از او بردارد و شما را جانشینان این سرزمین کند، چگونه با این خدا، خدایی هست؟ چه کم متذکر میشوید؟». نمل:۶۲.</ref> آمده است. اولین کسی که با او [[بیعت]] کند [[جبرئیل]] و سپس [[سیصد و سیزده]] نفر از [[یاران]] او میباشند. |